Samvinnan - 01.12.1975, Qupperneq 67

Segulbandstæki
Plötuspilarar og segulbandstæki gegna
því sameiginlega hlutverki að spila af áð-
ur upptekin hljóð. Tóngæði eru í bezta
falli það góð hjá báðum aðilum, að um
verulegan mun er ekki að ræða. Það er
hægt að taka upp á flest segulbandstæki,
þó eru sum eingöngu til afspilunar. Einn
af kostum segulbandstækja er langur af-
spilunartími. Plötur og átekin segulbönd
eru á svipuðu verði. Segulbandsupptaka
getur eyðilagzt verði hún fyrir utanað-
komandi seguláhrifum og með tímanum
dofnar hún, og eftir t. d. tíu ár getur hún
verið ódýr, en þetta er háð gæðum segul-
bandsins, þykkt o. fl.
Kassettusegulbandstæki:
í segulbandskassettunni er innbyggt
spólur og band. Það eru aðallega tvær
tegundir af spólum á markaðnum, þ. e.
ameríska átta rása kassettan og svo
Philipskassettan, hún er hönnuð af Phil-
ips og er ca 7x10 cm að stærð og fæst i
þrem mismunandi lengdum, 60, 90 og 120
mínútna spilunartíma og að sjálfsögðu
framleidd af öllum segulbandsframleið-
endum. Verðið er mjög misjafnt og fer
eftir lengd og gæðum. Á bakhlið átekinn-
ar kassettu eru tvö göt, sem þjóna þeim
tilgangi að hindra að yfir hana sé tekið.
Þá eru í flestum kassettusegulbandstækj-
um þreifarar, sem aðgæta hvort þessi göt
eru eða ekki. Á óáteknum spólum eru
plastflibbar fyrir götunum (þau eru fyrir
sitt hvora hliðina), sem auðvelt er að
brjóta úr, ef geyma skal upptökuna. Það
má setja límband fyrir götin ef taka á
yfir fyrri upptökuna.
Kassettusegulbandstæki fást nú i miklu
úrvali ailt frá litlum og léttum rafhlöðu-
tækjum og upp í stór og dýr Hi-Fi tæki.
Litlu og einföldu tækin eru e. t. v. heppi-
legasta lausnin fyrir börn og unglinga.
Kassettur eru ekki eins viðkvæmar fyrir
hnjaski og plötur. Einnig getur verið
gaman og þroskandi að gera sinar eigin
upptökur. Þessi tæki eru oft gerð fyrir
rafhlöður og 220 V A.C. spennu og er því
þá venjulega þannig háttað að þegar
straumsnúran er sett i tækið frátengjast
rafhlöðurnar.
Segulbandstæki með lausum spólum:
Þessi tæki eru til tveggja, fjögurra og
jafnvel átta rása. Þegar talað er um að
tæki sé fjögurra rása er átt við að band-
inu sé skipt i fernt. Á tveggja rása tæki
er hægt að taka upp i mono bandið á
enda á aðra rásina, snúa þvi siðan við og
taka aftur í mono til baka, hina hliðina,
eða taka eina stereotöku á báðar rásirn-
ar aðra leiðina. Á fjögurra rása tæki er
hægt að taka í stereo báðum megin og
fæst þá tvöföld nýting á bandið miðað
við tveggja rása upptöku. Allar áteknar
kassettur (Philipskerfið) eru fjögurra
rása, þ. e. stereo báðum megin. Átta rása
tæki eru aðallega ætluð fyrir fjögurra
rása upptökur (Quadrophony). Hingað til
hefur sú regla gilt, að því mjórri sem rás-
irnar eru eða segulbandinu oftar skipt
niður, hefur reynzt erfiðara að halda
sömu tóngæðum og valda þar mestu svo-
kölluð göt á upptökunum, þar sem ein
eða fleiri rásir dofna eða deyja út á köfl-
um (dropout). Þetta hefur lagazt mikið
með tilkomu betri segulbanda og m. a.
gert kleyft að ná Hi-Fi tóngæðum á kass-
ettum. Þó stendur sú staðreynd óbreytt
að fyrir ryki og óhreinindum eru mjó-
rásatækin viðkvæmari en t. d. tveggja
rása tækin. Þess vegna er enn þá hægt
að velja á milli tveggja og fjögurra rása
tækja hjá ýmsum vönduðustu framleið-
endunum. Þó er ekki hægt að segja ann-
að en að fjögurra rása tækin séu nógu
góð, þau eru lang algengust og nýta seg-
ulbandið tvisvar sinnum betur en tveggja
rása tækin. Margir lána hverjir öðrum
7