Fálkinn - 17.12.1953, Blaðsíða 26

22 *2^*>í^*2¥2&ie2^*>¥¥C*^C*l&()£$JÓLABLAÐ FÁLKANS 1953
ur á jörðina, en sjá, þá eru þeir
komnir til Golgata.
Símoni finnst sem hann hafi
borið alla heimsins synd með Jesú,
og honum finnst hann vera að
hníga niður. En þá mætast augu
hans og Jesú og hann lítur mildi-
lega á hann, Símon horfir og
horfir og það verður bjartara
kringum hann, hið himneska
augnaráð iyftir hug hans og sál
í hæðirnar, öll þreyta og and-
streymi hverfur, hann horfir inn
í mild, lýsandi augu Jesú og
finnst sem rós vaxi í hugskoti
hans, björt, fögur, yndisleg rós.
Símon beygir sig i duftið og
kyssir fótspor Jesú, svo snýr hann
burt og fer. Hann vill ekki sjá
krossfestinguna.
Símon gengur glaður og frjáls-
legur um borg'ina, en þegar hann
er kominn hálfa leið, verður allt
í einu dimmt, fárviðri dynur á,
þrumur og eldingar, og fólkið
flýr í angist, mæður taka börn-
in í fang sér og flýja inn í húsin,
en húsin hrynja og grafa marga,
steinar hrynja niður á strætin, en
Símon gengur óhindraður, hann
finnur yndislegu, lýsandi rósina
inni í sér, og ekkert getur grand-
að honum.
Þegar Símon kemur heim á
ákur sinn sér hann Alexander og
Rúfus hnipra sig undir runni, en
er þeir sjá hann koma þeir hlaup-
andi á móti honum, glaðir.
— Pabbi, gastu þá bjargað fal-
lega manninum? spurðu þeir.
— Nei, drengir mínir, hann
bjargaði mér. Hann var sannar-
leg'a enginn óbótamaður. Hann
er Jesús. *
Tjr "Uf MT Tlí W Ttf
jkyL SzyL
„EG KYSSI HÖND YÐAR, MADAME!“
Frakkar hafa gert nýja kvikmynd af
hinu ódauðlcgu skotliöum Alexanders
Dumas, og nýlega voru Ieikendurnir
úr myndinni hoðnir í samkvæmi, og
mættu þar í búningunum úr mynd-
inni. Hér sést hið fræga atriði er fjör-
kálfurinn d’Artagnan kyssir hönd
madame Bonaeieux, en Porthos hinn
feiti horfir á og öfundar hann.

Cygilcgt cn sati þó:
<&
Sitt a$ hvcrj,u um betlara
'an
Kína nota allir betlarar sérstak-
cinkennisbúning. Það er græn
ýÁður en maður fer að leggja fyrir
'vsig ijetl í Kína verður bann að fá
\leyfisbréf frá helsta betlaranum í
>'héraðinu. Og hann telcur ákveðið
'Miundraðsgjald af tekjum betlarans.
ftKinverskir betlarar hafa með sér
köflugan félagsskap, sem rekur gisti-
ýhæli og annast útför i)etlara
\ókeypis.
>> *
Einn besti vínkjallari í lieimi
''fannst á heimili betlara. sem dó i
''Auxerre árið 1894. Þegar iögreglan
v'fór að skrifa upp reiturnar fann
íýhún 400 flöskur af víni frá 1790.
7\
>'IJka fann hún ríkisskuldabref fyrir
Xrúma milljón franka í fórum beti-
farans.
'v Kunnur skurðlæknir í Johannes-
xburg bauðst til að veita öllum ör-
>>kumla betlurum i borginni ókeypis
ýlæknishjálp. En ekki gaf sig einn
ýSeinasti fram.
1
XNcw
Á hverjum degi fá betlararnir í
York kringum 10.000 dollára
lijá þeim, sem fram lijá ganga.
•vý’kki betluðu sjálfir.
n var sálarfræði.
I
1,
^Nýtt
ásiuppu
um og brauðmylsnu.
aðist að hann iiafði
af að seija brauð —
fóður.
*
Þeir sem gerast
enskan bettara geta
Og það vitn-V
liaft atvinnuý
sem skepnu-ý
1
gjafmildir við>|
itt það víst að''
eiga ekki náðuga daga á eftir. Því aðy>
Iiver einasti betlari í umdæminui'
\
telur það skyidu sína að hcimsækjaN
gjafmilda manninn. Enskir betlar->i
ar liafa öldum saman notað sérstaktv
táknmál sín á milli. Þeir krota V
merki við húsdyr, og þau segja tily'
um hvernig horfurnar séu á að|í
betla í húsinu. Hringur með punktiý
í miðju þýðir að best sé að forðast\
húsið, því að húsbóndinn muni''
kalla á lögreglu. Ferliyrningur ])ýð-v'
ir að tiigangsiaust sé að reyna, ská-N
kross að fátækt fólk sé i húsinu,x
skákross og þríhyrningur að hús->'
ráðandi sé ágjarn, hringur og ská-¥
kross að hann sé trúmaður, en tíg-N
/4,
uil að gjafmilt folk sé í husinu. >v
# &
Þorparar í Hellas gera sé
vinnu af því að selja nöfn og heim-|£
ilisföng ríkra Ameríkumanna, sem>'
koma í heimsókn. Betiarar
þessi nöfn og sk
at-'v
kauj)aP
fólki
v> Maður nokkur, Dandon liét liann,
xsem dó í Berlín 1812, var prófessor
>vá daginn en Detlaði á kvöldin. Hann
''var frábær tungumálamaður og
v'kenndi málfræði í háskólanum. Þeg-
Nar hann kom heim for hann ) garma
74.
