Vikan - 07.05.1964, Síða 47

Tízknverzliiiiin GUDRUN
RAUÐARÁRSTÍG 1
„Hvort sem Rússar gera tafar-
lausa árás á Bandaríkin, þegar
Amoy hefur verið eydd, eða þeir
bregðast ekki strax við, líða ekki
nema tvær klukkustundir frá því
þangað til Manilla og Taipeh hafa
verið lagðar í rústir. Þá mundum
við standa andspænis hræðilegri
ákvörðun. Værum við þá með
öllu grunlausir, mundum við
álíta að þetta væri byrjunin og
að Sovétríkin beittu öllum sínum
vopnum, og við mundum óðara
svara með því að senda öll okkar
langdrægustu flugskeyti af stað,
enda við því búnir allt frá árás-
inni á Amoy. Þannig er dæmið
reiknað, herrar mínir“.
Fulltrúa kjarnorkunefndarinn-
ar var bersýnilega ekki rótt.
„Hvemig vitið þið þetta?“ spurði
hann, ekki tortryggnislaust.
„Þeirri fyrstu varpa þeir á
Amoy, eina af sínum eigin borg-
um, eftir að hafa endurvakið
deilurnar um Quemoy og Matsu.
Þeir munu láta sem þeir
hyggist gera innrás á Formósu,
en þó ekki gera alvöru úr því.
Þeir þurfa þess ekki með“.
„Næstu tveim sprengjum varpa
þeir svo á Taipeh og Manilla. Það
þarf ekki stærri sprengjur til að
leggja þær borgir gersamlega í
rúst, og Kínverjar eiga meðal-
langfleygar þotur, sem nota má
til að koma sprengjunum á þá
staði“.
Hann tók merkjaprjóna með
rauðum hausum, sex alls, stakk
þrem þeirra í landabréfin, á þeim
stöðum, sem hann hafði þegar
nefnt. Að því búnu hélt hann
áfram máli sínu: „Þeim þrem
sprengjum, sem þá eru eftir, verð-
ur varpað á rússneskar borgir
— Vladávostok og Nikolaevsk
við Kyrrahafið og Khabarovsk,
stærstu hernaðarbækistöð og
mestu iðnaðarborg í austurhluta
landsins". Og hann stakk haus-
rauðu prjónunum þrem í landa-
bréfið, á þeim stöðum, sem hann
hafði á minnzt.
Cal leit enn til þeirra við borð-
ið. „Sem sagt, einn-tveir-þrír. Að-
ferðin liggur ljóst fyrir, finnst
ykkur það ekki?“
„Einfalt og augljóst“, varð
Caudle hershöfðingja að orði.
„Og um leið ólýsanlega djöful-
legt“.
Þeir hinir störðu allir á Cal,
að yfirmanni hans undanteknum,
og hann fann að nauðsynlegt
mundi að skýra þetta eilítið nán-
ar. „Þeir reikna með því að þetta
verði til að koma af stað styrjöld
á milli Sovétríkjanna og Banda-
ríkjanna, og báðar þjóðirnar
eyði hvor annarri að mestu.
Þessi aðferð er Kínverjum ekki
að neinu leyti ný eða framandi,
og Evrópumenn kannast líka vel
við hana . . . það nægir að benda
á Metternich og Machiavelli því
til sönnunar. Og hún mundi ekki
bregðast þeim“.
„Hvernig?“ Það var Clive öld-
ungadeildarþingmaður, sem hálf-
hreytti þessu eina orði út úr sér.
„Það mun sannast þegar við
fyrstu atrennu. Rússar eru skuld-
bundnir að veita Kínverjum að-
stoð, ef á þá er ráðizt. Þeir munu
að öllum líkindum bregða tafar-
laust við, þegar sprengjunni hef-
ur verið varpað á Amoy“.
„Hvað mundi Kínverjum ganga
til að sprengja upp eina af sín-
um eigin borgum?“
„f fyrsta lagi útilokar það all-
ar grunsemdir Rússa. í öðru lagi
er ein borg ekki hátt verð fyrir
allan heiminn. Þeir mega búast
vi ðað þessar aðgferðir kosti tvö
til þrjú hundruð milljónir manns-
lífa, en þeir láta það ekki á sig
fá ef miðstöðvar tækni'og vísinda
og aðalstöðvar stjórnarinnar
verða ekki fyrir neinum teljan-
legum skemmdum".
freistast til að þrýsta á rofann.
Við yrðum að hefja árásir á alla
nálæga flugvelli Kínverja með
öllum þeim vopnum, sem við
hefðum yfir að ráða á Formósu.
Og hafi Rússar verið í einhverj-
um vafa eftir árásina á Amoy,
mundu þeir ekki vera í vafa
lengur um að Kína hefði orðið
fyrir árás og haga sér samkvæmt
því“.
„Og ef fyrsta og önnur atrenn-
an skyldi ekki bera tilætlaðan
árangur, þá yrði þriðja atrenn-
an - þegar þrjár mikilvægar
rússneskar borgir hefðu verið
jafnaðar við jörðu — til að skera
úr. Þá drægist það ekki lengur,
Við höfum fylgzt með kjarn-
orkusprengjunum öllum sex, frá
því er þær voru fullgerðar í
Lanchow. Notið þar við upplýs-
ingaþjónustu flotans, og einnig
hafa frændur okkar, Bretar,
reynzt okkur liðtækir. Og loks
eru það nokkrir vinir okkar, sem
annars eru hlutlausir“. Cal varð
hugsað til indonesiska kjarnorku-
fræðingsins, sem numið hafði í
Calthec, en nefndi hann vitan-
lega ekki á nafn.
„Ein sprengjan var flutt til
Amoy. Ég veit elcki hvort þið
trúið því, en hún var flutt þang-
að í líkkistu, enda eru kjarnorku-
sprengjur með þessari orku svip-
TÍzMlÉ
GUÐRUN
býður upp
á fjölbreytt
úrval af kápum
og kjólum
frá dönskum
tízkuhúsum.
★
Danskur fatnaður
er mjög
fallegur og
vandaður
og hentar vel
íslenzku kvenfólki.
aðar manni að stærð. Þá voru
tvær fluttar til Shanghai. Um
svipað leyti var tveim flutninga-
skipum lagt þar í þurrkví. Það
var látið í veðri vaka, að búa
ætti þau kafbátasjám, en í raun-
inni var sérstökum sprengjuklef-
um komið fyrri um borð. Þessi
skip létu bæði úr höfn fyrir fimm
dögum — með sprengjurnar tvær
innan borðs — og sigla nú norður
á bóginn".
„Hárrétt“, sagði aðmírállinn.
„Þá er tveim sprengjum komið
fyrir á flugvellinum í grennd við
Swatow. Þær eru ætlaðar til
árása á Taipeh og Manila".
„En hvað um Khabarovsk?"
spurði fulltrúi landhersins. „Sú
borg er inni í landi. Hvernig ætla
þeir að ná þangað?"
„Það eru ekki nema nokkrar
klukkustundir síðan ég vissi það“,
svaraði Cal. „Að vísu var okkur
kunnugt um að sjötta kjarnorku-
sprengjan hafði verið flutt með
vörubíl til Haokoang. Hún ligg-
ur nú undir skinnafarmi á
pramma, á leiðinni niður eftir
VIKAN 19. tbl. —