Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 17

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 17
N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN 111 för okkar 'hjóna þar og sýndu okkur þá gestrisni og vinsemd, sem okkur verður ógleymanleg. ÖGUR. Fyrsti dvalarstaður minn við Djúpið var í Ögri, hinu forna höfuðbóli. Stendur það við botninn á alldjúpri vík, sem skerst inn í tangann milli Skötufjarðar og Mjóafjarðar. Beggja vegna víkurinnar eru hrjóstrugir tangar, Ögurnes að vestan, en að austan Ögurhólmar. í Ögurnesi er nokkur byggð og stunda íbú- arnir sjómennsku, en hafa enga grasnyt. Fyrir botni víkurinnar er bærinn í Ögri umkringdur miklu túni og fögru, en í kring er hvarvetna hrjóstrugt og gróðurlítið. Neðanvert í túninu eru þrjú gömul sjávarmál hvert upp af öðru. Sýna þau skýrt að land hefir hér risið úr sjó. Sams konar sjávarmál athugaði ég síðar í Vatnsfirði og víðar við Djúpið, en miklu eru þau greinilegri sunnan þess en norðan. Inn frá Ögurvíkinni gengur grunnur dalur, sem hækkar skammt innan við bæinn, og fellur á úr honum í fossum niður brekkurnar. Beggja megin dalsins eru lágir hálsar (400—500 m.) með skriðurunnum hlíðum og kletta- beltum hið efra. Berglögum hallar hér til suðurs. Uppi eru háls- ar þessir gróðurlitlir eða gróðursnauðir með öllu nema einstaka snjódældir, sem vaxnar eru grasvíði og mosalyngi. Klappir allar eru jökulfægðar, og er rákastefnan að mestu samhliða dalnum. Inni í dalnum eru tvö smávötn. Austan við Ögurháls er Laugardalur. Hann er bæði miklu dýpri og lengri en Ögurdalur, enda er allmikil byggð í honum. Hlíðar hans eru allmikið grónar, en klettabelti þó víða hið efra. Tvö vötn eru í honum og eftir honum rennur á, sem í er nokk- ur silungsveiði. Víða er frítt um að litast í dalnum. Þar eru tvær laugaþyrpingar. Aðrar eru heima við bæinn á Laugabóli, um 40° heitar, en hinar framar í dalnum við Reykjasel. Þær eru allvatnsmiklar og varla undir 60° heitar. Þá var mér tjáð að laugavæta, 30° heit, væri í Ögurnesi. Eins og þegar er getið er landið kringum Ögur fremur hrjóstr- ugt. Með sjónum eru þar víða valllendisgrundir, mjóar ræmur, en vaxnar vinglum1) og fjallasveifgrasi,2) sem blandað er með geldingahnappi,3) músaréyra4) o. fl. brómjurtum. Þá eru og 1) Festuca. 2) Poá alpina. 3) Armeria vulgaris. 4) Cerastium alpinum.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.