Vikan - 24.01.1963, Blaðsíða 6

Höfundur greinarinnar
er reykvískur ungkarl*
í þessari grein bendir
hann & Mveiðistaðit"
í þeirri nsstu skrifar
hann uia 17 álíkar t/p-
ur af égiftu kvenf<5lki
á íslandi og i þeirri
þriðju rsðir hann
hvað ungum manni ber
að gera, til þess að
verða ágengt* Höfundur
segiat sjálfur hafa
rannsakað málin síð-
ustu 10 árin og telur
það hafa kostað sig
undir 800 þúsund kr<5n-
ur.
6 VIKAN
Eitt af því, sem er flestum karlmönnum mikils viröi, er það að geta umgengizt
kvenfólk. Samt er það svo, að sumum veitist það erfitt, ekki sízt vegna feimni og
klaufaskapar við að kynnast kvenfólki. Við höfum hugsað okkur að gefa ykkur
nokkur holl ráð um hvar og hvernig á að kynnast þessum fallegu og óskiljanlegu
verum.
Okkur er það fyllilega ljóst, að menn hafa mismunandi tilgang með því að
kynnast stúlkum. Sumir eru að leita að lífsförunaut og þeir eru sannarlega ekki
öfundsverðir. Ekki að skortur sé á kvenfólki, heldur að finna þá réttu úr öllum
fjöldanum.
Aðrir eru þannig innréttaðir, og skyldi enginn lá þeim, að þeir taka félagsskap
kvenna fram yfir félagsskap karlmanna. Þeir vilja eignast vini og aldrei er að
vita hvenær upp úr vinskapnum tendrast hin mikla ást. Þeir, eru í þeirri góðu
aðstöðu að geta slitið félagsskap við stúlku, án þess að af hljótist meiri háttar
vandræði. Það er þó erfiður línudans, að halda sambandi án tilfinninga, þegar
til lengdar lætur.
Þriðji flokkurinn er sá, sem lítinn áhuga hefur fyrir stúlkum ef þær eru ekki
reiðubúnar að fara upp í rúm fyrsta kvöldið.
Kynferðislífið hefur viðgengist á jörðinni um skeið og Guði sé lof fyrir það,
því hvar væri mannkynið statt án þess. Þó er það skoðun okkar að eðlilegri út-
rás muni vera til fyrir það, en að elta uppi stúlkur, til að þekkja í eina nótt.
Allir hafa mikinn áhuga fyrir að kynnast stúlkum. Þessi áhugi getur þó gengið
fram úr hófi, eins og kom fyrir mann nokkurn ekki alls fyrir löngu. Hann langaði
mjög' að kynnast ákveðinni stúlku. Gekk honum það illa og sá loks ekki annað
ráð, til að geta tekið hana tali, en að keyra á bílinn, sem hún ók. Þó að þau séu
nú hamingjusamlega gift, getur þetta varla talizt vænlegt ráð. Það er bæði kostn-
aðarsamt og hættulegt, auk þess sem miklar líkur eru til að stúlkan vilji hvorki
heyra manninn né sjá á eftir, nema þá helzt til að klóra úr honum augun.
„ÞAÐ VAR EINIINGIS TILVILJUN *.
Að kynnast stúlku „af tilviljun“, gengur eftir föstum reglum. Það byrjar með
augnatillitum og þarf ekki glöggan mann, til að geta séð hvort óhætt er að taka
stúlkuna tali. Næsta skrefið eru samræður. Allt mögulegt getur gengið sem um-
ræðuefni. Þó er rétt að vara við því að spyrja, hvort maður hafi ekki séð stúlkuna
einhvers staðar áður. Þó getur það gengið ef það er gert í gríni, en slíkt er ekki
á færi neinna meðalmanna. Nánasta umhverfið og veðrið, eru yfirleitt tiltölulega
örugg umræðuefni, sem byrjun, ef menn hafa ekkert í bakhöndinni, þegar það
er útrætt.
Þriðja stig málsins er að sjá stúlkuna aftur. Heppilegt getur verið að bjóða
stúlkunni í kaffi eða bíó. Það ber sérstaklega að varast að bjóða stúlku strax
út að skemmta sér. Það verkar vafasamt. Margir ungir menn, og raunar ungar
stúlkur líka, hafa tekið upp á því að ganga fram hjá heimili eða vinnustað
þess, sem þeir vonast til að sjá. Þetta er venjulega alveg gagnslaust og ekki lík-
legt til annars árangurs, en að fá kvef og vera nágrönnunum til skemmtunar.