Náttúrufræðingurinn - 1988, Side 4

lega vel. Ritið hefur lifað allan þenn-
an tíma og verið nokkuð vinsælt og er
komið í röð elstu núlifandi tímarita á
íslandi með samfellda útgáfu. Það er
eina tímarit sinnar tegundar hér á
landi og hefur á ferli sínum birt efni
um íslenska náttúru og náttúruna al-
mennt, til uppfræðslu fyrir almenning.
Einnig hefur ritið mikið verið notað af
nemendum framhaldsskólanna í land-
inu til þess að afla sér upplýsinga um
hin og þessi náttúrufræðileg efni, sem
kennararnir hafa sett þeim fyrir að
leysa úr. íslenskir náttúrufræðingar
hafa birt mikið af niðurstöðum rann-
sókna sinna í tímaritinu og hefur það
flutt lesendum býsna marga náttúru-
farslega nýung í gegnum árin.
Það er alkunna að við Islendingar
eigum allt okkar undir náttúrunni og
farsælli sambúð við hana og skal ekki
fjölyrt um það hér. En það ætti líka að
vera jafn ljóst, að sú sambúð verður
ekki eins farsæl og nauðsyn krefur, ef
ekki er til staðar þekking og skilning-
ur á þessari náttúru, hvað hún getur
gefið af sér, hvað hún þolir, hvernig
hún vinnur og hvern sess við skipum í
henni. Það er hlutverk náttúrufræð-
inga að afla þessarar þekkingar og að
útbreiða hana í skiljanlegu samhengi.
Því var það að Guðmundur G.
Bárðarson, jarðfræðingur og Árni
Friðriksson, fiskifræðingur byrjuðu að
gefa út Náttúrufræðinginn á sínum
tíma. Ljóst er af aðfararorðum þeirra
að þeir litu á náttúrufræðin í víðu
samhengi, en ekki sem þrönga fræði-
grein og að þeir töldu að almennur
skilningur á náttúrunni væri Islending-
um til gagns engu síður en gamans.
Það er von ritstjórnarinnar að slík víð-
sýni megi verða raunin á um fram-
haldið einnig. Náttúrufræðingurinn
nálgast nú sextugsaldurinn og er kom-
inn á bekk með virðulegum öldungum
íslenskra tímarita. íslenskum náttúru-
fræðingum hefur fjölgað úr rúmlega 10
á dögum fyrsta árgangs og upp í tæp-
lega 1000, eins og þeir eru áætlaðir
vera í dag. Það væri því ekki óeðlilegt
þó ásetningur þeirra stæði í þessa átt
og ekki ætti það að vera ofverk þeirra
að láta slíkt rætast.
Um málefni náttúrufræða á sér stað
of lítil umræða hér á landi, náttúru-
farsrannsóknir okkar búa við lélega
og þröngsýna stefnumörkun og skipu-
lag stofnana er í ýmsu tilliti orðið úr-
elt. Þar þurfa náttúrufræðingar og
stjórnmálamenn að ná saman í skyn-
samlegri umræðu og farsælum úrbót-
um. Gaman væri nú og vel til fundið
ef slík umræða gæti farið af stað í al-
vöru á næsta ári. Þá er aldarafmæli
Hins íslenska Náttúrufræðifélags, sem
alla tíð hefur verið miðpunktur áhuga-
og kunnáttumanna um náttúru þessa
lands og sameinað þá um gagn og
gaman.
Páll Imsland
58