Vikan

Ataaseq assigiiaat ilaat

Vikan - 28.05.1964, Qupperneq 34

Vikan - 28.05.1964, Qupperneq 34
JcwmwÆiffCþ Nýtízku straujárn ar létt - sem allra léttast - því að |>að er hitínn - réttur Hiti — en ekki þyngdin, sem straujar. FLAMINGO straujérnið er fislétt — aðeins 800 grömm — hitnar og kólnar fljótt og hefur hérnékvwman hitastilli, ésamt hitamsali, sem alltaf sýnir hita- stigið. Stilling fyrir "straufrí" efni. Truflar hvorki útvarp né sjónvarp. Inn- byggt hitaöryggi. Lögun og léttleiki FLAMINGO gerír |>að leik einn að strauja blúndur, leggingar, kringum tölur og annað, sem hingað til hefur þótt erfitt. FLAMINGO straujérn eru falleg — hreint augnayndi — og fést krómuð, blé, gul og rauðbleik. Einnig fyrir vinstri hönd. FLAMINGO úðarinn úðar tauið svo fínt og jafnt, að hmgt er að strauja það jafnóðum. Sem sé: gamaldags steink- un og vatnsblettir eru úr sögunni. Úðaranum fylgir hanki fyrir glas og úðabyssu. Litír: svartur, blér, gulur, rauðbleikur. FLAMINGO snúruhaldari heldur straujérnssnúrunni é lofti, svo að hún flækist ekki fyrir. FLAMINGO gjafakassi: straujém og úðari. FLAMINGO straujém, úðari og snúruhaldari eru hvert í sínu lagi — og ekki síður saman— kjörgripir, sem vekja spuminguna: Hvemig gat ég verið én þeirra? FLAMINGO: fyrir yðurl — FLAMINGO: falleg gjöfl ÁBYRGÐ - Varahlut'a- og viðgerðaþjónusta SÍMI 12606 - SUÐURGÖTU 10 - REYKJAVIK RÖNTUN Sendið undirrit. í póstkröfu: .... stk. FI.AMINGO straujárni......litur: .... stk. FLAMINGO úðara.............litur: .... stk. FLAMINGO snúruhaldara .... stk. FLAMINGO gjafakassa.......litur: Nafn ...................................... Heimili ................................... kr. 498,00 kr. 256,00 kr. 82,00 kr. 754,00 North Second á fimm eða tíu mínútum. Þá er hann búinn að fá um sjö hundruð dollara, allt í smámynt. Hann gerir sig ekki ánægðan með minna en þúsund“. „Það var einmitt þannig, sem ég setti dæmið upp. Smámynt. Nú, hvar mundirðu leita að smá- mynt annars staðar á laugardags- kvöldum?" sagði Kanzler. „A börunum. Þar á hann bara á hættu, að mæta mótspyrnu. Þar eru menn drukknir og þykjast færir í flestan sjó. Þar er of margt um manninn. Þessi náungi er of klár til þess“. „Já, öllum búðum er búið að loka núna“, sagði Kanzler. „Það er nú það, ekkert opið eftir ellefu nema barirnir. Ekk- ert, þar sem peninga er að hafa“. Síminn hringdi. „Það er sjálf- sagt til þín“, sagði Kanzler. „Jack Riegler“. „Allt í lagi, ég skal svara“, sagði Kyler. Hann gekk að sím- anum og Kanzlerhjónin stóðu í ganginum til að hlusta. „Hjá Kanzler“, sagði Kyler. „Já, Jack, þetta er ég. Ó, já. Já. Já. Drott- inn minn! Nú gengur fyrst fram af mér. Ég hefði ekki trúað hon- um til þess. Hvað viltu að við gerum? Við Norm? Nei, það er allt í lagi með þau. Jú, kannski dálítið æst, við höfum verið að tala saman. Já, ég held hann langi til að ganga í lögregluna. Ha ha ha. Allt í lagi, Jack. Við verðum komnir eftir stutta stund“. Hann lagði tólið á og sneri sér að hjónunum. „Þeir hafa náð honum. Náð náunganum“. „Tekið hann fastan?" spurði Kanzler. „Nei, herra minn. Charley Paxton, Charley gamli skaut hann svo hann steinlá. Fjögur skot. Ég hefði ekki trúað því að Charley karlinn gæti hitt svona vel, en ég hef haft rangt fyrir mér“. „Hvað kom fyrir? Hvar?