Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.08.1922, Qupperneq 8

54 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
og skoraði á menn að stofna félag til verslunar, og leggja
til þess hver eftir vilja og efnum.
I boðsbréfinu stendur meðal annars:
„Á liinum seinustu árum hafa . . . hinir dönsku kaup-
menn vorir fært sig það upp á skaftið í viðskiftum við
oss, að þeir ekki einungis liafa skamtað oss eftir
g e ð þ ó 11 a- a 11 v e r ð 1 a g á ú 11 e n d u m s e m v o r -
um eigin vörum, . . . heldur einnig sunn'r fært oss
m e i r a o g m i n n a s k e m d a r v ö r u r, s v o s e m
maðkað korn og fleira, og selt, oss vísvitandi
sem óskemdar væri“.
Lögin er þeir sömdu voru samþykt að mestu leyti
óbreytt á fundi að Gauksmýri um haustið 1869. Síðar var
þeim nokkuð breytt í smáatriðum.
Samkvæmt lögunum var tilgangur félagsins að efla
hag félagsmanna með arði af verslun, og jafnvel öðrum
fyrirtækjum er félaginu þættu arðvænleg.
Innstæða félagsins skyldi vera 800 hlutir, 25 rdl. iiver,
og var sá félagsmaður er lagði til 1 hlut. Hlutabréfin
hljóðuðu upp á nafn. — Þó mátti félagið taka til starfa
með minna fé en 20,000 rdl. höfuðstól, ef stjórninni þætti
það fært, enda var það gert.
4. gr. er þannig:
„Pélagið skiftist í 3 deildir; skipa eina Skagfirðingar
og Siglfirðingar; aðra Húnvetningar og Strandamenn;
þriðju Borgfirðingar og Mýramenn“.
Sést af þessu að stofnendurnir voru stórliuga úm
verslunarsvæði ð.
Ágóða af versluninni skyldi vera skift í 25 rdl. hluti
og þeir seldir við uppboð.
Hver deild skyldi kjósa forseta og varaforseta og enn-
fremur 1 fulitrúa fyrir liverja 20 hluti. Þessir menn kusu
svo aftur aðalfélagsstjórnina, sem 5 menn áttu að skipa;
úr stjórninni gekk 1 maður á ári eftir lilutkesti, en hann
mátti endurkjósa.
Atkvæðisrétti hlutamanna var hagað svo, að þeir sem