Náttúrufræðingurinn - 1944, Qupperneq 23

NÁTTÚRUFRÆÐINGURTNN
17
í fjörum, en nálega eingöngu afljrigðiö var. tenebrosa,
sem verður alll að þvi blásvart að lit, en er venjulega
smávaxið. Mjög afbrigðarík, sem undanfarandi tegund.
Og veður oft ekki vitað með vissu, livar bið umrædda
eintak á að skipa sess. Hefir verið talinri fágætur við
Norðurland.
59. Finnakóngur (R. finnmarkianum Verkriisen). Algengur.
En veiðist aðallega á línu, og oft mikið. Skel mun þynnri
og um leið brotbættari en á binum tveim undanfarandi
tegundum. Max. st. 28x50 mm.
00. Hafkóngur (Neptunea despecta L.). Allalgangur. Veiðist
oft á linu, aðallega eldri einstaklingar. Rekur við og við
á fjörur. Munstur skeljarinnar brevtilegt, en tegund þess-
ari verður þó varla ruglað saman við aðrar. Eitt eintak
befi ég fengið i hendur, þar sem 0 livassir, 5 mm háir
kambar rísa blið við blið með stuttu millibili á stærsta
vindingnum. Max. st. 08x118 mm.
01. Ránarbuðli (Valutopsis noruegica Chemn.). Fremur fá-
sóð. Árskógsandur vet. 1923, 1 eintak af linu. Annað ein-
tak (dautt) s. st. rekið á fjöru. Dalvík, sum. 1936, 2 Jif-
andi eintök af linu. Engir fundir aðrir. Max. st. 50x95 mm.
02. Péturskóngur (Sipho islandicus Chemn.). Fremur sjald-
séður. Kemur endur og eins á línu. Rekur örsjaldan á
fjörur. Hefi alls fengið 10 eintök úr firðinum. Max. st. 48
Xl23 mm.
03. Starkóngur (S. glaber Kobelt). Fágætur. Dalvík vet. 1923,
1 eintak úr ýsumaga. S. st. af línu, sum. 1930, 3 eintök,
öll lifandi. Max. st. 20x48 mm. Nýr við Norðurland.
64, Bugðukóngur (S. tortuosus Reeve). Sjaldgæfur. Árskóg-
sandur 1923. Úr fiskmaga? 3 eintök. Ilrísey 1929. Af línu;
nálgast afbrigðið var, attenuatus Jeffrey. Max. st. 23x
62 mm.
Dofraættin (Muricidæ).
65. Gáradofri (Trophon truncatus' Ström). Fremur óalgang-
ur. Fundinn nokkrum sinnum rekinn á fjöru. (Dauð ein-
tök). Fenginn lifandi úr fiskamögum. Max. st. 4x10 mm.
[Eintak þessarar tegundar fengið úr Reyðarfirði mæld-
ist: 7,5x16 mm.].
66. Kambdofri (T. clathratus L.). Fremur óalgengur. Hefi