Náttúrufræðingurinn - 1992, Qupperneq 55

Ævar Petersen
Nýr fundarstaður lyngbobba
Hér á landi hafa aðeins fundist um
25 tegundir landkuðunga (Arni Ein-
arsson 1977, Arni Einarsson o.fl.
1984). Lyngbobbi Arianta arbustor-
um; er einn þeirra og jafnframt ein
stærsta tegundin (1. mynd), en kuð-
ungarnir verða allt að 2 cm á breidd
(Hjörleifur Guttormsson 1972).
Meginútbreiðsla lyngbobba er frá
Gunnólfsvíkurfjalli við Bakkaflóa
suður til Kvískerja í Öræfum (2.
mynd) og er hann víða algengur á
þessu svæði (Hjörleifur Guttormsson
1972, Árni Einarsson 1977). Hann hef-
ur löngum verið talinn lýsandi dæmi
um „Austurlandstegund“, en slík
dreifing er einna kunnust meðal ým-
issa háplöntutegunda (Steindór Stein-
dórsson 1962).
Lyngbobba hefur þrisvar áður verið
getið utan Austurlands, í öllum tilvik-
urn á Vestfjörðum (2. mynd). Árni
Einarsson (1977) telur tegundina geta
verið landlæga þar en frekari staðfest-
ingar sé þörf.
Þann 19. september 1991 var Kristó-
fer Jónasson að tína hrútaber nálægt
Hamraendum í Breiðuvík á Snæfells-
1. mynd. Lyngbobbi.
Myndin er tekin í ágúst
1975 á Jökuldal. - Arianta
arbustorum in Jökuldalur,
East-Iceland, Aug. 1975.
Ljósm. photo Oddur Sig-
urðsson.
Náttúrufræöingurinn 61 (2), bls. 133-135, 1992.
133