Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1977, Page 19

Náttúrufræðingurinn - 1977, Page 19
eftirtalin atriði: fjöldi og gerð skráp- tungutanna, þverraðir stórgerðra bif- hára á vinstri fálmara og litmunstur fálmara. Davis hafði þó aðeins ame- rísk eintök með höndurn og studdist við evrópskar lýsingar á H. ventrosa. Þegar við skoðuðum lifandi íslensk eintök kom brátt í ljós að þau voru að 1 íkamsbyggingu og lit alveg eins og Davis lýsir. Hins vegar eru ev- rópsku lýsingarnar ntiklu ófullkomn- ari en lýsing Davis. Við gerðum því ráðstafanir til Jtess að afla lifandi ein- taka af H. ventrosa frá Evrópu og höfum við skoðað eintiik frá Oslófirði í Noregi og frá Danmörku. Eintök Jtessi voru í engu frábrugðin íslensk- um eintökum að líkamsgerð, og voru með áberandi þverraðir stórra bif- liára á úthlið vinstri fálmara. Þau voru |tó ljósari að lit en eintök frá vesturströnd íslands, en hins vegar ójrekkjanleg að Jtessu leyti frá Stokks- eyrarsniglunum. H. ventrosa í Evrópu er Jtó Jrekkt að Jrví að vera breytileg að lit. Samkvæmt Jtessu eru Hydrobia ventrosa og H. totteni ein og sama tegundin. Utan Islands er Jjví H. ventrosa útbreidd um Norðvestur Evrópu (norður í Noreg) og norðaust- 3. mynd. Pintill af stranddoppu frá Stóra Hrauni. — Penis oj H. ventrosa from Iceland. anverða Norður-Ameríku (Massachu- setts, Labrador, Hudsonflói). Hydrobia ventrosa reyndist auð- greind frá öðruni algengum Evrópu- tegundum, H. ulvae (Pennant) og Potamopyrgus jenkinsi (Smith) á vinstri fálmara einum: H. ulvae er með áberandi bifháragarða beggja vegna á fálmaranum og sívalnings- laga svartan blett nærri fálmaraend- anum, en P. jenkinsi er án bifhára- garða. Fjórðu evróputegundina, H. neglecta Muus, höfum við ekki séð. En hún Jrekkist m. a. frá H. ventrosa á lögun pintils (penis, 3. mynd). Eins og áður getur, eru stranddopp- urnar (PI. ventrosa) allbreytilegar að lit og er jtar um að ræða breytilegt magn svarts litarefnis í húðinni. Breytileiki Jtessi er sýndur á 4. mynd. Eintök frá Vogi og Melabökkum (4. mynd, rniðja) voru flest miðlungi dökk, með heillegum dökkgráum og ljósum Jrverrákum á snoppunni, og fálmarar voru litlausir að mestu en með svartan blett fremst. Eintök frá Stokkseyri (4. mynd, efst) voru flest mun ljósari, með slitróttar dökkar Jjverrákir á snoppu, og eintök úr Gálgahrauni (4. mynd, neðst) voru áberandi svört með dökkgráa fálm- ara. Sú spurning vaknar að sjálfsögðu hvort stranddoppan sé nýkomin til landsins, þar sem hennar hefur ekki orðið vart fyrr en nýlega. Þennan möguleika er vissulega ekki unnt að útiloka. En hin víða útbreiðsla strand- doppu hérlendis mælir gegn Jrví, að hún sé nýkonrin, og sennilega á hún eftir að korna í ljós á mun fleiri stöð- urn liérlendis við nánari eftirgrennsl- an. Við teljum Jrví líklegt að strand- 13

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.