Fálkinn - 12.06.1963, Blaðsíða 28

1 Bikíní á §ögu
Fi-amhald af bls. 14.
Þá sýndu stúlkurnar sundboli úr
Helanca-teygjuefnum, en þeir eru mjög
vinsælir. Verða þeir til sölu hjá Mar-
teini Einarssyni, Tíbrá og London dömu-
deild. Auk þess sýndu stúlkurnar
Bonnie náttklæðnað.
Stúlkurnar eru allar úr tízkuskóla
Sigríðar Gunnarsdóttur og stóðu þær
sig vel. Var hrifning manna, einkum
kvenfólksins mikil yfir þessari sýningu
— og vonandi verða slíkar sýningar
oftar haldnar.
Kvenþjodiii
Framhald af bls. 26.
Matarlímið lagt í bleyti, bætt í hluta
af tómatsafanum. Hrært saman við af-
ganginn, sem kryddað hefur verið með
ediki og sellerisalti. Hellt í vætt hring-
mót. Látið hlaupa. Blandið soðnu makka-
roni saman við majones, kryddið með
söxuðum lauk, kjötbitum og þeyttum
súrum rjóma. Þegar hlaupið er stíft er
því hvolft á fat, saltið látið í miðjuna.
Skreytt með gúrku og steinselju.
Spagetti Romanoff.
2 dl. rifinn ostur.
3 dl. súrmjólk.
% 1. soðið spagetti.
2 msk. Saxaður laukur.
Vz tsk salt.
Osti, súrmjólk, lauk, salti og spag
etti blandað saman. Hellt í velsmurt,
eldfast mót. Rifnum osti stráð ofan á.
Bakað í 200° heitum ofni í um 20 mín.
Borðað strax.
Fallegur telpukjóll
tekið frá *—-* 17 sinnum, 2 br. saman,,
4 br., 6 sl. (174 1. á). — Prjónið nú
brugðningu (1 sl., 1 br.), prjónið þó
6 sl. hvorum megin, takið úr 23 1. í
fyrstu umf., jafnt skipt á umferðina
(að köntunum undanskildum), svo 151
1. sé á. Þegar brugðningin er 2x/2 cm. er
aftur prjónað sl.prjón með 6 sl. 1. hvor-
um megin. Takið 11 1. úr í fyrstu umf.
Eruð þér áskrifandi að i'álkanun?
OBQDH
Ef svo er ekki bá er sínanúnerið
1221o og ’þér fáið blaðið sent
>.an hæl.
28 FÁLKINN
skipt jafnt niður á brugðninguna (140
1. á). Prjónið beint þar til komnir eru
4 cm. frá brugðningu. (endið á brugðn-
um prjóni). Nú er bolnum skipt þannig:
Prjónið 33 1., fellið af 4 1. fyrir hand-
veg, prjónið að seinustu 37 1., fellið
þá 4 1. af fyrir handveg, prjónið út umf.
Prjónið svo á fyrstu 33 1. (hægri bak)
fellið af 1 1. í byrjun þeirrar umf., sem
byrjar við handveg (32 1.). Prjónið síð-
an beint, þar til handvegurinn er nál.
10 cm. (munið eftir hnappagötunum),
þá er fellt af fyrir hálsmáli 9 1. 2X2 1.
og 1 1. Þegar handvegurinn er 11 cm.
er fellt af fyrir öxl frá handveg 3X6 1.
— Prjónið vinstri bakhliðina sem speg-
ilmynd, þó án hnappagata. Að síðustu
er framstykkið prjónað (66 1.), fellt af
fyrir handveg 2 1. í byrjun 2ja fyrstu
umf. og 1 1. í byrjun þeirra 2ja næstu.
Prjónið síðan beint (60 1.), þar til
handvegurinn er nál. 9% cm, þá eru
16 1. í miðjunni felldar af fyrir háls-
máli og hvor öxl síðan prjónuð fyrir
sig, takið úr 1 1. við hálsmálið 4 sinn-
um. Þegar handvegurinn er nál. 11 cm.
er fellt af fyrir öxl frá handveg
3X6 1.
Ermar: Fitjið upp 45 1. með ljósu
garni á prj. nr. 3 og prjónið 2 cm.
brugðningu (1 sl., 1 br.). Aukið jafnt
út í síðustu umf. svo 52 1. séu á. Prjón-
að sléttprjón og eftir 2 umf. er mynstur-
röndin prjónuð. Prjónið 2 fyrstu og
2 síðustu lykkjurnar með grunnlitnum.
