Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1952, Blaðsíða 21

Náttúrufræðingurinn - 1952, Blaðsíða 21
HVERFJALL 163 Ég skal nú leitast við að skýra þennan einhliða halla laganna. Það er alkunnugt, að lausum jarðefnum (möl, sandi o .s. frv.) er hægt að hrúga upp í mismunandi brattar hrúgur, og fer það eftir kornastærð og kornalögun efnisins. Verði hallinn meiri en að vissu marki, sem kalla mætti skriðmörk og er mismunandi eftir því, hvert efnið er, hrynur úr veggnum, þar til er brekkuhallinn (the sloping angle) er aftur kominn niður að skriðmörkum. Skriðmörk Hverfjallstúffsins, áður en það harðnaði, hafa verið um 30°, og jókst því halli hliðanna, meðan fjallið var að hlaðast upp, þar til er hann var orðinn um 30°, en hélzt síðan nær óbreyttur úr því. Halli túfflaganna ofan til í fjallinu er ákvarðaður af skriðmörk- um vikurkornanna í túffinu, og mynda þessi lög því skarpt horn við túfflögin utan fjallsins, sem ekki hafa skriðið neitt, síðan þau féllu, og liggja sem næst lárétt. Kemur þetta heim við tilraunir, sem hol- lenzki jarðfræðingurinn Kuenen hefur gert á tilraunastofu til að sýna myndun sprengigíga. Núverandi halli úthliða Hverfjalls er á- kvarðaður af skriðmörkum grjótsins, sem veðrazt hefur úr túffinu, en þau eru um 20°. Skýringin á vöntun innhallandi laga er að mínum dómi sú, að meðan fjallið var að hlaðast upp, héldu sprengingamar í gígkverk- inni innveggjunum brattari en sem svaraði skriðmörkum gosmalar- innar (30°). Sú gosmöl, sem féll á gígveggina innanverða, hrundi því jafnharðan niður í gíginn aftur og þeyttist á ný upp í eftirfar- andi sprengingum, en náði ekki að safnast svo nokkru næmi innan á gígveggina (þess má geta, að er ég mældi halla innveggjanna í Axlar- gíg á Heklu í sept. 1947, rétt eftir að gosið hafði hætt í honurn, var halli gígveggja að utan rúmar 30°, en að innan um 40°, lögunum hallaði, eins og í Hverfjalli, einvörðungu út á við). Það verður einnig að gera ráð fyrir því, að Hverfjallsgosið hafi ekki farið smárénandi, meðan aðalgígurinn var að hlaðast upp, heldur haldizt með svipuðum krafti eða fremur færzt í aukana, þar til er aðalgosið hætti skyndilega. Síðan hefur eftir litla hvíld komið smágoshrina, sem byggði upp innri keiluna. Hefur sú hrina smá- dvínað og gígurinn því smáþrengzt, unz hann fylltist alveg. Línurit af líklegum gangi goss þess, sem myndaði Hverfjall, er sýnt á 23. mynd.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.