Vikan


Vikan - 31.01.1963, Blaðsíða 36

Vikan - 31.01.1963, Blaðsíða 36
Látið Dubarry CLEANING CREAM hreinsa og fegra húð yðar. og Dubarry VANISHING CREAM verndar litaraftið í vetrarkuldum. Þegar þér kaupið snyrtivörur, biðjið um Dubari^y Heildverzlun HALLDÓRS JÓNSSONAR, Hafnarstræti 18. Símar 12586 og 23995. Bretinn virtur. Framhald af bls. 11. kasti þeim ofan í bátinn til okk- ar. Við verðum að sæta lagi a'ð komast inn. Hverjir bjóða sig fram, til þess aS fara upp i tog- arann. Jón í Junkaragerði og Sigurður Eiriksson buðust þegar til þess, a'ö leggja sig í þessa hættu. Fleiri gátu ekki farið, færri en sjö máttu ekki vera í bátnum. Fjórir urðu að vera undir árum, þrír að taka á móti mönnunum. Þeir renndu áttæringnum aftur upp milli togarans og bergsins. Jón og SigurSur stóðu i stafni, og þegar bátinn bar upp að togaranum, stukku þeir upp í hann. Þeir náðu báðir öruggu taki og ógu sig upp á hvalbakinn. Umsvifalaust sneru þeir sér að þeim, sem næstir þeim voru, og ætluðu að kasta þeim nið- ur í bátinn. En það var ekki au'ð- veit verk. Bretarnir höfðu lengi hangið þarna á hvalbaknum og þrumað af sér öll ólög. Þeir voru hættir að vita hvað fram fór í kring um þá, allt þeirra líkams- og sálarþrek beindist að því einu að halda sér. Skelfingin, kuldinn og þreytan höfðu útilokað alla aðra hugsun. og þeir voru ekki á því að sleppa sér, þótt Jón og Sigurður væru komnir til hjálpar. Það kom sér nú, að þeir félagar voru þvi vanir, að leggja nokkuð á sig. Ýmsir hefðu verið orðnir til lítilia stórræða eftir fjögurra tíma göngu í vonzkuveðri út á Hafna- berg og síðan tveggja tima erfiSan róður móti roki og regni, en Jón var harðræðinu vanur. Hann lét sig ekki muna um það, þegar hann kom úr róðri, að ganga til Kefla- víkur eftir beitusild 6 tíma leið fram og til baka, og bera hana svo á bakinu heim aftur, 40—50 kíló. Og þá stóð venjulega heima, að það var kominn tími til að leggja á sjó- inn á ný. Erfiðið um nóttina var ekki meira en þeir áttu að venjast frá hinu daglega brauðstriti. HVARF í LÖÐRIÐ. Þeir tóku ómjúkum höndum á Bretunum, slitu þá lausa og köst- uðu þeim niður í bátinn, þar sem framréttar hjálparhendur biðu þeirra. Þeim tókst að ná þremur, áður en báturinn varð að hörfa vegna óiags. Þeir félagar bjuggu sig undir ólagið, sem dundi yfir þá með heljarafli, svo þeir áttu fullt í fangi með að halda sér. Þegar þeir sáu handa sinna skil á ný, var þeirra fyrsta verk að telja þá sem eftir voru, jú, þeir voru sjö. Báturinn renndi nú upp að togaranum aftur, og enn köstuðu þeir Jón og Sigurður þremur Bret- um ofan í bátinn, áður en hann hörfaði fyrir ólagi. Enn renndi báturinn upp með. Þeir félagar losuðu sjöunda Bretann, en um leið og þeir köstuðu honum ofan í átt- æringinn, skall óvænt brot yfir togarann. Það var ekki mikið, bor- ið saman við hin fyrri, svo Jóni og Sigurði tóksl að halda sér, þótt brotið kæmi óvænt, en bátsverjar misstu sjónar á manninum, sem kastað var til þeirra. Vissu þeir ekki fyrr til, en hann skall á fremstu þóftuna á milli þeirra og mölbraut hana. Þetta var þóftan, sem mastrið var fest í, hún var úr tveggja tommu þykkum viði. Nú var sæmilega kyrrt um sinn, svo þeim félögum tókst að koma þeim þremur, sem eftir voru, ofan i bátinn. Síðastur fór skipstjórinn, og var hann erfiðastur viðureign- ar, þvi hann var vel að manni og örvæntingin yfir skips- og manna- missinum jók honum afl. Siðan stukku þeir félagar einnig ofan i bátinn, og var nú hörfað ofan i ólagi í siðasta sinn. BROTNAÐI OG HVARF. Nú var róið af stað heimleiðis, en nokkrir bátasverja reyndu að setja upp siglutréð, en það kostaði nokkra fyrirhöfn, þar sem masturs- þóftan var brotin. Áður eri það tækist, og áður en báturinn var kominn nema svo sem tvö til þrjú- hundruð metra frá togaranum, kvað við ógnþrunginn brestur og togarinn Tribune brotnaði i tvennt um hvalbakinn og hvarf i djúpið. Nú var undan vindi að sækja og ferðin gekk vel, eftir að segl hafði verið undið upp. Enn var þó mikil ágjöf, og var einn maður stöðugt við austur. Þrátt fyrir það, að jullan aftan i áttæringnuin væri þung af sjó, var Hreggviður heim- fús, og fór nú á hálfri klukkustund þá leið, sem tók bátsverja tvær klukkustundir að róa. Það þarf varla að lýsa þeim fögnuði, sem greip vini