Vikan - 10.10.1963, Síða 19
um óSflug'a. Mér er farið að finnast
þetta þægilegt og er ekki laust við
að ég sé dálítið hreykinn af sjálfum
mér, ég meina að vera svona hátt
uppi án þess að mig svimi eða neitt
slíkt. Við förum mjög nálægt hlíð-
inni og fljúgum fram og aftur.
„Aldurstakmarkið er 15 ár, til
að mega læra flugið," segir Runólf-
ur, „en þá reikna ég með að þeir
sem ekki eru orðnir 21 árs, verði
að fá leyfi foreldranna."
„Hvaða fleiri skilyrðum þarf að
fullnægja?“
„Læknisvottorð.“
„Og hvað kostar svo að tæra
þetta?“
„Meðan maður er að læra til sóló-
flugs, kostar hvert flug 100 krónur
og við gerum ráð fyrir að eftir 25
flug eigi nemandinn að vera fær
um að taka sólóprófið, en eftir það
kostar 20 minútna flug í einsætu
550 kr. Hér áður fyrr meðan not-
aðar voru renniflugur, þá var nem-
andinn sendnr einn i loftið og
flugið var ekki fólgið i öðru en þvi
að hann var dreginn i loftið og lenti
svo á hinum enda vallarins. Þetta
var sem sagt mikið undir þeim kom-
ið sem dró, en kennarinn var niðri
á jörðinni og gat þess vegna ekki
verið i þeim tengslum við nemand-
ann sem nú eru, síðan við fenguin
tvísætuna. Prófin núna eru þannig,
að eftir að nemandinn hefur lokið
tilskyldum fluglímum er hann send-
ur í svokallað c-próf og þá á hann
að halda sér í lofti í 20 mínútur.
: íitJvH,.
Síðan koma afreksprófin, en þau
eru kölluð silfur c-in. í fyrsta lagi á
maður að hækka sig um 1 km. frá þvi
að dráttartaug er sleppt, i öðru lagi
að hanga uppi i fimm tima og i þriðja
lagi að fljúga 50 km. yfirlandsflug. Þó
er að vera breyting á þessu siðasttalda
og mun vegalengdin verða færð upp
í 100 km. um áramótin, en þannig eru
alþjóðalögin.“
Nú erum við húnir að ná toppinum
og ég fer að taka myndir. Það er skrít-
ið að vera svona nálægt toppinum,
mér finnst ég geta teygt mig í hann,
enda sá ég hvern stein greinilegá. Nú
erum við komnir uppfyrir hinar, vél-
arnar og getum þvi liæglega litið niður
á þær. Þær sveima þarna fram og til
baka með hlíðinni og ein fer niður til
að lenda.
„Þessir tveir sem eru liérna með
okkur núna eru að taka eitt silfur cið
þ. e. a. s. að lianga uppi i 5 klukku-
stundir," segir Runólfur.
„Hvað er svo næsta stig?“
„Það er gull c-in, með einum tveim-
ur og þremur demöntum. Það er að
fljúga 300 km. á fyrirframákveðinn
lendingarstað. Svo er að hækka sig
um 5000 metra að fljúga 500 km. vega-
lengd. Þórhallur Filippusson var ná-
lægt því einu sinni, en þá komst hann
í 4900 metra liæð, en þorði þá ekki
lengra vegna súrefnisskorts, sem hann
var farinn að finna fyrir. Nú er félagið
búið að fá súrefnistæki svó ekki mun
liða á löngu þar til eitthvað skeður í
metamálunum. Við fengum líka fall-
Framhald á bls. 33
VIKAN 41. tbl. — JQ