Fálkinn - 17.12.1953, Blaðsíða 13

JÓLABLAÐ FÁLKANS 1953 9
Úr garði sendiherrabústaðarins. Inn um dyrnar á miðjum vegg sér inn
í borðstofuna.
sem er í sambandi við forsalinn
á neðri bæðinni. Stiginn á milli
forsalanna sést hér á einni mynd-
inni. Þessi efri forsalur er notað-
ur sem setusofa heimilisfólksins
hversdagslega. Á efri hæðinni eru
lika tvö stór baðherbergi og tvö
vatnssalerni. Og þrennar svalir
alls, tvennar stórar og einar
minni, eru í sambandi við herberg-
in og gangana á efri hæðinni. Auk
stigans milli forsalanna er annar
stigi bakatil sem nær áfram alla
leið á háaloftið.
Á neðri hæðinni er forstofa
fyrst með marmaragólfi og marm-
araklæddum veggjum að neðan-
verðu. Lokuð fatahengi eru þar
með veggjunum og tvö vatnssal-
erni. Inn af forstofunni tekur við
rúmgóður forsalur og uppgengt
þaðan á efri hæðina, eins og áð-
ur segir. Úr forsalnum eru einnig
dyr inn að eldhússganginum og
inn í skrifstofu sendiherrans og
enn aðrar inn í aðalstofuna. 1
henni er opinn arinn úr marmara.
Þetta er stærsta stofan í húsinu,
um 50 fermetrar. En inn af henni
er borðstofan. Þar geta rúmast
30 manns í sæti. Úr borðstofunni
eru dyr að framreiðsluherbergi
og aðrar út á verönd og í garðinn.
Allar gluggakistur í stofunum á
neðri hæð eru úr marmara og
miðstöðvarofnarnir innbyggðir í
veggina og með marmarahillum
yfir.
Eldhús, búr og framreiðsluher-
bergi er í röð meðfram vesturhlið
hússins og gangur meðfram, sem
nær að bakdyrunum og stigunum,
sem ganga upp á efri hæð og þak-
hæð.
Undir húsinu er vandaður kjall-
ari, hólfaður sundur í tíu geymslu-
herbergi og miðstöðvarklefa.
Sjálfvirk olíukynding hitar mið-
stöðvarkerfið, en rafmagn er not-
að til suðu og ljósa. 1 kjallaranum
er einnig þvottahús með full-
komnum vélum, bað og salerni.
Steinsteyptur bílskúr er við
annað innkeyrsluhliðið á lóðinni.
Húsið sjálft er byggt úr timbri
kringum 1920, en steinsteyptur
kjallari undir og hellt^þak. Hefir
verið afar vel til þess vandað og
ávallt verið vel haldið við, enda
var það einn af kunnustu iðju-
höldum Noregs, sem byggði það
á sínum tíma og bjó þar til dauða-
dags, Throne-Holst aðaleigandi
og framkvæmdastjóri hinnar
kunnu súkkulaðigerða ,,Freya“ í
Noregi og „Marabou“ í Svíþjóð.
Hann dó árið 1947 eh ekkja hans,
sem bjó áfram í húsinu eftir
har.n, dó árið 1952, og kusu syn-
ir þeirra þá heldur að selja húsið
vægu verði en að selja það Pétri
eða Páli fyrir fullt verð og eiga
á hættu að það lenti í braski eða
yrði nítt niður. Má því með full-
um rétti segja, að íslenska ríkið
hafi fengið tækifæriskaup á þessu
stórmyndarlega húsi.
Umhverfis húsið er garður og
vönduð girðing í kring. Er öll
girðingarlóðin um 3000 fermetr-
ar. Garðurinn er einkar fagur
með skógartrjám og aldintrjám
en sléttur grasflötur í miðju, en
gosbrunnur er andspænis verönd-
inni fyrir borðstofudyrunum.
Liggur garðurinn að tveimur göt-
um, Langviksveien og Fredriks-
borgveien, þvi að húsið stendur
á hornlóð. Trén í garðinum loka
úti umferðarþysinn frá götunni,
og húsið virðist standa á kyrrum
stað einhvers staðar í skógi. En af
efri hæðunum er ljómandi fagurt
útsýni inn til borgarinnar og út
yfir fjörðinn. 1 garðinum eru
kringum 70 tré af um tuttugu mis-
munandi tegundum, og væntan-
lega bætist þar við bæði Vagla-
skógarbirki og íslenskur reynir
er tímar liða fram. Af aldinum
vaxa i garðinum bæði epli, perur
og plómur og blómskrúð er þar
mikið undir eins og vorar.
Langviksveien 6 er hinn prýði-
legasti sendiherrabústaður og
ágætlega búinn að húsgögnum.
Borðstofuhúsgögnin eru þau sömu
og voru í tíð Trone-Holst, því að
þau voru keypt með húsinu, en
önnur húsgögn eru eign sendi-
herrans og ríkisins. Það er ís-
lenskur svipur yfir stofunum og
eiga málverkin á veggjunum eigi
síst þátt í því. Þarna eru þrettán
málverk frá Islandi, eftir Ásgrím,
Jón Stefánsson, Kjarval, Jón Þor-
leifsson, Guðmund Einarsson, Ás-
geir Bjarnþórsson og Svein Þór-
arinsson.
En vitanlega eru það fyrst og
fremst húsbændurnir, Bjarni Ás-
geirsson sendiherra og frú Ásta
Jónsdóttir, sem setja íslenska
svipinn á heimilið. Þau hafa nú
dvalist í Osló á þriðja ár og voru
framan af á hrakhólum hvað hús-
næði snertir, en hafa loks fengið
ákjósanlegt heimili og geta sýnt
gestum og gangandi þá gestrisni,
sem þeim er lagin. Þau eru bæði
vön stóru heimili og gestagangi
frá fyrri árum á Reykjum og
kippa sér ekki upp við það að
mannmargt sé kringum þau.
Þann 17. júní síðastlðinn var
mannmargt á Langviksveien 6.
Svo stóð á að þann dag var statt í
Osló skemmtiferðaskip frá Islandi,
„Hekla“ með hátt á annað hundr-
að manns og einnig tveir hópar
af fólki, sem verið hafði á ferða-
Framhald á bls. JfS.
Bústaður sendiherra íslands við Langviksveien 6 á Bygdö í Osló.