Vikan - 28.03.1963, Blaðsíða 49

r
Fermingoríöt j miklu úrvoli
Margir litir, ný efni, ný snið
Einnig:
Herraföt
Drengjaföt
Stakir jakkar
Stakar buxur
og hverskonar
sportfatnaður
Verksmiðjan
Borgartúni 8 og Borgartúni 25.
Pósthólf 1051. — Símar 16554 og 20087.
skammt frá. Litlu tjörninni við hús-
ið hans Feltons aðmíráls.
— Iivað gerir þessi Felton? spurði
Eric.
— Hann lifir á eignum sínum,
svaraði gamli maðurinn. — Og
skemmtir sér.
— Við hvað skemmtir hann sér?
spurði Eric kæruleysislega.
— Ég er hræddur um, sagði gamli
maðurinn og drap glettnislega tittl-
inga framan í Eric, — að Felton
sé heldur upp á kvenhöndina.
— Einmitt, sagði Eric.
— Og maður heyrir svo sem sög-
ur, sagði gamli maðurinn. — Höf-
uðsmaðurinn er mjög hlédrægur og
lætur lítið á sér bera, en þér vitið
hvernig þetta er. Þessi stóri krystall
þarna fannst í grjótnámu, sem er um
það bil hálfa mflu héðan, niður
með veginum. Það eru mörg ár síð-
an, að hætt var að nota þessa grjót-
námu. Það er hægt að aka inn í hana,
án þess að bíllinn sjáist af veginum,
og mér er sagt, að höfuðsmanninum
finnist hún heppilegur staður fyrir
stefnumót. Ja, hérna, er ég nu far-
inn að segja slúðursögur! En smal-
arnir hafa stundum haft gaman af
þvi að gægjast niður i námuna, og
svo komast sögurnar á kreik. Fólki
þykir svo varið í svona sögur. Ég
er bara hræddur um, að sá dagur
komi, að einhver sómakær heiðurs-
maður, sem höfuðsmaðurinn hefur
spillt fjölskyldulífinu fyrir, gægist
ofan í námuna og — ja — það liggja
nokkrir stórir steinar þarna á brún-
inni ... — Hér er köttur, sem ég
hef stoppað upp. Það er mjög
óvenjuleg saga tengd þessum ketti.
— Segið mér, greip Eric fram í.
— Er Felton hér nú eða er hann að
heiman?
— Hann er heima, svaraði gamli
maðurinn. — Ég sá bílinn hans fara
niður veginn fyrir svo sem stundu
siðan. Það er rauður bill. Maður sér
ekki oft rauða bíla hér um slóðir
— en eftir á að hyggja — ég man
ekki betur, en það færi annar rauð-
ur bíll á eftir.
— Já, jæja, nú verð ég að fara,
sagði Eric.
— Megið þér til? spurði gamli
maðurinn. — Ég ætlaði að fara að
segja yður söguna af þessum vesa-
lings ketti.
—- Seinna.
— Jæja, seinna, sagði gamli mað-
urinn. — Verið þér ævinlega vel-
kominn. Lofið mér að fylgja yður
út að hliðinu.
Eric flýtti sér út um hliðið.
— Farið þér ekki sömu leið og
þér komuð? spurði gamli maðurinn.
— Það er styttra.
— Nei, ég þarf að fara hina leið-
ina.
— Þá farið þér fram hjá grjót-
námu höfuðsmannsins, sagði gamli
maðurinn. — Jæja, verið þér nú
sælir. Og komið fljótlega aftur.
Hann liorfði á eftir Eric, þar sem
hann gekk liröðum skrefum niður
eftir veginum og klifraði jafnvel upp
á bekk til þess að sjá lengur til
lians. Þegar liann sá hann beygja
út af veginum og stefna á brún
grjótnámunnar, flýtti hann sér aft-
ur inn í húsið . . .
Hann setti risasveppinn aftur á
sinn stað. Svo tók hann pipu Erics
og tóbakspung og handfjallaði með
aðdáun og umhyggju. Það leið
löng stund, þangað til hann kom
sér að því að leggja reykáhöldin
gætilega upp á hillu svo fór hann
aftur út í garðinn til þess að sýsla
við blómin sín. S. H.
Andlitssnyrting.
Framhald af bls. 20.
það er mjög fallegt í sterku sól-
skini. Bleikur, ef hann fer ekkert
út í bláa litinn, er líka fallegur.
Að kvölidi: Aftur er vökvakrem
notað sem innsta lag, en þar á er
borið fljótandi „make up“ í frek-
ar dökkum lit — dekkri en púðr-
ið. Rosa-rachel litur er miklu
fallegri í rafmagnsljósi en beige-
litirnir, sem fara bezt í dags-
ljósi. Oft er fallegt að nota augn-
skugga með silfur- eða skelplötu-
áferð að kvöldi til og svartur eða
grár augnblýantur til þess að gera
strik eftir augnaloksbrúninni, er
nauðsynlegur. Augnháralit á að nota
í enn ríkara mæli en að degi. Vara-
litur má vera þykkari á vörunum
á kvöldin og fallegt er að teikna
með bursta dekkra strik eftir út-
línum varanna en varaliturinn er.
Það gefur vörunum hreinlegri og
skýrari svip og fer vel við frekar
ýkta kvöldmálninguna. Litirnir eiga
nú að vera rauðari og bláleitari, því
að gulleitir og bleikir litir verða
alltof daufir og móskulegir í raf-
magnsljósi. Það er ekki síður heppi-
legt fyrir fullorðnar konur að nota
bursta til þess að gera útlínur var-
anna skýrari — það yngir þær upp
um mörg ár.
Örvita þrenning.
Framhald af bls. 23.
er úti um mig, Rauðka mín, og svo
lagði hann höfuðið í keltu mér og
grét eins og lítið barn ... Og nú
opnaði þvottakonan augun, tárin
streymdu niður kinnar henni og hún
þerraði þau af sér með handarbak-
inu. „Þarna lá hann með höfuðið í
keltu mér eins og smábarn og sagði
mér upp alla söguna, hvernig hann
hafði blandað eitrinu í súpuna, og
móðir hans sagði að sér þætti hún
einkennileg á bragðið, og hann svar-
aði að hún skyldi bara borða hana,
það væru meðöl í henni. Ég hafði
ekki einu sinni verið heima, þegar
þetta gerðist, herra dómari; og þeg-
ar gamla konan dó, það var um
miðja nótt, þá sat ég hjá henni á
meðan maðurinn fór að ná í lækni,
og læknirinn kom svo ekki fyrr
en undir morgun, og hann sagði:
Gamla konan er dáin, og við megum
verða guði þakklát fyrir það, því
að það hefði verið ólíkt verra ef
hún hefði lifað lengur með allt
þetta krabbamein. Þegar hann trúði
mér svo fyrir þessu öllu saman
þarna um nóttina, var ég sjálf að
því komin að deyja úr hræðslu, og
- 49
VIKAN 13. tbl.