Stúdentablaðið - 01.12.1965, Qupperneq 36

36
STÚDENTABLAÐ
SIGURÐUR SIGURÐSSON,
stud. theol.
þörfum. Varasamt er því að elta
aldarandann. Brezki rithöfund-
urinn Ceresterton lýsir þessu
mjög vel í eftirfarandi setning-
um:
It is always esayest to let the
age have its head, the difficult
thing is to keep ones own. It is
always easy to be a modernist,
as it is easy to be a snob.“ Við
skulum minnast þess, að í menn-
ingunni gegnum aldirnar, eins
og í messunni gegnum kirkju-
árið, er ordinarium og einnig lið-
ir, sem aðeins eru proprium de
tempore. Kristur og kirkja hans
hafa ætíð átt sér sama markmið,
þess vegna tel ég að kirkjan
geti haft varanleg bætandi áhrif
á þann heim, sem við lifum í auk
þess að í Kristi er leið hvers ein-
staklings til eilífs hjálpræðis. Ef
það er satt sem sumir segja, að
okkar öld sé ómóttækilegri en
aðrar fyrir kenningu Krists þá
er þörfin meiri fyrir boðun fagn-
aðarerindisins. Þess vegna ætla
ég að búa mig til þessarar þjón-
ustu við Guð og menn, því að ég
veit að sá boðskapur, sem er
heiðingjunum heimska og Gyð-
ingum til hneikslunar, er þeim
sem trúa til eilífs hjálpræðis,
eins og skrifað er. Ég vona að
Guð gefi mér karlmennsku,
styrk og trúfesti til að standa
við þessa fyrirætlun mína og
halda boð hans.
SVERRIR KRISTINSSON,
stud. jur.
heimsskútunni. Á þessu sviði
álít ég að lög og réttur séu það
raunhæfasta, sem komið getur
að haldi. Ef vilji er fyrir hendi,
má áreiðanlega hagnýta þær
leiðir, sem lög og réttur geta í
té látið, til þess að greiða úr
flestum ágreiningsmálum þjóða
í millum jafnt sem innan þjóð-
félagsheilda.
HELGI ÞORLÁKSSON,
stud. mag.
sú hætta vofir yfir þeim er
þessi fræði stundar, að hann
endi sem lífsleiður kennari í
einhverjum gagnfræðaskóla.
Afstaða hins gamla manns
sem á var minnzt er skiljan-
leg. Hins vegar virðast fram-
tíðarhorfur þeirra, er íslenzk
fræði stunda betri nú en áð-
ur var. Skilningur hins opin-
bera á nauðsyn rannsókna á
þessu sviði fer vaxandi. Víst er
um það að verkefnin skortir
ekki. Enda þótt ég geri mér
ekki ljóst hvaða störf bíða mín
að námi loknu, tel ég óvissu um
framtíðina ástæðulitla.
Hvað sem öðru líður, skiptir
það þó mestu máli, að nám í
íslenzkum fræðum veitir mjög
góða menntun. Er það ekki
einmitt góð menntun, sem
menn eiga að sækjast eftir í
háskóla?
ARNAR FRIÐRIKSSON,
stud. oecon.
varðar, held ég að kandidatar
í viðskiptafræðum séu allvel
settir. Það fer varla milli mála
og er líklega flestum kunnugt,
hve efnahagsmál gegna mikil-
vægu hlutverki í nútíma þjóð-
félagi og fer það hlutverk
þeirra stöðugt vaxandi, er tím-
ar líða. Þess vegna kallar þjóð-
félagið á akademiskt menntaða
menn til starfa í æ ríkari mæli.
Að mínu áliti eru þessi mál í
deiglunni hér á Islandi og þess
vegna óþrjótandi verkefni
framundan. Sem dæmi má
nefna, hve gífurlega viðamiklar
rannsóknir þurfa að fara fram
varðandi það, hvort ísland t. d.
ætti að gerast aðili að annarri
hinna tveggja viðskiptaheilda
V-Evrópu eða eitthvað því um
líkt. Margar ákvarðanir liggja
í höndum komandi kynslóðar
og er því ábyrgð okkar mikil
Vonast ég til að geta stuðlað
að því, að þær ákvarðanir, sem
teknar kunni að verða í fram-
tíðinni um þessi vandamál,
verði okkur Islendingum til
góðs. Er það von mín, að með
slíku námi, sem viðskiptafræði
nám er, öðlist nemandinn þann
skilning og þá þekkingu í sinni
grein, að honum beri gæfa til
að taka sem réttastar ákvarð-
anir í þessum efnum. Eftir
rúmlega eins mánaðar nám
held ég, að þessi von mín ræt-
ist og er það vel.
BIRNA ÓLAFSDÓTTIR,
siud. polyt.
raunvísándasviðunum er svo
mikil, að það mun í náinni
framtíð taka fegins hendi við
hverjum þeim skerfi, sem fram
verður lagður á þeim sviðum
hvort heldur af karli eður
konu.
LÁRA INGIBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR,
stud. odont.
námi erlendis, enda ekki fjár-
magn til reiðu. Hvað var þá
til ráða? Eftir upplýsingum
ráðamanna skólans var þýð-
ingarlaust að láta innritast í
læknadeild og læra efnafræði,
sem er aðalnámsgrein tann-
lækna- og læknanema á fyrsta
ári, þar sem engin vissa væri
fyrir að tannlæknadeild yrði
starfrækt næsta háskólaár. —
Hvernig er hægt að afsaka
gjörðir háskólans í þessu máli?
Hver trúir því, að einn fundur
læknadeildarinnar, viku áður
en kennsla á að hefjast, hafi
algjörlega mótað þessa stefnu?
Hefði ekki verið hægt að halda
þennan fund nokkrum mánuð-
um fyrr, til þess að spara þeim
tuttugu stúdentum, sem sóttu
um inngöngu í deildina að
sækja um og gefa þeim betri
tíma til að hugsa um hvernig
þeir ættu að verja vetrinum?
Að lokum vil ég beina því
til háskólans, að ráða verði
sem allra fyrst bót á þessu
máli, svo að þessi vetur fari
ekki algjörlega forgörðum.
ÓLAFUR H. ODDSSON,
stud. med.
hjá mér. Um hæfileikana fæst
úr skorið að ári liðnu.
Atvinnumöguleikar virðast
ótakmarkaðir. Ef ekki er skort-
ur á læknum í borgum og bæj-
um, vantar þá örugglega í
landsbyggðinni. Góð lífskjör
eru nokkurn veginn tryggð,
og enda þótt líta megi á starf-
ið sem 24 tíma vakt á dægri
hverju, þá ætti það að vera
sérstaklega þroskandi og á-
nægjurík vaktavinna að styðja
sjúka til sjálfsbjargar.