Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1943, Blaðsíða 20

Náttúrufræðingurinn - 1943, Blaðsíða 20
154 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN lætur liana síðan í kassa og var hún alin þar í nokkra daga. Var henni sleppt lausri á kvöldin, og flaug hún þá um her- bergið og festi sig síðan einhvers staðar á veggnum, og þar liékk hún unz hún var tekin aftur og látin í kassann. Þar sem hún fannst eru 200 m frá sjávarmáli. Lá hún þar í loðnu grasi — hlaut og úfin. Fyrst í stað var liún máttlítil, en liresstist við húshlýjuna og næringu, sem henni var gefin. Helzt fékk hún ánamaðka og mjólk, og virtist hún lialda allgóðri heilsu til 17. s. m., en þá var hún send með góðri ferð til Reykja- víkur.“ Við athugun á leðurhlökunni, eftir að liún var dauð, sá ég fljótt, að af evrópskum leðurblökutegundum gat ekki verið um aðra tegund að ræða en tegund þá, sem á vísindamáli heitir Nyctalus (Vesperugo) noctula. En vegna þcss að ein- kenni dýrsins samrímdust ekki að öllu leyti lýsingum á þess- ari tegund, datt mér í hug að athuga, hvort hér gæti ef til vill verið um ameríska tegund að ræða. Við athugun þessa kom hrált í ljós, að svo reyndist rétt vera, og heitir tegundin Atalapha cinerea, og er hún náskyld Evróputegundinni, sem getið er hér að ofan. Tegund þessi er allalgeng i N.-Ameríku. í Bandaríkjunum er hún algengust í norðurríkjunum, en sjald- gæfari í mið- og suðurríkjunum og sjaldgæf í vestustu ríkj- unum. 1 Kanada ná lieimkynni hennar frá Nova Seotia til Manitoha. Leðurhlaka þessi er á stærð við stærstu leðurblöku- tegundir Evrópu. Lengd dýrsins er um 12 cm, en þar af er halinn um 5 cm. Háraliturinn er gulbrúnn, en hárin eru hvít eða hvitgrá í oddinn og dýrið sýnist því vera hélugrátt. í Am- eríku er leðui'hlökutegund þessi kölluð The Hoary Bat, og er nafnið dregið af háralitniun (hoary = liélugrár eða hæru- skotinn). Þetta er í fyrsta skipti sem leðurblöku hefir orðið vart hér á landi. Ekkert verður sagt um það með vissu, hvernig hún hefir komizt hingað. Lítil líkindi eru samt til að liún liafi getað komizt alla leið af sjálfsdáðum. Líklegra er að hún hafi borizt með skipi (eða flugvél?), að minnsta kosti mik- inn hluta leiðarinnar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.