Vikan - 11.06.1964, Blaðsíða 40

hafði ótt þrjár konur og gat auð-
veldlega sallað á sig þeirri fjórðu.
Þau fundu dagbækur Degrez lög-
reglumanns og rákust þar á Stóra
Coesre, höfðingja í undirheimum,
og menn hans. Þau rákust á klæð-
skerareikninga, kvörtunarbréf og
guð veit hvað. Og loks ákváðu þau
að skrifa sögu frá þessum dögum,
byggða á staðreyndum, með að-
eins tveimur persónum upplognum,
— Angelique de Sancé og manni
hennar, hertoganum af Toulouse,
Joffrey de Peyrac.
Þetta tók þau tvö ár. Þeim nægði
ekki að hafa allt bókasafnið í Ver-
sölum til að grufla í, heldur skrif-
uðu þau mörgum mönnum af ætt-
um, sem í aldaraðir höfðu unnið
við hirðina, mann fram af manni,
og fengu þannig margar gagnleg-
ar upplýsingar og skemmtilegar
sögur, sem hægt var að flétta sam-
an við. Alls pældu þau í gegnum
750 handrit, en þar að auki bréf og
snepla og mörg hundruð einkabréf,
sem svöruðu spurningum þeirra. Og
til þess að kynnast landinu um-
hverfis Poitou í Bretagne, þar sem
Angelique átti að hafa alizt upp,
dvöldu þau þar um hríð. — Skáld-
saga, segir Serge Golon, verður
að byggjast upp eftir ákveðinni
hrynjandi, eins og Ijóð eða lag.
Og svo fóru þau að skrifa Ang-
elique. Það var heldur þröngt í
búi hjá þeim um þessar mundir, en
þau drógu fram lífið á því, sem
þau fengu fyrir bókina um ævin-
týri Serges, og þar að auki fengu
þau fyrirfram fyrir Angelique. Um
það leyti sem fyrsta bókin leit
dagsins Ijós, voru þau orðin ugg-
andi um það, að þau væru búin
að fá meiri fyrirframborgun, en
Angelique myndi nokkurn tíma
standa undir. En það var ástæðu-
laust að óttast. France-Soir fékk
framhaldssöguréttinn og Angelique
gekk samtals í átján mánuði, og
upplag blaðsins jókst um 60.000
eintök. Og um sama leyti var Anne
ófrísk að öðru barni þeirra.
Þegar hríðirnar hófust, var svo
naumt hjá þeim, að Serge varð
að fá lánað hjá verkstæðisformann-
inum á neðri hæðinni, til þess að
borga bílinn með Anne á fæðingar-
heimilið. Og þegar hann hafði gold-
ið bílfarið, átti hann ekki einn
franka eftir.
En þegar hann kom heim, var
risastór blómakarfa á tröppunum.
— Hvað vilja þeir með að senda
mér blóm, þegar það er stórt og
gott kjötstykki, sem ég þarf? hugs-
aði hann. En samt baksaði hann
blómunum inn fyrir, og það var
eins gott, því meðal blómanna fann
hann ávísun á upphæð, sem ekki
varð skrifuð öðru vísi en með mörg-
um núllum.
'Angelique hafði þá komið út
samtímis í Frakklandi og Þýzka-
landi. Avísunin var frá forleggjar-
anum í Berlín. Serge Golon gat svo
sannarlega haldið fæðingu Nadinu
dóttur sinnar hátiðlega. Þetta var
árið 1956, og síðan hafa þau Golon
hjón ekki þurft að fá lán hjá ná-
grönnunum.
Þau eru að sjálfsögðu löngu flutt
úr litlu, þröngu íbúðinni ( Versöilum,
og búa nú í Montana í Sviss. Það
voru ekki fyrst og fremst skattarn-
ir, sem fluttu þau þangað, heldur
öllu fremur heilsa Anne, sem hef-
ur aldrei verið góð, nema í fjalla-
loftslagi. Heimili þeirra heitir Villa
Aristella, og þar eru 12 herbergi.
Enda eru nú börnin orðin fjögur.
Að vísu eru þau ekki heima nema
hluta af árinu, þegar þau eiga fr(
úr heimavistarskólunum, því Serge
segir: — Eitt barn tekur 25% af
tíma manns. jögur börn taka sem
sagt 100%, og þá verður ekkert
skrifað um Angelique. Og það er
hún, sem heldur í okkur Kfinu.
Og nú eru bækurnar um Angeli-
que orðnar 6, og þau vinna að
þeirri sjöundu. Angelique er nú
komin á miðjan aldur, en hún er
enn sem fyrr engri lík. Það eru
skiptar skoðanir um, hvað hún er,
sumir segja að hún sé djöfull (
mannsmynd, aðrir, að hún sé engill,
en allir eru sammála um það, að
hún sé fyrst og fremst kona, og
víst er um það, að hún er alltaf
sjálfri sér samkvæm. í bókunum
um hana er allt að finna, ást —
bæði af frjálsum vilja og ófrjáls-
um — morð, víg, sálfræði, — já,
reyndar allt, sem hægt er að hugsa
sér í sögu, en hún er aldrei sóða-
leg eða Ijót. Hið fagra er dregið
fram og undirstrikað, en þau hjón-
in hafa forðazt að velta sér upp úr
því, sem Ijótara mætti þykja. Árang-
urinn verður sá, að jafnvel grófustu
atriði sögunnar meiða engan eða
_ VIKAN 24. tbl.