“ spurði Leora. „Jú, þið munið að við vorum að reyna að geta okkur til, hvar hann mundi bera niður næst, hvar hann næði í peninga svona seint að kvöldi?“ „Já, já“, sagði Kanzler. „Við gleymdum Armory. Þeir eru með þessi böll á laugardags- kvöldum". „Hvaða böll?“ spurði Leora. „Stór böll á hverju laugardags- kvöldi. Sjötíu og fimm aðgang- urinn fyrir herra, aðeins hálfur dollar fyrir dömur. Það er allt- af fullt hús hjá þeim“. „Ó, svona almennir dansleikir. Já, ég hef séð þá auglýsta". „Ræninginn hefur líka tekið eftir auglýsingunni, geri ég ráð fyrir. Að minnsta kosti leggur hann leið sína að Amory. Ted Haggerty, en hann sér um böll- in, hann var þarna í klefanum, sem aðgöngumiðarnir eru seldir. Glugginn í lúgunni var opinn og hann var að telja peningana til að borga hljómsveitinni. Þá er barið að dyrum og ég býst við að hann hafi haldið að það væri einn hljómsveitarmaðurinn. Hann hleypti honum því inn, en það var þá náunginn með byssuna. En þarna gekk hann einum of langt. Það fer venjulega þannig fyrir þeim. Hann skipaði Hagg- erty að setja peningana í skjala- töskuna, og það voru síðustu orð- in hans. Eitt, tvö, þrjú, fjögur. Charley gamli Paxton sat þarna í klefanum, sjálfsagt hálfsofandi. Hann greip til byssunnar og skaut fjórum skotum og hvert einasta þeirra hitti beint í mark. Charley gamli Paxton, um það bil að fara á eftirlaun! Honum er ekki alls varnað! Dró bara byssuna upp í rólegheitum, einn, tveir, þrír, fjórir. Náunginn var steindauður áður en hann féll á gólfið. Þrjú í skrokkinn og eitt í höfuðið". „Maður skyldi ætla, að maður- inn hafi vitað að Paxton væri þarna“, sagði Kanzler. „Ég hefði nú fullvissað mig um það“. »Ég er undrandi á því líka. Nema hann hafi haldið, að Charley gamli væri ekki lög- reglumaður. Ég er stoltur af hon- um“. „Fyrir að drepa mann? Tom Kyler!“ sagði Leora. „Ég skamm- ast mín fyrir þig“. „Þetta var skylda hans. Þér hefði ekki líkað það, ef þessi sami maður hefði drepið Len. Jæja, ég verð að fara að koma mér af stað“. „Ég verð að segja það, að í mínum augum var þessi fífL djarfi náungi bæði snarráður og hugvitssamur. Þarna kynnir hann sér alla mína daglegu siði og sama gerði hann hjá Schlitz. Sama sagan hjá Amory. Allt hafði hann reiknað út í minnstu smáatriðum, meira að segja Charley Paxton. Ég held ekki að þú hafir rétt fyrir þér, þegar þú segir að hann hafi ekki vitað að Charley væri lögregluþjónn. Ég er viss um að honum var það ljóst. En hann hefur sjálfsagt séð Charley þarna, hálfsofandi eða hálffullan. Allir vissu að Charley drakk sig fullan, Tom. Þú þarft ekki að reyna að breiða yfir það. Charley var að komast á eftir- laun og hann hafði verið að halda upp á það allan veturinn. Var Charley einkennisklæddur?" „Nei“, sagði Kyler. „Nei. Það var vegna þess, 3ð fyrir tveimur mánuðum var hon- um svo að segja sagt upp úr lög- reglunni, látið heita að hann fengi eins konar frí. Er það ekki rétt, Tom?“ „Jú, það er víst rétt, þeir ráku hann ekki, því að hann átti svo stutt eftir í þjónustunni. Þeir tóku hann af reglulegum vöktum og höfðu hann í ígripum. Eins og í kvöld, þá var hann á sérvakt. Laugardagskvöldin eru anna- Til: FÖNIX s.f., Suðurgötu 10, Reykjavík.

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.