Fálkinn - 24.10.1962, Qupperneq 24

getið notið fegurðarleyndardóms Pascale Petit
„Fersk og hrein húð er
undirstaða fegurðarinnar“
segir Pescale Petit.
hvít, bleik, blá,
græn og gul

Kvikmyndastjörnur á borð við Pascale Petit
nota LUX til þess að halda húðinni hreinni og
ferskri. Öðlizt jafn fallega húð og kvikmynda-
stjörnurnar! Pascale Petit segir; „Varðveitið húð-
ina á sama hátt og ég geri. Notið LUX HAND-
SÁPU reglulega.“

rríyyvv<Ctt<í */>>>>■'>•
Wm

9 af hverjum 10 kvikmyndastjörnum nota Lux handsápu
X-LTS 925/lC-304I 30
hana og ef til vill ráða henni heilt.
Og þó þegir hún. Hann leitar ekki
lengur augna hennar. Hann horfir á
háls Kristínar og það er uggvekjandi
fýsn í augnaráði hans.
Hann drekkur kaffið sitt hægt og ró-
lega og reykir vindling sinn. En hann
virðir háls hennar fyrir sér í sífellu.
Hún fer að tala um vinnu þá sem þarf
að leysa af hendi í mylnunni daginn
eftir, en það er líkast því sem hann
hlusti ekki á hana. Hann bara starir.
Svo rankar hann skyldilega við sér,
slekkur í vindlingnum með skjálfandi
hendi, tæmir kaffibollann, býður góða
nótt í skyndi og gengur uppí herbergi
sitt.
FYRIR hádegi næsta dag rennur grár
Fólksvagn inn um garðshliðið og nem-
ur staðar fyrir framan húsið. Við stýr-
ið situr lítill og hnöttóttur karl. Það er
Páll Glomp timburkaupmaður, sem sagt
er að eigi hálft Spessarthérað. Hann
gengur frá vagninum hjá stóra beyki-
trénu og heldur upp að húsinu.
Malarinn situr að snæðingi inni í
stofunni, en þangað hefur Kristín borið
mat hans. Hann leggur frá sér hníf og
gaffal og lítur með lítt dulinni andúð á
timburkaupmanninn, sem kemur ask-
vaðandi upp dyraþrepin og inn í for-
stofuna til hans.
—■ Góðan dag! segir Glomp kumpán-
lega, hann er í sólskinsskapi.
Malarinn tautar eitthvað í kveðju-
skyni og bendir á stól. Glomp sest og
strýkur höndinni yfir skalla sinn.
— Verði þér að góðu! segir hann svo.
Þögn.
— Hefurðu sofið illa, Frans? Þú hefur
nú enga ástæðu til þess lengur, þegar
allt er klappað og klárt.
— Nú, er það klappað og klárt?
— Það hefði ég haldið. Kristín þín
sem hringdi í gærkvöldi til Páls okkar
og sagði að allt væri í lagi frá sinni
hendi.
Malarinn réttir sig upp. — Hvenær
sagðir þú að Kristín hefði hringt? spyr
hann.
— Hvenær það var? í gærvöldi, orðið
talsvert áliðið. Ég var háttaður. En það
var ekkert undanfæri .... ég varð að
sækja Pál í símann. Ó, já, hvað er um
að tala, þegar ástin er annarsvegar! En
er nokkuð að þér, Frans?
Malarinn situr og starir fram fyrir
sig hvössum augum.......f gærkvöldi
.... seint í gærkvöldi? Þá hefur Kristín
skrökvað að honum. Hún hefur ekki
gefið Páli jáyrði sitt fyrr en eftir sam-
ræður þeirra úti í veiðikofanum.
Getur hann þegið þessa fórn?
Framh. í næsta blaði.
FÁLKINN
24