Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1988, Síða 29

Náttúrufræðingurinn - 1988, Síða 29
er til við að lagfæra eftir rask verður að ákveða hver tilgangurinn er og hvaða árangurs er vænst. Um getur verið að ræða aðgerðir sem falla undir liði 2 til 6 eftir því hvert eðli og um- fang umrótsins er. Akvörðun mark- miða er ekki síst mikilvæg vegna þess að af þeim ræðst oft hvaða aðferðum ber að beita (Johnson og Van Cleve 1976). Uppgræðsla getur þjónað mörgum markmiðum samtímis, en mikilvægt er að gera sér ljóst að erfitt getur verið að samrýma sum þeirra. Hugsanlegt er að uppgræðsla til fóðurframleiðslu og endurheimt vist- kerfa fari ekki alltaf saman og geti því verið ósamrýmanleg markmið. Einnig kann að vera að uppgræðsla til fóður- framleiðslu brjóti í bága við fagur- fræðileg markmið á tilteknu svæði, t.d. á hálendinu. Stöðug áburðargjöf getur seinkað eða komið í veg fyrir að ýmsar innlendar tegundir nái fótfestu. Mikilvægt er því að skilgreina vel markmið framkvæmda áður en þær hefjast. Arangur landgræðslu eða upp- græðslu verður ekki metinn nema með hliðsjón af þeim markmiðum sem sett eru fyrir hverja landgræðsluað- gerð. Þannig er ekki hægt að meta uppgræðslu til fóðurframleiðslu út frá fagurfræðilegum sjónarmiðum, eins og t.d. á við um landgræðslusvæðin á Auðkúluheiði og Eyvindarstaðaheiði. Ekki er heldur hægt að meta árangur vistheimtar eingöngu með hliðsjón af fóðurframleiðslu eða heildargróður- þekju. Þekja og tegundaauðgi inn- lendra plantna hlýtur t.a.m. að koma til álita. Þá er jafnljóst að aðgerðir til að hefta sandfok og jarðvegseyðingu verða ekki metnar í hekturum lands eða með tilliti til fóðurgildis, a.m.k. ekki eingöngu. Endurgræðsla vegna vegagerðar og rasks við mannvirkja- gerð er líklega ekki síst metin með hliðsjón af fagurfræðilegum sjónar- miðum. Eins getur það verið álitamál hvort fóðurframleiðsla vegna beitar- sjónarmiða sé hin eina rétta viðmiðun þegar bæta skal gróið land sem eyðist vegna virkjana (Hákon Aðalsteinsson 1986). VISTHEIMT Lokamarkmið uppgræðslu er oft vistheimt, eða að endurheimta töpuð vistkerfi. Vistheimt hefur í raun verið lítið rannsökuð. Hingað til hefur áhersla verið lögð á uppgræðslu, enda hefur oft lítill greinarmunur verið gerður á uppgræddu landi og öðru gróðurlendi. A þessu tvennu er þó reginmunur í flestum tilvikum. í því fyrra er um að ræða hlutfallslega ein- falt vistkerfi sem oft er myndað af sáðgresi og óþroskuðum jarðvegi. Vistheimt land og náttúruleg gróður- lendi eru mun flóknari vistkerfi en uppgrætt land og hafa fjölbreytta teg- undasamsetningu, þroskaðan og oft frjóan jarðveg með dýralífi og örver- um, og margþætt líffræðilegt gildi. Því eiga uppgrætt land og það gróðurlendi sem er á undanhaldi vegna jarðvegs- eyðingar fátt sameiginlegt. Þessi vist- kerfi eru á engan hátt sambærileg. Náttúruleg vistheimt tekur afar mis- langan tíma eftir aðstæðum og hún getur jafnvel tekið mörg hundruð ár við íslenskar aðstæður, einkum á há- lendi. Uppgræðsla á láglendi flýtir mjög fyrir vistheimt með því að loka yfirborðinu, minnka uppgufun og fok. Uppgræðsla getur ennfremur aukið lífrænt magn jarðvegsins og á ýmsan annan hátt búið í haginn fyrir náttúru- legan gróður. Uppgræðslusvæði á há- lendinu endast skemur og ekki er full- ljóst hvernig þeim reiðir af ef áburðar- gjöf er hætt (Ólafur Arnalds o.fl. 1988). 83

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.