Að mynstrinu loknu er aukið út 1 1.
hvorum megin svo 54 1. séu á. Þegar
síddin er nál. 6 cm. er fellt af 4 1. í byrj.
un næstu 2ja umf., því næst felld af
1 1. í byrjun hverrar umf., þar til 26 1.
eru á og síðan eru felldar af 2 1. í byrj-
un hverrar umf., þar til 10 1. eru eftir.
Fellt af í einu.
Beltið: Fitjið upp 8 1. og prjónið
garðaprjón, eins langt og þarf.
Frágangur: Pressað lauslega á röng-
unni, þó ekki brugðningar. Saumið alla
sauma saman og ermarnar í.
Hálslíning: Takið upp nál. 80 1. frá
réttunni við hálsmálið með Ijósu garni
á prj. nr. 3 og prjónið brugðningu
(1 sl., 1 br.). Eftir 4 umf. búið til 6
hnappagatið. Fellt af slétt og brugðið
eftir 8 umf. alls. Saumið hnappana í og
búið til 2 lykkjur fyrir beltið í mittinu
á brugðningunni. Dragið beltið í og fest-
ið því að framan verðu.
Skák og mát . . .
Framhald af bls. 18.
irðu að skila honum til dr. Svavaro-
noff?“
„Þér skjátlast, vinur minn, sá biskup
er í vinstri vasa mínum, en ég tók bróð-
ur hans úr taflkassanum, sem Sonja
Daviloff var svo elskuleg að leyfa mér
að rannsaka. Fleirtalan af einum bisk-
up er tveir biskupar.“
Nú botnaði ég ekki lengur í neinu.
„Hversvegna tókstu hann?“
„Fjárinn sjálfur, ég vildi ganga úr
Það er afsakanlegt að vera svolítið
gleyminn, einkum þegar maður þarf
að horfa í peninginn. Þá man maður
ekki eftir að kaupa % pund af hökkuðu
kálfakjöti, sem Marianna hefur beðið
mann að koma með heim.
Það er svo sem allt í lagi að prófess-
orar og aðrir hálærðir menn séu svo-
lítið viðutan. Maður getur vel sætt
sig vi<$, að þeir gleymi bæði regnhlíf-
inni sinni og skóhlífum, en venjulegur
maður á ekki að vera gleyminn. Það
verður tekið á móti almúgamanni með
súrum svip, þegar hann kemur heim
og hefur gleymt að kaupa hakkakjöt.
Ég verð víst að viðurkenna, að ég
hef gleymt því nokkrum sinnum. Þess
vegna hefur Marianna stpndum bundið
klút við vísifingur vinstri handar þeg-
ar ég á að kaupa eitthvað, sem ég á
að koma með heim.
Um daginn, þegar ég stóð upp frá
skrifborðinu eftir langan og strangan
vinnudag, tók ég eftir því, að klútur var
bundinn um vísifingur vinstri handar.
Mér datt ekkert annað í hug en
hakkað kálfakjöt. Ég varð að muna eftir
að kaupa hakkað kálfakjöt.
Svo lagði ég af stað og ætlaði að
kaupa hakkað kálfakjöt.
— Nú aftur,' sagði kaupmaðurinn. Þér
keyptuð kálfakjöt í gær og fyrradag.
— Þá er það ekki kálfakjöt, sem ég
má muna að gleyma ekki að kaupa,
sagði ég, — það hlýtur að vera eitthvað
annað.
— En smjör, hjálpaði kaupmaðurinn
mér. Það er þó ekki smjör. Konan mín
biður mig oft og tíðum að koma með
skugga um það, hvort þeir væru ná-
kvæmlega eins.“
Hann lét þá standa á borðinu hlið
við hlið.
„Auðvitað eru þeir nákvæmlega eins,“
sagði ég.
Poirot hallaði undir flatt og gaut á
þá augunum út undan sér.
„Þeir virðast vera það, svo mikið skal
ég játa, en aldrei skyldi maður trúa
neinu fyrr en það hefir verið sannað.
Komdu nú með litlu vogarskálarnar
mínar?“
Með eilífðar nákvæmni vó hann hina
tvo taflmenn, síðan sneri hann sér að
mér með sigurbrosi.
„Það var rétt hjá mér, sjáðu bara,
ég hafði á réttu að standa. Ómögulegt að
blekkja Hercule Poirot.“
„Er þetta Japp? Ah?, Japp ert það
þú? Hercule Porot t-alar. Hafðu strang-
ar gætur á þjóninum Ivan. Undir eng-
um kringum stæðum máttu láta hann
smjúga gegnum greipar þér. Já, já, það
er eins og ég segi.“
Hann skellti heyrnartólinu á, og
sneri sér síðan að mér.
„Þú sérð þetta ekki Hastings? Ég skal