Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1975, Blaðsíða 29

Samvinnan - 01.12.1975, Blaðsíða 29
Í4.jfe tMlZ Mlm iSW ’tvrmr* 9» +***"*»*•» »*“ ;i - ■ «?«iv - ■,* v:. '^rWW^my 'ÆM mm, • y' -i!M í 1 icr, >; ■r. / rMti .^r,':;'-r--;M~;-'cA;>,'s;ri7^:i ! ■ l:;-.!" J\. ;:L- !:;.L’'r !';/ !.!J; 7-h! 7-'" 'MÍnmBM •«vj Sfinxinn: Napoleon skaut af hon- um nefið, en hermenn hans héldu að það blæddi úr sárinu, af því að nýbrotið bergið varð rautt. mynd, spyr ég bara til að vita hvað hún segi. — Þú sérð þarna hellulagða braut sem liggur að öðrum stóra pýramidanum. Álitið er að þá hafi þarna verið yfir- byggður vegur eða gangur úr múmiugerðinni hérna við hlið- ina. — Ég sé það, svara ég, en gat þetta ekki eins verið mað- ur með ljónshaus? Hún kippist við og horfir á mig, en fer svo að tala um eitt- hvað annað. Svo billega vil ég þó ekki láta hana sleppa. — Frú, segi ég. í Evrópu hafa gengið miklar sagnir um myst- eríur Egyptalands. Hún ætlar að grípa framí fyrir mér. — Afsakaðu frú, má ég halda áfram? Mér er sagt að síðustu mysteriunum hafi verið lokað um 520 e. K., og næstu aldirnar þar á undan hafi sú dularfulla starfsemi sem því nafni er nefnd stöðugt verið að dragast saman og þeim stöðum að fækka þarsem þeim var haldið uppi. Sum salarkynni sem við mysteríur voru notuð eru talin hafa verið neðanjarðar að nokkru eða öllu leyti, og þeim hafi verið lokað rammbyggi- lega þegar hætt var. Konan horfir á mig, ég tek eftir að hún er miklu likari andlitum fornra mynda en ar- öbunum sem öllu ráða nú. Hún var líka kopti. Og einhvern áhuga hefur hún á þessu efni eða er hún kannski bara hæ- verskur áheyrandi? — Prestarnir eru sagðir hafa kunnað að láta stóreflisbjörg renna á sliskjum fyrir dyrnar innanfrá, og utanfrá var eftir það ekkert að sjá nema heilan vegg, held ég áfram. — Ætli einhverjir hafi þá ekki kosið að verða eftir inni? segir hún og lítur beint framaní mig. Þú minntist á Ijónmann- inn — hann var víst ekki sama og sfinxinn. — Tákna ekki báðir þann sem vigir? svara ég. — Jú, en þó fremur ljónmað- urinn. Annars veit ég ekkert um hvað gert var hér til forna í þessu efni. Það veit enginn fyrir víst. Það er sennilega misskilningur að Evrópumenn hafi ráðið allt táknmál eg- ypskra trúarbragða, (hún not- aði ekki orðið „religion“ held- ur hikaði dálitla stund, og það var ég sem skaut því orði inní fyrir hana). Það hefur ýmsum dottið í hug að sfinxinn leyndi innganginum að miklu neðan- jarðar musteri. Hún lítur aftur beint fram- aní mig: — Þú ert mystíker. Nú er mitt hlutskipti að hika: — Ja, ég grúska í svonalög- uðu. Hún horfir úti bláinn og heldur áfram: — Það er sagt að kjarni þess sem fram fór leynilega í menntastofnunum Forn-Egypta hafi verið að kenna mönnum þá list að deyja. Það er í sjálfu sér áhugaverð stúdia, því öll deyjum við einhverntíma. — Já, svara ég. Fannst þeim ekki að dauðinn væri hámark lífsins? — Það er fræðslan um Kha. Þekkirðu hana? — Lítið. — Að geta verið til þótt mað- ur deyi. Að fara lifandi í gegn- um dauðann.... Rétt i þessum svifum kemur trúboðinn vinur minn og ind- verski presturinn fylgir honum einsog tryggur hundur. — Kannski Mr. Hjálmarsson vilji borða með okkur í veit- ingahúsinu hérna skammt frá? Konan feitlagna er allt í einu á bak og burt. Ég sé henni að- eins bregða fyrir inní hópi ít- ölsku túristanna, og nú veiti ég þvi athygli að hún er á græn- um kjól. Ég slæst í för með guðsmönn- unum. — Þú ert hugsi, Mr. Hjálm- arsson, segir trúboðinn. En þú átt áreiðanlega eftir að koma hér aftur. Þú ert blaðamaður. En þetta er voldugur staður, Mr. Hjálmarsson. Já, voldugur staður, sannar- lega voldugur staður! Ritað upp eftir ferða- punktum frá 1964. Reykjavík, 9.11.1975. Q 35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.