Ljósberinn - 01.06.1946, Qupperneq 34

114
L J Ó SBERINN
Góð meðmæli
Kaupmann nokkurn vantaði dreng til
sendiferða. Hann auglýsti stöðuna í dag-
blaði, og tilnefndi daginn, sem hann var
til viðtals. Loks kom stundin, og tíu
ólíkir drengir komu inn á skrifstofuna
til kaupmannsins. Margir þeirra liöfðu
meðferðis skrifleg meðmæli. Kaupmað-
urinn fór yfir þau og lagði svo fyrir
drengina nokkrar spurningar, sem þeir
svöruðu mjög mismunandi. Að lokum
valdi liann lítinn pilt, sem hafði allan
tímann staðið rólegur og stilltur og svar-
að spurningum kaupmannsins aðeins með
fáum orðum. Vinur kaupmannsins var af
tilviljun staddur í skrifstofunni, þegar
drengirnir komu. Er þeir voru farnir,
sagði liann við kaupmanninn: „Mér þætti
gaman að vita, livers vegna þú valdir ein-
mitt þennan dreng, sem engin meðmæli
liafði og sagði varla orð“.
„Það skal ég segja þét“, sagði kaupmað-
urinn. „I raun og veru liafði liann með-
mæli. í fyrsta lagi þurrkaði liann vand-
lega af fótum sér, áður en liann gekk
inn, og það er meira en hægt er að segja
um nokkurn hinna drengjanna. Hann
beygði sig líka niður og tók upp bók,
sem ég lagði af ásettu ráði á gólfið, en
hinir drengirnir létu hana eiga sig, já,
meira að segja spörkuðu í liana, án þess
að taka hana upp. Því næst beið hann ró-
legur og tróð sér ekki fram. Það sýndi,
að liann er siðprúður. Og að lokum svar-
aði hann öllum spurningum mínum skýrt
og skorinort, þegar ég talaði fyrst við
hann. Enda þótt hann væri mjög fátæk-
lega til fara, voru föt hans lirein og þokka-
leg og vel burstuð. Hann var vel þveginn,
GJALDDAGUR
er nú fyrir nokkru lið'inn. Nú er það raín vinsamleg
bón til ykkar allra, kæru Ljósberakaupendur, að senda
árgjaldið, 10 krónur, helzt með næstu póstferð sem
fellur eftir það, að þið hafið fengið þetta blað.
Það eru mjög eindregin tilmæli til ykkar allra, að
þið gerið það sem þið getið til að útbreiða Ljósber-
ann. Bendið mér á útsölumenn, þar sem þið vitið, að
enginn er fyrir og takið sjálf að ykkur útsölu á hon-
um, ef enginn er í ykkar byggðarlagi. Það er áreiðan-
lega inikil þörf fyrir Ljósberann inn á íslenzku burna-
heimilin nú á þessum alvarlegu tímum.
Ungu vinir! Ég er þess líka fullviss, að pabbi ykk-
ar og mamma vilja styðja ykkur í því, að útbreiða
Ljósberann. — Hann er mjög ódýrt blað. Ef þið
ættuð að kuupa ykkur bók, sem flytti ykkur sama
lesmál og Ljósberinn, yfir árið, þá munduð þið verða
að borga fyrir hana 25—30 kr.
Ég býst við, að þau börn, sem sýndu sérstakan áhuga
og dugnað í því að safna kaupendum, gætu fengið
fallega bók í kaupbætir.
Eins væri það gaman, ef þið senduð blaðinu ykkar
eitthvað efni, t. d. bréf um veru ykkar í sveitinni í
sumar, því þið, sem í kauptúnum og kaupstöðum bú-
ið, farið mörg í sveitina, En stutt og gagnorð verða
þau að vera.
„SILFURSKEIÐIN"
eftir Sigurbjörn Sveinsson, höfund .„Bernskunnar“,
birtist nú í blaðinu, er hér birt með leyfi dóttur liöf-
undarins, ungfrú Svanlaugar Sigurbjörnsdóttur. Saga
þessi birtist í „Æskunni" 1915.
bæði andlit og hendur, en flestir hinna
drengjanna voru sóðalegir útlits. Allt þetta
álít ég vera góð meðmæli og met þau
miklu meira en álnalangt meðmælaskjal“.
Vinur kaupmannsins varð að viður-
kenna, að kaupmaðurinn hafði rétt fyrir
sér, og síðar meir komst liann að raun ura,
að lionum liafði ekki skjátlast í vali sínu.
Pétur Bingó þýddi.