'vog gckk út að betla. Undir golfinu
>'í svefnherbergi hans fundust 20.000
ymörk að tionum látnum. Dandon
v'var svo ágjarn að hann neitaði að
v>umgangast bróður sinn, vegna ])ess
\að honum liafði einu sinni orðið
'vþað á að senda bróður sinum bréf
>£án þess að borga burðargjald undir
'Ö)að!
'í
\ Þangað til fyrir rúmum tuttugu
'várum voru í London, París og New
v^York ískólar, sem bjuggu betiara
V'undir lifsstarfið. Stundum héldu
''betlarar, sem voru hættir störfum,
'vfyrirlestra í þessum skóium, en þeir
‘vvoru reknir af ríkum mönnum, sem
Aðalnámsgrein-
snikjubréf.
* *
rifa svo viðkomandiN
*
Siil a( hvcrfu
um hásgögn
voruý
voruv
Árið 1682 fylltust öll sjúkrahús
París af betlurum, því að stjórn-
'«in, sem var að reyna að „taka úr
>viimferð“ örkumlamenn er betluðu,
’'sfcij)aði að láta athuga þetta fólk á
■" sjúkrahúsi. Voru yfir 6000 settir á
ýsjúkralnis. En þetta varð árangurs-
Jviítið, ])vi að næsta dag voru jafn-
\margir betlarar á götunum og áður.
fólk. Þegar hinir betlararnir
af sjúkrahúsunum bófust
v'])eir þegar handa um að flæma nýju
'vkeppinautana burt og urðu meið-
'vingar og manndráp af.
>V *
*
N „Brauð — elcki peninga!“ var
kviðkvæði arabisks betlara, sem dó
'várið 1889. Margir hrærðust af þessu
>vog á kvöldin vaggaði betlarinn heim
y'til sín, hlaðinn brauðum. Þegar
v'hann dó kom á daginn að lianp átti
ýtvö hús og voru þau full af brauð-
í Victoríuskeiðinu enska var lagt
kapp á að gera nýjar tegundir afð
malborðum, þvi að átveislur
þá ihelsta skemmtunin. Þá
smíðuð kringlótt borð, en miðjan
úr þeim gat snúist cftir viid, svo að
hver og einn gat náð í það sem
fjærst honum var á borðinu með
])ví að snúa liandfangi. Þá snerist
borðmiðjan.
*
Einn dag árið 1812 gekk óþekkt-
ur miður inn í Hvíta húsið og tók
þar fagra maghogníkislu með látúns-
spöngum, sem stóð úti í horni í einu
herberginu, og fór burt með hana.
Svo iiðu 127 ár. En árið 1939 kom
maður
kvaðst
sem stal henni forðum. ^
og skilaði kistunni. Hanný'
vera afkomandi mannsins,vi
7i
Pressaðar pappamyndir komustv
Húsgagna-v
Victoríu drottningar. i.u»ö<iSiid-^
smiðir reyndu að nota þetta efni.ý
I'að ví.r notað í ofnaskerma, i)réfa->v
geyma og einnig i borð, stóla,ý>
skápa og fleira. Firmað Jennens ogy)
Battridge í London smíðaði
meiraN
að segja píanó úr þessu efni, og það^
var svo iétt að hægt var að lyfta'v
því með útréttum handlegg. V
* v'
\
Á árunum milli heimsstyrjaldannaý>
fluttu ýmsir braskarar meira afy>
7\
„husgögnum frá 18. öld“ út fra>v
Englandi til Ameríku, en smíðað'y
liafði verið í Stóra-Bretlandi alla 18.'^
öldina! >'
I
JÓLATIiÉ DÓMKIRKJUNNAR.
Þetta jólatré stendur í St. Paulskirkj-
unni í London um jólin, og er stórt
þó að svo sýnist ekki, því að kirkjan
er stór. líka.
Hér mætist hið sterka og hið fagra.
Spánski nautabaninn Mario Labre
kveður kvikmyndaleikkonuna Yvonnc
De Carlo með kossi á hönd hennar.
HJÁLP í NEYÐINNI. — Svona til-
viljun þekkja allir hjólreiðamenn.
Loftið tæmist úr slöngunni og allt er
í voli. En oftast nær rætist þó úr og
hægt er að bæta slönguna, þó að við-
gerðarstöðin sé ófullkomin.