Ljósberinn - 01.06.1946, Blaðsíða 3

'wm
WF, -
y&áÆsiK&Ái
itjTjfáprz
&sú> iogíi; SsyftJ börntmuttt at
köma til mín oo bcumtí bíim )m5 eUki,
'; ?
) - 'Nt
.
komðtilttiín «a
b’JÍ aí< slsUumi;
jgynt- euðs fíUi til
^6. árgangur
Reykjavík, maí—júní 1946
5.—6. tölubl.
HVÖT
Avallt er sigurinn sannleikans mcgin,
sigurinn eilífi — liugfestu þa8!
Skamtna stund lygin er framgangi fegin,
finnur sér aldrei til langframa sta8.
Ávallt er sigurinn sannleikans megin,
sigurinn frœgasti — þdð er mín trú.
Því geng ég öruggur eilífa v e g inn,
einasta veginn, en liua'ð gjörir þú?
Ávallt er sigurinn sannleikans megin,
sigur Guðs ríkis. Hví hikarðu þá?
Bróðir, er e f inn að villa þér veginn?
veiztu ekki’, að sannleikans Guðs er þér hjá?
Ávallt er sigurinn sannleikans megin,
sigurinn fullvísi. — Beistu því djarft!
Heimskan er skamma stund högginu fegin.
„Hve lengi?“ Aldreigi spyrja þú þarft.
Ávallt er sigurinn sannleikans megin.
Svíktu ekki Krist, heldur bið þú í trú,
fœr sá, er biður, og bœnheyrzlu feginn
berst eins og kappi, — Sú hetjan sért þú.
Bjarni Jónsson.