Fálkinn - 13.12.1961, Page 30

b
a
I
d
u
r
Stúlkan byltist í svefnrofunum.
Hún færði hendurnar undir sængina
og strauk þeim ofanfrá bringspölun-
um niður undir lífbeinið og fann það
hreyfast innaní sér.
Hún velti sér á hliðina og horfði á
daufan bjarma vetrarsólarinnar lýsa
gosdrykkjarflösku sem stóð í glugg-
anum. Jarpt hárið rann útaf brún-
inni á legubekknum þegar hún
hreyfði sig. Miðinn á flöskunni var 4
rauðgulur með mynd af þversneiddri
appelsínu sem sólin lýsti gegnum og
safa sem draup niðurí glas.
Stúlkan lokaði augunum og hlust-
aði á húsið vakna.
Það var jóladagsmorgunn.
Ibúinn í næsta herbergi opnaði við-
tækið. Séra Unndór var að flytja
boðskapinn að yður er í dag frelsari
fæddur. Orðin sveifluðust gegnum
vegginn. Séra Unndór boðaði fagnað-
arerindið með löngum og djúpum á-
herzlum.
Stúlkan lagði höfuðið í olnboga-
bótina. Börn frændkonu hennar voru
farin að hlaupa um stigann. Hún
hafði keypt handa þeim smágjafir og
fengið móður þeirra um leið og hún
fór að heimsækja stelpurnar í kexinu
á aðfangadag. Frændkona hennar
vildi gjarnan hafa félagsskap um
kvöldið en hún ætlaði vesturí bæ og
sagði frændkonu sinni það.
Stelpurnar í kexinu höfðu slegið
saman í vermund til að hressa sig á
jólakvöldið. Þær leigðu saman tvær
í kjallara í vesturbænum. Stelpurn-
ar skáru hangikét ofaná brauð og
sögðu henni að gera svo vel. Þær
voru allar úr sveit. Hinar stelpurnar
í kexinu voru úr bænum. Þær mynd-
uðu klíkur útaffyrir sig og forðuðust
sveitapíur. Stelpurnar úr sveitinni
létu sem þeim stæði á sama en tömdu
sér bæjarbrag til að vera hlutgengar.
Þær stífðu hangikétið og sögðu
klíkan mætt og drukku vermundinn
til að vera bæjarmanneskjur.
Hún varð fálát þegar þær spurðu