Náttúrufræðingurinn - 1935, Blaðsíða 43

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 87
tiiiiiiiiiiiiHimmmiiuimmuiiiiimmiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiniiiiiiiimiintiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiimiimii
því, sem hinir þræðirnir bera að borði. Hugsum okkur nú einhverja
dýrategund, sem aðeins hefir 4 litþræði í líkama sínum, og við
nefnum þessa litþræði a, b, c og d. Sérhver þessara þráða ber í
sér orsökina til ákveðins fjölda eiginleika, og eiginleikar dýrsins
eru árangurinn af áhrifum allra eiginleikanna hvers á annan. Nú
myndar dýrið kynsellur; úr hverri sellu myndast tvær, og verða
tveir litþræðir í hverri. Þræðirnir a og b geta t. d. farið í aðra
selluna, en c og d í hina, eða a og c geta farið í aðra, en b og c
í hina o. s. frv. Dýrið getur með öðrum orðum myndað mismun-
andi kynsellur, allt eftir því, hvernig þræðirnir skiptast. Þegar
nú hver litþráður ber í sér orsök til sérstakra eiginleika, verða
eiginleikar þess einstaklings, sem kynsellan myndar, æði mismun-
andi, allt eftir því, hvaða litþræðir eru í henni. Og hér við bætist
að kynsellan verður að renna saman við aðra, til þess að mynda
fóstur, svo mikið er komið undir því, hvernig sú sella er gerð, að
því er viðvíkur eiginleikum afkvæmisins.
Áhrif sellukjarnans, og þá sérstaklega litþráðanna á arfgengi,
hefir verið rannsakað mjög mikið, og við þessar rannsóknir hefir
það komið í ljós, að það er fyrst og fremst litnið, sem ber orsök
-eiginleikanna frá kynslóð til kynslóðar.
Frh.
Prentvillur
1 greininni „Víðiskógurinn á Sörlastöðum" í síðasta heftiNáttúrufræðingsins:
I 9. línu að ofan: Þórðarskógi, les: Þórðarstaðaskógi.
1 12. og 13. línu að ofan: Vaglastaðarvíðinum, les: Vaglaskógarvíðinum.
í 7. línu að neðan: Helgugnúpsáin, les: Hellugnúpsáin.
Leiðrétting.
í grein minni i 4. árg. Náttúrufræðingsins um komudag farfugla o. fl.
hefir á bls. 150, aths. 5., misprentast eða misritast: „rjúpu“, en á að vera
„,vepju“. Þetta eru heiðraðir lesendur beðnir að athuga og leiðrétta.
Lóni, 14. marz 1935.
Björn Guðmundsson.