Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1943, Blaðsíða 28

Náttúrufræðingurinn - 1943, Blaðsíða 28
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 102 stofninn minnkar niður í 600,000 eða aðeins um tæp I0V2. Af þessu sést það, að sama breyting hefir miklu meiri áhrif á stofn þann, þar sem viðkoma og dánartala var há, lieldur en á stofn þann, sem liafði litla viðkomu. Hér tel ég að mergur málsins liggi. Hjá rjúpunni er eðlileg dánartala um eða yfir 60% árlega. Dauðaorsakirnar eru margar. Nokkur prócent verða valnum að bráð, nokkur prócent falla fyrir byssu veiðimannsins, enn aðrar farasl í óveðrum og syo framvegis. Samanlagt verður þetta að meðaltali um eða yfir 60%. En það er mikill munur á því, að segja að þetta verði það að meðaltali, eða að dánarprócentan verði þetl á hverju ári. Við getum því aðeins vænsl þess, að þessi dánarprócenta haldist svipuð frá ári lil árs, ef hver einstakur þáttur hennar er mjög Iílill og þættirnir um leið mjög margir. Ef einliverjir fáir þættir eru miklu ráðandi, eins og t. d. veðurfar, veiðar, sjúkdómar eða þessháttar, má gera ráð fyrir miklum hreytingum á dánarprócent- unni, og þar sem dánarprócentan er svo há, hafa hreytingar þess- ar mikil áhrif á slærð stofnsins eins og áður var sýnt. Þetta, sem hér hefir verið sagl með orðum, má setja mikið greinilegar fram með líkindareikningi. Niðurstaðan verður hin sama. Hjá þeim dýrastofnum, sem liafa mikla'viðkomu er eðli- legt að búast við mikið örari sveiflum á stærð stofnsins heldur en hjá þeim tegundum, þar sem viðkoman er lítil. Af þessu er það Ijóst, að hvert nýlt atriði, sem verður rjúp- unni að fjörtjóni, jafnvel þótt ekki nemi meiru en fáum prcent- um, hlýtur þegar á næsta ári að hafa allvernleg áhrif á stærð stofnsins. Til dæmis hljóta rjúpnaveiðar að minnka stofninn verulega, ef þær eru reknar svo nokkru nemi. Hinsvegar er hægt að sýna fram á það, með samskonar útreikingum, að lítil liætta er á því, að fugli, verði algjörlega útrýmt með veiðum, ef við- koman er mikil eins og hjá rjúpunni. Gróðurrannsóknir á Flóaáveitusvæðinu nefnist mjög fróðleg ritgerð eftir Steindór Steindórsson, sem Búnaðarfélag íslands hefir gefið út. Þar er i höfuðdráttum gerð grein fyrir gróðurfari áveitusvæðisins og þeim gróðurhreytingum, sem þar hafa gerzt síðan tekið var að vcita á. Þessarar ritgerðar verður getið nánar síðar. J. A.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.