Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.08.1922, Blaðsíða 31

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 77
Sem dæmi um verðmun hjá K. S. og kaupmönnum
má tilfæra verð nokkurra vara 1893. Fyrri talan félags-
verð, hinar kaupmannaverð. Rúgur 100 pd. 7,55; 8,50—
10,00, hrísgrjón 100 pd. 9,60; 13,00, bankabygg 8,80; 13,00,
hveiti 1. fi. 100 pd. 12,00; 20,00, salt 100 pd. 1,26; 3,00,
smíðakol 100 pd. 1,50; 6,00, kaffi pd. 1,00; 110—1,25,
súkkulaði 0,72; 1,20, sykur 0,28; 0,38.
A þessu sést að það voru engir smámunir sem menn
græddu á því að vera í félaginu. íslensku vörurnar seld-
ust og að jafnaði betur hjá félaginu, en á þeim er ekki
eins góður samanburður, af því að féð var tekið á fæti
hjá félaginu en uppskorið lijá kaupmönnum, og peninga-
útvegun félagsins kom sér einkar vel.
Fljótlega bar á því, að verðmunurinn minkaði milli
félagsins og kaupmanna. Kaupmenn urðu að laga verð-
lagið dálítið eftir félaginu; það hafði því bætt heildar-
gangverðiö á verslunarsvæðinu.
Arið 1895 fóru þeir .Jón á Guðlaugsstöðum og Þorl.
Jónsson, sem þá var hættur ritstjórn og farinn að búa í
Svínavatnshreppi o. fi. góðir menn að bollaleggja um
stofnun sérstaks kaupfélags fyrir Húnavatnssýslu. Svína-
vatnsdeild og Langdæladeild sögðu sig því úr K. S. í árs-
lokin, en Bólstaðarhlíðarhreppsdeild ein varð eftir fram
yfir aldamótin. Svínavatnsdeild fékk sinn hluta af vara-
sjóð K. S., kr. 300.00, útborgaðan og Langdæladeild sinn
kr. 119.00. Hefir fyrnefnda fjárhæðin verið ávöxtuð síðan
og verður varið sveitinni til eflingar á sínum tíma.
Stóradal í janúar 1922.
Jón Jónsson,
frá Guðlaug'sstöðum.