Vikan - 26.12.1963, Blaðsíða 9

Ein síða úr eftirsóttustu bók heimsins,
bihlíu Gutenbergs. Gífurleg vinna hefur
verið lögð í flúr og upphafsstafi.

f’&uiM fuwíriii.MííiM mstriiiwi!!!
i twgssjjiiwrtaisíí rna imtor
otott fiiitðarJ.fto?! mi nona Rt m
ttímtm m ofe- odttiáifftnif f^mt-feiu nmgtejrfð
niwt&pauitii n.if&tfatoatSa§:öÖSááwi&tgíöö
tt!«! o»«%!f aiitoWO afetfiifi !<|saif fe':
biaaasfiitowí
saStitwöffHaa
ttátfitsiatótuttel
'ttatststífifeihf
í» ÍótoratKaBf
■;
Uiitiiat. > >
T: tlw. !:0nuillf
m,fih|ÍBt;i6tf®6feé
mto fnmBðfaptttw
möitogitetsS
. 'ma8i(miDfi«ntiis
...._ _ r fntapt
raSí miíitoaoat Oaðtmt i attest
.. a títBtttH'* tcfstmitcraf isnfr.ptnttultf
8 atonasu ooottfm® fanma tr mtð
" tttfeto. iSuöirs toaKeteiifeoíratrr
g§ mathto ffittaöatirt pjfftöíött. @ni
a&utaff paratoiattt a- tttmprttaaa
ttttttiaafa topmáð t osSgmfe tots.
■matotaitaott
tiftiaátot.mota
•snferaitHSUnp
ifttomonmao
Sfctotgateks-
!Ut uBOtr.rortto-
asatsaoaamtf
íi«m tjííimgaS
!, C ’ .......................... ....
fsrámltkciwito* lo AutatotmMatáatátftoautntt
„ ijjik-m íii - Mf Omtmaoifijatuansmruf aötetr.
tos \mm ittora Itim o»w rnjto mn a»to»tato wo, t
stWwwn&fc/SSsi W»mtfitflaáí»aat»ptáwi«tat ;
áuao!ti.£«u«itf*:^J| tjnit&aoto.&t towmmaolaa- ■
ttó otnwms- at' rÖ saftSintmtlaguua-Btoötoa**tot ■
V, . >. , 1 ’• -:-,'t'to •mautoa-iiijJÍMiit.
támatm>t*8mt |ttt!mtfifitui!!«fetta#ai«Btafmtt,
utt- rtjjito íríma* ugtutn s«aft afttomtt ttt latá imtnif
tft toii® mm ■'s1 •/ pnofftffiftmsá trtmtatotttptomf
•nfiwái&wam 7 östaasatasftJOÍaO'toamnaataB'
fttowa airtiiftt. : f tofcmt.matopsú ftt anmu omnm
r áote'«œisíta' /H ' tStatMt tat at nntbato &
uDttoomtia-rca I' Dtbt«tDtmaiúít8mtttstau.ptDts
sjfrttHtórKtpt'. \ mftiiouttOatóifioawfHtotnStat
tmtAUgatttíjtöt \ ttoiiöam[ámtmmi.ffwfea.rtifea
laasfi'tottMtoa '»“•
mi rttoO'W&ata
Ólafur
Ólafsson
krisSniboði
E FTIRSOTTASTA
BÖK
i HEIMI
Erfitt er nú að gera sér grein fyrir
hvílíkt feiknaverk undirbúningur að
prentun Biblíunnar allrar þá var, hvað
þá framkvæmd hennar.
Prentletur var gert sem allra líkast
fegurstu leturtegundum í handritum bók-
ritara. Valið var gotneskt letur, eða
munkaletur, sem þá var almennt notað
í kirkjunni.
Leturmót voru skorin út í tré, og síð-
an steyptir úr þlýi 24 smáir og aðrir 24
stórir þókstafir hins latneska stafrófs. Til
biblíuprentunar þurfti samtals 3Vo milljón
stafi.
Rúmgóð húsakynni hafði Gutenberg
erft. Smíðaðar voru sex prentþrýstivélar.
Nokkrum mönnum þurfti að kenna prent-
un.
Þá varð að kaupa pappír í 150 Biblíur
og kálfsskinn í aðrar 35. Þar sem ekki
náðust nema tvö bókarblöð úr einu skinni,
fóru í 35 bækur alls sex þúsund kálfs-
skinn.
Til alls þessa varð Gutenberg að lána
fé til margra ára.
Verkið sóttist seint, enda vandað til
þess sem frekast var unt. Setjarar settu
aðeins eina blaðsíðu á tólf klukkustunda
vinnudegi. Ekki var heldur hægt að
prenta nema eina blaðsíðu í senn í prent-
þrýsitvélinni. Hafa því prentanir alls orð-
ið, á öllu upplaginu 231.170.
Gert var ráð fyrir skrautritun forbók-
stafa og fyrirsagna, með eyðum í prent-
un, en handmáluðu flúri og smámynd-
um á breiðar spássíur.
Framhald á bls. 29.
Ólafur hristniboði með eintak af Guðbrandarbiblíu. Þar cru mjög haglega
dretrnir stafir. sumir sacöir eftir Guðbrand sjálfan.
GUTENBERG-
BIBLÍA VAR
PRENTUÐ
1455 OG ER
ENN TALIN
EITT FYRSTA
VERK
PRENT-
LISTARINNAR.
ALLS ERU
TIL 47
EINTÖK AF
ÞESSARI
BÓK OG
ÞAU
SELJAST Á
GEIPIVERÐ.