Vikan - 04.06.1964, Blaðsíða 39
lítum til lofts og sjáum stjörn-
ur, þá sjáum við það sem liðið
er. Við sjáum stjörnurnar eins
og þær voru fyrir liundruðum,
þúsundum, og jafnvel milljónúm
ára. Þannig verðum við sjónar-
vottar að langri gamalli sögu,
þó stjarnan sem við sjáum
tindra, kunni að vera slokknuð
fyrir ævalöngu.
Eins mundi þcim fara sem
lieima ættu í sólkerfi, segjum i
hundruð Ijósára fjarlægð, þeir
mundu sjá sól okkar eins og hún
var fyrir hundrað árum. Og séu
þeir einhversstaðar til, sem eiga
svo sterkar stjörnusjár, að þær
megni að sýna atburði hér á
jörð, mundi sjónglerið sýna
Trójustríð, eða Njálsbrennu,
eða hina fyrri heimsstyrjöld, svo
eitthvað sé nefnt.
Á þessari fyrstu öld afstæðis-
kenningarinnar liafa ýmsir vis-
indamenn tekið sér fyrir hend-
ur að rannsaka, hvort nokkur
leið sé að láta tímann renna
aftur á bak, í átt til fortíðar-
innar, i stað þess að stefna stöð-
ugt í átt til hins ókomna. Þetta
dæmi hefur verið sett upp á ótal
vegu, og einkum viðhafðar flókn-
ar athuganir á öreindum. En öll
svörin hafa verið á eina lund:
tíminn fer jafnan í hina einu
og sömu átt, — fram, aftur
kemst hann með engu móti.
Hve langt inn í framtiðina
mundi manni þá vera fært að
komast, og hve langan tíma
mundi það taka? Brezkum eðlis-
fræðingi L.R. Shephard að
nafni, hefur talizt svo til, að
geimfari, sem færi með 99%
af hraða ljóssins, mundi kom-
ast til stjörnunnar Procyon og
heim, aftur sömu leið, á 21 ári.
Það mundi taka ljósið 20,8 ár
að fara þessa ferð. En geimfar-
anum mundi þykja sem ekki
hefðu liðið nema þrjú ár. Öll
þau úr, sem höfð væru á ferða-
laginu, mundu sýna þessa tíma-
lengd. Og geimfarinn mundi
hafa elzt sem þvi svarar. Þeir,
sem móti þeim tækju við heim-
komuna, mundu liinsvegar vera
orðnir 21 ári eldri.
Edwin Mc.Millan, eðlisfræð-
ingur, sem starfar við háskólann
í Kaliforníu, hefur reiknað aðra
ferð, miklu lengri, og miklu stór-
kostlegri. Hann ætlar geimförum
sinum að ferðast alla leið til
hinnar miklu vetrarbrautar And-
tómeda, og heim aftur. Áhöfn
skipsins mundi ekki eldast um
meira en 55 ár, en í rauninni
tæki ferðalagið 3 000 000 ára.
Óliklegt er að slík langferða-
lög um geiminn yrðu nokkrum
manni skemmtileg þegar til
lengdar léti. Sá, sem legði upp
í ferð til annarar vetrarbrautar
yrði að láta fjölskyldu sina og
vini, þjóð og föðurland, þvi ó-
líklegt er að nokkuð sem hann
þekkti, yrði ennþá til að þessum
tíma — þremur milljónum ára
— liðnum. *
mactiir
dagsi
KLÆÐIST FÖTUM
FRÁ OKKUR
i
VlKÁN 23. tbl. — 39