Fálkinn - 12.06.1963, Blaðsíða 4

& heyrt
Njósnarinn mikli.
Elysea Bzana, var herbergisþjónn í brezka sendiráSinu
í Tyrklandi á stríðsárunum. Hann njósnaði fyrir öxulríkin og
lét Þjóðverja vita um þýðingarmiklar ráðagerðir bandamanna.
Hann gekk undir nafninu Cieero. Bók um njósnastarfsemi hans hef-
ur komið út í íslenzkri þýðingu. Honum hefur nýlega verið boðið
til Parísar En franska sjónvarpið ætlar að eiga viðtal við hann.
Cicero var mjög virkur njósnari og ljóstraði mörgu upp, sem Þjóð-
verjum hefði komið mjög vel, ef þeir hefðu trúað því. — Endur-
minningar hans hafa verið þýddar á mörg mál og nýlega var gerð
kvikmynd um ævi hans. Leikur James Mason aðalhlutverkið. —
Bazna er nú kvæntur maður og á sex börn. Hann græddi enga
peninga á njósnum sínum, því að Þjóðverjarnir létu hann hafa
falska mynt. Sjálfur segir hann um njósnastarfsemi sína: „Ég vann
í þjónustu friðarins. Ég vildi ekki, að föðurland mitt færi í styrjöld.“
Myndin hér sýnir Cicero á götu í París.
☆
Hann er höfðinglegur til að sjá,
kobbinn þessi, enda varð okkur
ekki um sel er við sáum hann í
þýzku blaði, því að við héldum,
að hann hefði hingað til spókað
sig á síðum Alþýðublaðsins. En
þetta er miklu tignari selur; hann
er af sæljónakyni og á heima í
dýragarði í Þýzkalandi og er eftir-
lætisdýr allra þeirra, sem í garð-
inn koma að staðaldri.
☆
Þetta er víst líka
list, þótt ekki
hafi klæðskeri
komið nálægt
verkinu. - Þetta
er málverk, sem
sýnt var í Wood-
stock safninu í
ÍVfayfair og mál-
arinn heitir
Barry Fantoni
og er frá ftalíu.
Danski leikar-
inn Ebbe Rode
er fálátur maður
hversdagslega. —
Hann á líka til að
vera ruddalegur,
svo að jafnvel
samstarfsmönnum
hans, sem ýmsu
eru vanir, ofbýður. Hverju sinni snæddi
hann morgunverð með sænskum leikara, sem
þótti mjög siðavandur. Yfir borðum mæltu
þeir ekki orð af vörum, en þegar Ebbe Rode
hafði lokið við að borða, setti hann fæturnar
upp á borðið svo að segja alveg upp í hinn
sænska og virðulega leikara. Svíinn varð
mjög undrandi yfir framkomu hins danska
kolleka síns, en dó samt ekki ráðalaus. Hann
tók tekönnuna og hellti gúlsopa upp í buxna-
skálmina á Ebbe Rode. En þá teygði Ebbe
Rode sig yfir borðið, greip sykurkarið, setti
tvær skeiðar í skálmina, því næst greip hann
rjómakönnuna og setti smá lús út í — síðan
tók hann teskeið, og hrærði vel og lengi í.
Þess ber að geta, að hann var upptekinn við
að lesa blað meðan á þessu stóð.
★
Á manndómsárunum starfaði franski rit-
höfundurinn André Maurois sem blaðamaður
við þekkt og vinsælt vikublað í París. Hann
ritstýrði þar m. a. bréfakassa, en til hans
gátu lesendur, — sérstaklega konur, snúið
sér, ef þeim lá eitthvað á hjarta. Starf þetta
var honum ekkert gleðiefni og má marka
það af sögu þeirri, sem hér fer á eftir:
Ung stúlka hafði sent honum svohljóðandi
spurningu:
— Getið þér sagt mér, hvers vegna unnusti
minn lokar alltaf augunum, þegar hann kyss-
ir mig?
— Ef þér sendið mynd af yður, gætum
við kannski svarað spurningunni.
Maurice Cheva-
lier er ljúflingur
frönsku þjóðarinn-
ar, einkum kven-
þjóðarinnar. Dag
nokkurn fékk
hann bréf afhent
og þegar hann
hafði lesið það,
varð hann mjög
áhyggjufullur á
svip.
— Hvað er að? spurði vinur hans.
— O, það er maður hérna að skrifa mér
og hann segist skyldi drepa mig, ef ég láti
ekki dóttur hans í friði.
— Nú, þá er ekki margra kosta völ. Þú
verður að hætta að eiga stefnumót við stúlk-
una.
— Það er nú hægara sagt en gert, svaraði
Chevalier og rétti vini sínum bréfið, — get-
urðu lesið undirskriftina?
c
4 PÁLKINN
i