Spegillinn - 01.12.1956, Blaðsíða 13
'peqillinn
277
sinni og svo fénu, svo mikil var gæfa Ey-
steins.
Lauslæti mikið og þó vaxandi með sauð-
fé í Eyjafirði norður. Hafði slíks áður gætt
og þó lítillega, en nú brá svo við, að ær
létu fallerast og báru um jól. Birtu aviser
fregn þessa að vonum og bættu því við,
að ærnar hefði borið lömbum. Vóru þess-
ar nýjungar í ræktun sauðpenings þakk-
aðar Framsóknarflokknum.
Innbrot með meira móti á árinu. Fund-
ust ei utan fáir innbrotsmanna, flestir um-
komulitlir og vóru samstundis réttaðir.
Göfugur maður úr Nóregi, Jón nefndur
frá Súlu, liersir og lénsmaður úr Veradal
kemur til landsins og kveður dyra að
Bessastöðum. Hittir forseta og kveðst liafa
meðferðis gjöf eina litla, ef forseti vildi
eigi aldeilis forsmá. Var þetta trédrumb-
ur mikill og myndverk nokkurt á, skyldi
fyrirstilla einvíg þeirra Gunnlaugs Orms-
tungu og Skáld-Hrafns, er Jón kvað liafa
barizt, sem frægt er orðið að kvíabóli sínu
þar lieima í Veradal. Treystist enginn
þessu að mótmæla, flutti forseti Jón og
svo tréverkið upp til Borgarfjarðar og
kvað maklegast, að sýslungar Gunnlaugs
heitins hefði ánægjuna af þessu minnis-
merki. Var hún hengd þar í skóla einn
og notuð til að liræða með börn þau er
óspök vóru.
Velrýndur maður, Finnur nefndur, lagði
í leiðangur á Hofsjökul þeirra erinda að
rannsaka lífsliætti lieiðargásarinnar, en
þeir böfðu þangað til þótt dularfullir í
meira lagi. Hafði sér til fulltingis stríðs-
menn erlenda; létu þeir sér fátt um finn-
ast og kváðu óþarft að hlaupa á liáfjöll
slíkra erinda.
Sat mosaþing á rökstólum að vanda.
Kom þar í ljós, að tekjur þingflokksins
liöfðu á afliðnu ári numið cc þúsundum
króna kúrant. Spurðist einn sveitamaður
forvitinn fyrir um það, livaðan flokknum
kæmi svo mikið fé, og varð fátt um svör
af hálfu forustumanna.
Efnt í sjálfum höfuðstaðnum til svo-
nefndrar Bindindis- og Áfengismálasýn-
ingar. Hugðu landsmenn þeir, er rónar
vóru nefndir, gott til glóðar og böfðu uppi
ráðagerðir stórar að tæma öll botél, er
þarna yrði saman komin, sér til hress-
ingar en Áfengisvarnarnefnd til stríðs og
ama, og í blóra við erkiféndur þeirra
gúttapela. En er til skyldi taka, vóru botél
þessi full með vatn, flest litað en fæst með
kjarnabragði. Fengu rónar forðað sér á
skiþulegum flótta og liöfðu orð stór um að
sækja nefndina að lögum, er tíma þeirra
var þannig eytt til ónytju einnar.
Merk stofnun, er sig nefndi Samvinnu-
tryggingar og liafði þann tilgang einan
að greiða mönnum fé fyrir hverskyns slys
og háskasemdir, fíraði sitt x ára jubileum
á þessu ári og útgaf af því tilefni á þrykk
eigin æruminningu, hafandi inni að balda
lofgerð mikla um stofnimina en þó eigi
um of. Tók hún af sama tilefni upp nýja
og áður ókennda starfsgrein, er nefnd
var snæflóðatryggingar, og vóru verðlaun
útsett til lianda hverjum þeim, er sig þann-
ig tryggði og eigi varð fyrir snæflóði í v ár
samfleytt. Kom mörgum fátækum að liði
og var þá tilgangi þessa uppátækis náð.
Síldveiði lítil og þó meiri en undan-
gengin xi ár, vóru nú við liafðar marg-
víslegar vígvélar áður ókenndar og dugði
nokkuð. Urðu bankar landsins svo fegnir,
að þeir lánuðu útgerðinni xi milliones
kúrant, og hlutu maklegar vinsældir með
þjóðinni fyrir þetta örlæti sitt.
Utanför Ólafs Þórsar og Kristins utan-
velturáðgjafa bans á vit Koðráns þess, er
þá þótti maður göfugastur í Germania
vestanverðri. Sátu stórdrykkjur og annan
mannfagnað at Koðráns; var Ólafur drjúg-
ur er lieim kom og kvað böfðingja liafa
dregizt á það við sig að veita Islendingum
lán nokkur, en þeirra eymd og volæði var
þá kunnugt orðið víða um beim. Síðar
féll Ólafur úr sögunni og með honum láns-
vonin, en þjóðhöggvingar þeir, er völdin
tóku af lionum, sem enn mun frá sagt,
kváðu það eigi saka, er þeir ætti í vænd-
um rúblur gerzkar, er nú væri beztar
Bandariska blaðið Herald
Tribune skýrir frá þvi að
Bcnedlkt Gröndal, elnn af full
trúum tslands á þlngmanna-
fundi NATO-landauna hafi
flutt ræðu um dvöl bandaríska
vamariiðsins á tsiandi.
Benedikt sagöi i ræöu sinni.
-að sambúðin miþi íslendinga
og vamarliðsins væri ,,ágaet‘‘.i
Taldi hann að i samningavið-
ræðum þeim sem nú fóru fram
um endurskoðun vamarsamn-
ingsins myndi fást lausn, sem
allir yrðu ánægðir með.