Náttúrufræðingurinn - 1931, Blaðsíða 3

NÍTTÍmUFRÆÐINGUMNN 1931
Sandlóuhreiður. (Björn Björnsson, Norðfirði).
Nú fer sandlóan að kveðja ísland, hún er vön að fara héðan síðast í
september og fyrst í október. Fullorðnu fuglarnir fara þegar þeir hafa lokið
hjúkrunar- og uppeldisstarfinu, en ungárnir fara þegar þeir eru orðnir nægi-
lega sterkir til þess að bjóða hinu mikla hafi, sem þeir verða að fijúga
yfir, birginn.
Hér er endurminning frá sumrinu, sumarbústaður sandióunnar.
Merkííegt gras.
Árið 1870 fundu tveir enskir grasafræðingar, Henry og
James Groves, nýja grastegund í grend við Southampton í
Englandi. Tegund þessi var af ættkvísl þeirri er Spartina nefn-
ist, en af henni var áður þekkt að eins ein tegund í Evrópu, og
nokkrar í Ameríku, hafði ein ameríska tegundin slæðst til Ev-
rópu og tekið þar bólfestu á nokkrum stöðum.
Ættkvíslin Spartina eru allt allstórvaxin grös, og vaxa
þau annaðhvort í sjóflæðum eða öðru votlendi. Hin evrópska
tegund er sjóflæðargras, og var sú nýfundna það einnig. Héldu
menn fyrst, að hér væri aðeins um afbrigði að ræða, en síðar
6