Vikan - 04.06.1964, Blaðsíða 51

— Einskis nýti, viðurstyggi-
legi, ósvífni þorpari, sagði Mr.
Pimm. — Það ert þú, og þú líka,
Henri. Þið eruð það báðir.
í síðasta sinn, sagði Julian,
— þá segi ég þér, að ég vil ekki
eyri af þessum peningum.
Mr. Pimm sagði: — Hvað þá?
— Þessi ávísun, ég vil ekki
cyri af henni.
- Af hverju sagðirðu það þá
ekki strax? sagði Mr. Pimm.
Julian sagði þolinmóður: —
Mr. Pimm, eigum við ekki að
setjast og tala saman rólega svo-
litla stund?
— Ég vil ekki að þú segir
mér svona fyrir verkum, sagði
Mr. Pimm. — Eddie, Danielle,
gerið þið eitthvað.
Danielle sagði: -—• En hvað?
Bara eitthvað, sagði Mr.
Pimm. Ég heimta að fá að tala
við Matildu Mehaffey, það verð-
ur að koma henni í skilning um,
að þegar ég bjarga fólki undan
glæpamönnum í Tangier, þá vil
ég ekki þiggja borgun fyrir.
Julian sagði: — Okkur er orð-
ið það vel Ijóst, en það kemur
ekki til greina að þú farir að
öskra þetta allt saman í símann
strax. Hún er ennþá í svo miklu
uppnámi.
— Það er ég líka, sagði Mr.
Pimm. — Líttu bara á mig. Það
cr hræðilegt að sjá mig. Hvað
heldur hún að ég sá? Vikapiltur?
Heldur hún bara að ég þiggi
þjórfé, eins og fyrir að bera fyrir
hana tösku eða eitthvað svo-
leiðis? Er það það sem hún held-
ur?
Henri sagði: — Ég mundi nú
varla kalla 50 þúsund dollara
þjórfé.
— Þetta er nú einu sinni frá
Annabelle, og hana munar víst
ekkert um það. En sú hugmynd
— að kona eins og Matilda Me-
haffey geti látið sér detta í hug
að ég mundi þiggja af henni eyri.
Þetta er svívirða!
Julian sagði: - Ef ég á að
vera sanngjarn, Mr. Pimm, þá
hélt ég að þú mundir gína við
þessu.
— Hvernig dirfistu að sagja
þetta?
— Ja, það er bezt að fá þetta
strsx á hreint.
— Fá hvað á hreint? sagði Mr.
Pimm. — Þetta hlýtur að vera
á hreinu, nema þú sért alger fá-
viti.
— Viltu hlusta á mig andar-
tak? Mr. Pimm, við reyndum að
tæ1a Annabelle inn í hjónaband,
þú verður að viðurkenna það.
— Við kynntum hana bara fyr-
ir Henri.
— Og ef allt hefðl blessast, þá
hefðum við grætt á því, er það
ekki?
— No, örfáa dollara kannski,
sagði Mr. Pimm, eins og hann
vildi ekki heyra á þetta minnst,
— svona rétt fyrir helztu nauð-
synjum.
-—■ Ef þetta hefði tekizt, átti
það að koma upp úr kafinu, að
Henri var skuldum hlaðinn.
-— Allir ungir menn eru skuld-
um vafnir.
Julian sagði: — Og Henri
skuldaði einmitt eitthvað um 50
þúsund dollara, svo að hver er
munurinn? Svo að ef það er af-
sakanlegt að tæla hana út í hjóna-
bandið, hvers vegna geturðu þá
ekki þegið af henni sömu upp-
hæð, þegar hún býðst til þess
sjálfviljug?
Mr. Pimm rétti úr sér. — Juli-
an, sagði hann, —- það er ein-
mitt þess vegna.
— Hvað er þess vegna?
— Ég er þér sammála.
•—- En ég sagði ekki neitt.
—- Þú hittir naglann á höfuðið,
sagði Mr. Pimm. — Þú ert búinn
að segja þetta allt í hnotskurn.
— Heyrðu mig nú, sagði Juli-
an og leit til hinna, — hvað
gengur eiginlega á?
— Þú sagðir það sjálfur, sagði
Mr. Pimm. — Við gætum alls
ekki tekið við peningum af Anna-
belle.
Julian hrópaði: •—- En hvers
vegna? Það er það sem ég vil
vita, hvers vegna ekki? Hrærir
það einhvern veginn réttlætistil-
finningu þína, eða hvað?
— Við erum einfaldlega ekki
þannig gerð, að við þiggjum pen-
inga fyrir að bjarga ungum stúlk-
um í Tangier.
■—■ En við erum þannig gerð,
að við getum tælt ungar stúlk-
ur út í hjónaband, er það ekki?
Mr. Pimm sagði: — Julian,
það eru ósköp að heyra til þín.
Það er allt annað. Við sáum að-
eins um, að Annabelle lenti ekki
í krumlunum á einhverjum svik-
urum, við tryggðum henni ham-
ingju og öryggi, og auðvitað var
ekkert að því að þiggja eitthvað
að launum, ef Henri sýndist svo.
En að bjarga henni frá glæpa-
mönnum, það er allt annað mál.
Hún var undir verndarvæng okk-
ar. Okkur þykir öllum mjög vænt
um hana. Hvernig gætum við þá
þegið peninga fyrir að hegða okk-
ur eins og við gerðum?
Julian fórnaði höndum til him-
ins. — Henri? Hvað segir þú um
þetta?
Henri sagði: — Það vottar að-
eins fyrir skynsemi í þessu öðru
hverju. En það er erfitt að átta
sig á þessu. Frh. í næsta blaði.
EINANGRIÐ^
GEGN HITA
OG KULDA
Þér fáið einangrunarkostnaðinn
endurgreiddan á fáum árum
í spöruðu eldsneyti.
Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild
að spara eldsneyti svo sem unnt
er, og þar að auki er hlýtt hús
(vel einangrað) mun notalegri
vistarvera en háifkalt (illa
einangrað).
STEINULL H.F.
Lœkjargötn — Hafnarfirði — Simi 50975.
1
VIKAN 23. tbl. — gj