Fréttablaðið - 13.06.2009, Qupperneq 32

13. júní 2009 LAUGARDAGUR
Hver er ykkar fyrsta minning um
hvort annað?
Unnsteinn: „Ég man vel eftir því
þegar ég sá Jóhönnu fyrst. Þá var
tívolí hérna niðri á höfn og þar var
hún að gefa eiginhandaráritanir.
Þá vorum við svona ellefu ára.
Jóhanna: „Ég man eftir að hafa
séð Unnstein í blöðunum og í sjón-
varpinu. En annars verð ég að
viðurkenna að ég veit ósköp lítið
um hann og ég þekki ekki tónlist-
ina hans. Ég er ekki nógu dugleg
við að hlusta á nýjar hljómsveitir,
heldur hlusta ég aðallega á gamla
tónlist frá 7., 8. og níunda áratugn-
um.“
Unnsteinn: „Ég er hins vegar
búinn að hlusta alveg fullt á Eur-
ovision-lagið þitt. Mér finnst það
mjög skemmtilegt. Ég væri til í
að taka það með hljómsveitinni
minni.“
Jóhanna „Það yrði svona eins og
þegar allar rokksveitirnar fóru
að taka Britney Spears-lögin. Það
kom reyndar bara mjög vel út.“
Dýravinir og laumuhnakki
Nú vitið þið lítið annað um hvort
annað en það sem þið heyrið í fjöl-
miðlum. En hvaða eiginleikum
haldið þið að hitt búi yfir?
Jóhanna: „Hann er ábyggilega
góður að spila á gítar. Hann er
svona artí týpa og ég hugsa að
hann lifi frekar heilbrigðu lífi,
drekki sojalatte og borði lífrænan
mat. Svo er hann alveg örugglega
mjög skapandi manneskja. Ef hann
væri ekki að meika það í hljóm-
sveit myndi hann bara verða laga-
höfundur eða eitthvað allt annað.
Svo gæti ég trúað að hann sé góður
kennari.“
Unnsteinn: Já, þetta er ekki langt
frá sannleikanum, ég er alveg í
MH og svona. En ég er líka laumu-
hnakki. Ég fór alveg á Bíladaga
á Akureyri í fyrra og svona og
mér fannst ógeðslega gaman að
vera þar. En ég held nefnilega að
Jóhanna sé líka góður kennari.
Hún er svona sjálfsörugg eins og
þeir þurfa að vera. Svo veit ég að
hún er hundamanneskja, sem mér
finnst alveg sérstaklega góður eig-
inleiki.“
Jóhanna: „Það er alveg rétt. Ég
vorkenni dýrum alltaf miklu
meira en fólki. Þegar fólk deyr í
bíómyndum fer ég yfirleitt ekki
að gráta. En ef það er hundur sem
deyr þá grenja ég sko. Kannski er
það af því að þeir geta ekki tjáð sig
og sagt manni frá því ef eitthvað
er að. Svo eru þeir alltaf svo glað-
ir að sjá mann og myndu heldur
aldrei svíkja mann – nema kannski
fyrir mat.“
Unnsteinn: „Ég er alveg sammála
þessu með dýrin. Ég er alltaf að
þykjast vera kaldur og hlæ bara
að allri svona væmni. En svo ef ég
horfi á mynd þar sem hundur er að
deyja, þá er ég alveg nálægt því að
fara að gráta. Þótt það gerist auð-
vitað aldrei.“
Jóhanna: „En getur verið að þú
syngir á almannafæri, eins og ég?
Ég er alltaf syngjandi, alveg sama
hvar ég er. Ég hef gert þetta frá
því ég var lítil og er stundum ekki
alveg að fatta að það sé kannski
ekki viðeigandi fyrir aðstæðurnar.
Sumir taka þessu á rangan hátt og
halda að maður sé eitthvað mont-
inn. En ég er bara svona skrýtin.“
Unnsteinn: „Já, ég geri þetta nefni-
lega oft líka. En eina ástæðan fyrir
því að þetta virkar stundum svolít-
ið óviðeigandi er að fólkið í kring-
um mann er svo viðkvæmt. Þá set
ég bara upp heyrnartól og þá heyri
ég ekkert í því. En ég fæ sko mar-
traðir um að ég sé orðinn eitthvað
skrýtinn í eyrunum og sé alltaf
að syngja hálftóni ofar en aðrir í
kringum mig.“
Jóhanna: „Í mínum martröðum
kemur ekkert hljóð upp úr mér
þegar ég syng.“
Sjónvarpinu kastað út
Í vikunni voru fréttir af manni
sem tók tryllingskast í flugi á leið
til Tenerife. Ef þið þyrftuð að velja
ykkur flugdólg til að ferðast með,
hver yrði það þá? Fylgist þið mikið
með fréttum almennt?
Syngja á almannafæri
og taka ekkert eftir því
Söngvarinn og lagasmiðurinn Unnsteinn Manuel Stefánsson man fyrst eftir söngdívunni Jóhönnu
Guðrúnu Jónsdóttur þegar hún var að veita eiginhandaráritanir niðri við Reykjavíkurhöfn. Þá voru
þau bæði ellefu ára og komin á kaf í tónlistina. Hólmfríður Helga Sigurðardóttir komst að því að rök-
stólapar vikunnar er líkara en kann að virðast við fyrstu sýn.
SAMMÁLA Unnsteini Manuel og Jóhönnu Guðrúnu finnst báðum að fólk sem er hrifið af hundum hafi eitthvað sérstakt við sig. Hvorugt þeirra er spennt fyrir því að fá sér
matjurtagarð, nema ef uppskeran yrði suðrænir ávextir. Þau eru líka sammála um að lífið sé betra án áfengis. FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM
Á RÖKSTÓLUM
Jóhanna: Ég drekk ekki, reyki
ekki og ég fer ekki einu sinni á
djammið því mér finnst það bara
leiðinlegt.
Unnsteinn: Ég reyndar drekk
ekki heldur og reyki ekki. En ég
vinn á djamminu og mér finnst
það ótrúlega gaman.