Náttúrufræðingurinn - 1952, Síða 6

148
N ÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN
12. mynd. Túffstykki úr einum stabbanna á 11. mynd. Náttúrlcg stærð. — Piece of the
tuff shown on Fig. 11. Natural size. — Ljósm. Tómas Tryggvason.
óeðlilegt að álíta, að þetta sé túff frá jökultímanum og ruðning-
urinn ofan á því sé jökulruðningur, en allt önnur verður raunin á,
ef þetta er athugað nánar. Þetta túff er víðar að finna en hið næsta
Hverfjalli. Þeir, sem farið hafa bílveginn frá Reykjahlíð að baðstöð-
unum í Grjótagjá, hafa e. t. v. veitt því eftirtekt, að sunnan við veg-
inn, þar sem hann iiggur vestur með suðurjaðri Jarðbaðshóla, blasa
við einkennilegir stabbar eða hraukar, sem standa þar einstakir eða
í röðum. Stabbar þessir eru 1—1.5 m á hæð (11. mynd). Þegar af bíl-
veginum má greina, að þeir eru lagskiptir, því að vindur hefur sorf-
ið þá, svo að lagskiptingin kemur greinilega fram. Við nánari athug-
un sést, að hér er um upprunalegt (prímert) vúlkanskt túff að ræða.
Lögin í því eru misþykk, 0.1—3.0 sm (12. mynd), og misgróf, algeng-
ur grófleiki er grófsöndugt—fínmölugt (þvermál korna 0.2—2.0 mm),
en í sumum lögunum eru vikurmolar 0.5—1.5 sm í þvermál. Ein-
stöku lög eru úr fínmölugum vikri með alveg hnöttóttum kornum
(písólítstrúktúr, 13. mynd), en í fleiri millilögum eru köntóttir