Vikan - 24.01.1963, Blaðsíða 7

Það ber ævinlega að hafa í huga, að stúlkuna langar yfirleitt ekkert minna
til að kynnast manninum, en hann langar að kynnast henni. Það er þó svo
einkennilegt með kvenfólkið, að það vill heldur láta he'ngja sig, en að láta
í ljós áhuga á karlmanni, að fyrra bragði. Það er því engin ástæða til að
láta hugfallast, þó að móttökurnar séu ekki allt of ákafar í upphafi. Það er
hægt að hugga sig við það að þolinmæðin þrautir vinnur allar. Það má
heita undantekningarlaus regla, að með nægri þolinmæði tekst karlmanni
að ná í þá konu, sem hann hefur valið, ef hann ekki lætur hugfallast og
er nógu þolinmóður.
Þó er engin ástæða til þolinmæði, ef áhuginn er ekki sérlega mikill. Það
er svo mikið til af huggulegum stúlkum að ekki er ástæða til að ganga
mikið eftir þeim.
Það, sem hér fer á eftir er fyrst og fremst miðað við menn á aldrinum
21 til 30 ára. Það er óþarfi að geta þess að fyrst og fremst er þetta miðað
við fyrrnefndu tvo flokkana. Þeim þriðja verður vafalaust eitthvað til bjargar.
f skíðaskálunum er oft mikið af fallegu
kvenfólki og þangað fer maður í skíðafötum,
en án skíða. Svo talar maður um einhvem
skíðaáburð, sem ekki fæst hérna og
telíur fráleitt að stíga á skíði án þessa
sérstaka áburðar.
SKEMMTISTAÐIR.
Fyrsta vandamálið, sem verður á vegi manns, sem langar til að ná í stúlku,
hvort sem er sem vin eða eiginkonu, er hvernig hann á að kynnast henni.
Flestum detta þegar í hug skemmtistaðirnir og jafnvel enginn annar staður.
Þeíta er á margan hátt skiljanlegt, þar sem óvíða er eins eðlilegt að kynn-
ast stúlkum á skemmtistöðum og hér. Hitt má svo deila um hvort okkar
fyrirkomulag á þessum hlutum sé heppilegt eða ekki.
Þetta hefur þó ýmsa galla. Er þar fyrst að taka, að skemmtistaðina sækir
mjög mikið sama fólkið frá viku til viku. Er því nokkur hætta á að menn
kynnist ekki nema takmörkuðum fjölda fólks og að fliótlega hætti að bæt-
ast við kunningjahópinn. Ef maður hefur séð unga og laglega dömu hand-
leikna af miklum kærleikum á dansgólfinu, af tíu mismunandi mönnum
á jafnmörgum vikum, fer áhuginn að réna. Það er aldrei heppilegt að
nein vara tafi verið handfjötluð um of, áður en hún kemst í hendur neyt-
andans.
VINKONUKERFIÐ.
Eitt af því, sem oft veldur ungum mönnum miklu hugarangri, er hið
heimsfræga vinkonukerfi, sem tíðkast á íslandi. Stúlkur eru yfirleitt tvær
til fjórar í hóp. Halda þær oftast hópinn svo stíft að varla er nokkur leið
að fá að tala við þær einar, nema úti á dansgólfi. Nú vita allir hvernig
til háttar á flestum dansstöðum borgarinnar. Dansgólfin eru svo lítil að það
er barátta upp á líf og dauða að troðast ekki undir. Það er ekki auðvelt
að vera skemmtilegur og heillandi fyrir dömuna, þegar menn ýmist fá odd-
mjóa hæla ofan á tærnar, eða olnbogaskot í rifin. Þar við bætast svo brjál-
æðingarnir, sem dansa jitterbug á þessum stöðum, algerlega án tillits til
þrengslanna, og hætta með því lífi og limum annarra gesta.
Framhald á næstu síðu.
v "■ é»:r^ í
1 k&iiifce'tnij ui.Ltk'itii>íiuU>iUálúf*íaVj«V
Ygirleitt er mjög hagstætt að fara í
óbyggðaferðir og útilegur, því þar er kvenfólk
jafnan í hreinum meirihluta og kynnin
verða auðveld úti í náttúrunni.