og aðstand- endur bátsverja, þegar áttæringur- inn Hreggviður kom siglandi utan úr slagveðrinu og öldurótinu, þung- hlaðinn með 12 skipbrotsmenn og ókunna jullu í eftirdragi. BJÖRGUNARLAUNIN. Nokkrum mánuðum eftir þessa björgun sýndu Bretarnir íslending- unum þakklæti sitt í verki, með þvi að senda þeim peningaverðlaun fyrir björgunina. Þeir sendu 27 krónur islenzkar. Þrjár krónur i hlut hvers björgunarmanns. Hver Breti var því metinn á tvær krón- ur tuttugu og fimm aura! Og Jón Jónsson bætti við, er hann hafði sagt þessa sögu: — Og ég fékk ekkert meira fyrir þann, sem þóft- una braut! Jón Jónsson frá Junkaragerði, sem sagði Vikunni þessa sögu, er nú 75 ára að aldri og býr að Sól- bakka í Höfnum. Hann er mjög ern og gengur hvern dag að störf- um á Keflavíkurflugvelli, og sagt er, að elja hans og vinnusemi stingi mjög i stúf við það, sem al- mennt gerist á þeim stað! Grettisvöðvar. Framhald af bls. 15. og þjálfa sig baki brotnu. Jón Geir Árnason, rakari, kynnt- ist þessu á sínum tíma úti í Hol- landi og fékk áhuga fyrir íþrótt- inni, aflaði sér tækja, og fór að þjálfa. Kunningjar og aðrir, sem heyrðu um þetta, fengu hann til að segja sér til og nú koma þeir sam- an nokkrum sinnum í viku hverri og þjálfa sig eins og þeir geta. f fþróttafélagi Reykjavíkur eru margir áhugamenn í þessari grein, og hafa komið saman til að þjálfa sig, og fór ljósmyndari Vikunnar þangað núna fyrir skömmu og tók nokkrar myndir af þeim. í flokkn- um eru aðallega tveir menn, sem hafa kynnt sér lyftingar, þeir Svavar Karlsson og Finn Jansen, og hafa þeir tekið að sér að leiðbeina öðrum í þessum efnum. Mikil aðsókn er að þessum æf- ingum og eru t. d. um 40 karlmenn á spjaldskrá hjá flokknum og kom- ast færri að en vilja. Annars tala myndimar okkar sjálfar sínu máli mikið betur en langorðar lýsingar. Þær voru tekn- ar á æfingu hjá Í.R., eins og áður er sagt og hjá Jóni Geir Ámasyni rakara, og sýna nokkra unga pilta í ýmsum stellingum við lyftitækin, og hvernig þeir hafa þjálfað vöðv- ana til átaka. G. K. Síldarréttir. Framhald af bls. 24. SÍLD í HLAUPI. 6 síldir, dill, salt, 3—4 lárviðar- lauf, 6—7 piparkorn, % 1. fisksoð, 12 blöð matarlím, 100 gr. rækjur, 1 rauður pipar eða tómatar. Síldin er lögð á bretti með roðið niður og dill og salti stráð ofan á hana. Flökunum rúllað saman frá sporði og upp úr og haldið saman með trépinnum. Lagðar á rist í pott og köldu vatninu hellt yfir þær. Salti stráð yfir og lárviðarlauf og piparkorn sett út í. Soðið við lítinn hita og trépinni notaður til þess að athuga hvort síldin er meyr, en það þarf að gerast varlega, því síldin vill detta í sundur. Tekið upp og kælt. Matarlímið leyst upp í % 1. af fisksoði og hellt í botn á flötu fati, ca. 1 cm þykkt lag. Síldin er skorin í sneiðar eins og rúlluterta, ef hníf- urinn er vel beittur má ná upp undir 4 sneiðum úr hverri rúllu. Sneiðarn- ar lagðar með sárið upp á híaupið á fatinu og því sem eftir er af hlaup- inu hellt yfir. Þegar það er stíft eru rækjur og rauðir piparhringir lagðir ofan á og dill stráð yfir. GRATINERUÐ SÍLD. 8 stk. síld, 10 hráar kartöflur, 4 stórir laukar, 100 gr. rasp, salt, pipar, 50 gr. smjöriíki. Kartöflurnar flysjaðar og skornar í sneiðar og laukurinn í þunnar sneiðar. f smurt eldfast fat eru fyrst lagðar hráar kartöflusneiðarnar, svo laukurinn og síðast síldarflökin. Lagt áfram í sömu röð þar til fatið er fullt. Á milli laganna er stráð salti og pipar og síðast er raspið sett og smjörlíkisbitar. Bakað í 175 gr. heitum ofni í klukkutíma, eða þar til kartöflurnar eru meyrar. AMAGERSÍLD. 6—8 stk. síld, salt, 2 stór og rauð epli, 2 laukar, 50 gr. smjörlíki, ca. 2 dl. kryddedik, 1 knippi timian, rúgbrauð. Síldarflökin vafin upp frá sporð- inum, salti stráð yfir og látið standa í 10 mín. Kjarninn er tekinn úr epl- unum og þau skorin í sneiðar með hýðinu á. Laukurinn skorinn í þunn- ar sneiðar. Eldfast fat smurt vel og eplasneiðarnar lagðar á botninn, þar ofan á lauksneiðar og svo síldar- flökin, og síðan áfram í sömu röð. Ediki hellt yfir og timían sett í miðju og soðið með þéttu loki í 175 gr. heitum ofni í 30 mín. Timíanið er tekið burt áður en rétturinn er borinn fram. Ristað rúgbrauð er borið með. 36 VIKAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.