Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 66

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 66
160 NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN enda breyttist hann með lofthitanum. Botnhiti á megindýpinu mældist 4,6° C, en á grunnunum. tæp 9° C. Hitavarp (Sprung- schicht) virtist e.'gi greinilegt, en þó iækkað' hitinn mest á 20 —30 m dýpi. Ekki var þó unnt að rannsaka þetta til hlítar ne mæla boính ta á mesta dýpinu, því að mælitækin, sem raunar voru af vanefnum ger, ónýttust fyr'r óhapp, er til vildi, áður en slíkt mætti verða. Tveir hverir að minnsta kosti koma upp í vatninu, báð'r í því sunnanverðu, er annar skammt ncrður frá Lambatanga, en hinn austan við Geithöfða, nærri landi. V rðast þeir hafa hiaðið um s'.g hóla á vatnsbctninum og kemur alimikið vatn upp úr þeim. Hita gæt'r þó eig: nema örskamnft út frá þeirn cg aðeins i yfir- borði, enda hafa þeir engin áhrif á hita vatns ns í heild. Sumarið 1930 vatnaci vfir hveri þessa, en þó eigi meira en svc, að bátur flaut ekki yfir þann eystri, og rauk þar upp úr vatninu, þegar loft var kyrrt og rakt. Árið 1932 voru þessir hverir komnir upp úr vatn'nu. ABRENNSLI OG VATNSKOSTIR. Svæði það, er veitir vatni t i Kleifarvatns, er ca 30 km-, enda hefir vatnið ekkert fast aðrennsli ofan jarðar. Lækjarkorn eitt rennur þó að jafnaði sunnan í það, en sumarið 1930 þornaði þessi iækur upp áður en hann næði vatninu. Hann kemur frá hvera- svæðinu h.já Seltúni og er nckkuð mengaður brennisteinssam- böndum. Allt umhverfis vatnið má kalla gróðurleysur, nema að suð- vestan, en þar liggja engjalönd frá Krásuvík. Mjög lít.ið af áburð- arefnum, e’nkum köfnunarefni, mun því berast í vatnið, enda er það ófrjótt. Sjóndýpi mældjst ca 8 m norðanvert í vatninu, en ca 4,5 í því sunnanverðu, og hygg ég, að þar kenni brenni- steinssambanda (kclloida) frá hverunum. GRÓÐUR OG DÝRALÍF. Botnfastur gróður í vatninu er nær einvörðungu bunddnn v.'ð grunnin, en þar eru talsverðar græður af Ghara allt út á 10 m dýpi. Annarra plantna gætir lítið. Allstórir blettir eru þó á víð og dreif gróðurlaus:r með öllu, og yfdrleitt eru plönturnar held- ur þroskalitlar, enda mun köfnunarefni skorta. Grunnin og þeir aðrir hlutar vatnsins, þar sem botngróður getur þrifdzt, munu
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.