Veðrið - 01.04.1960, Blaðsíða 32

UR BREFUM
í Karabiskahafi,
M.T. Hamrafell, 27. 6. 1960.
Síðastliðinn vetur baðstu mig að senda þér línu, ef ég yrði var við óvenjuleg
fyrirbrigði á ferðum mínum. Því vil ég ekki láta hjá líða, að skýra frá eftirfar-
andi, þótt ekki sé skylt veðurfræði.
Laust eftir kl. 9 að kvöldi þess 24. þ. m. (eftir skipstíma), Jtegar Hamrafell
var statt á 27.30°N 56.30°V, kallaði loftskeytamaður til mín og spurði, hvort ég
vildi sjá flugskeytaskot frá Canaveralhöfða. Þegar ég kom tít, veitti ég fyrst eftir-
tekt ljósrák upp frá hafsbrúninni í vesturátt. Breidd rákarinnar var um það bil
jöfn þumalfingri á útréttri hendi. Hún var björtust í miðju, daufari til hliða,
en hafði þó greinilega endamörk. Hún dofnaði einnig upp á við, og var horf-
in í h. u. b. 30 gráða hæð.
Nokkru ofar á loftinu, og í framhaldi af ljósrákinni kom ég auga á lýsandi
hlut, sem geystist austur eftir. Hann var vel greinilegur með berum augum, en
ljósmagn þó miklum mun minna en t. d. Pólstjörnunnar. Hlutur þessi var um-
lukinn björtum hring, eða þó e. t. v. fremur sporbaug, um tvær fingurbreiddir.
Hann fór yfir lengdarbaug skipsins kl. 0017 GMT 25. júní í h. u. b. 60 gráða
hæð í suðurátt.
Vindur var ANA 1—2, skyggni mjög gott, loftvog 1023. Á lofti voru einstaka
þunnar breiður netjuskýja, sennilega leifar cumulus congestus dagsins. Daghiti
var 27°, loftraki ekki áberandi.
í fyrstu taldi ég, eins og loftskeytamaðurinn, að hér væri um að ræða flug-
skeyti eða gervihnött „made in USA“, en þegar Washington ekki minntist á nýtt,
velheppnað skot í fréttum sínum næstu tvo daga, fór ég að draga í efa réttmæti
þessarar ályktunar. Sennilega hefur þú skýringu á fyrirbrigðinu, og væri fróðlegt
að fá að heyra álit þitt þegar ég kem heim um miðjan júlí.
Vinsamlegast,
Sverrir Þór.
Ath.: Hinn lýsandi og hraðfara hlutur hefur efalítið verið einhvers konar
flugskeyti, hvort sem það hefur heppnazt vel eða misheppnazt.
Bjarminn í vesturátt gæti hafa verið sverðbjarmi, sem oft sést á þessum slóð-
um. Set ég hér til gamans hina sígildu lýsingu Jónasar Hallgrímssonar í stjörnu-
fræði Ursins: „Enn fremur fylgir sólinni bjarmi sá, er vér köllum sverðbjarma
af lögun hans (zodiakal-lyset). Sézt hann bezt um heiðskírar nætur á vorum, þeg-
ar sólsett er, og á haustum fyrr en sól kemur upp. Ljósbjarmi þessi nær langt
frá sólu út í himingeiminn, og það svo skiptir milljónum mílna. Hér á Norð-
32 --- VEÐRIÐ