Vikan - 05.11.1964, Blaðsíða 39

þarna. Og ekki von þeir tryðu,
sem ekki voru þar og sóu það.
Nú en ég varð ekki var við neitt
óeðlilegt. Ég vitanlega hebbði ekk-
ert skipt mér af, hebbði Indriði
getað dregið þó á asnaeyrunum,
það var jafngott, en ef hinir væru
að gera eitthvað, þá ætlaði ég að
athuga það, sko. Svo þú getur
ímyndað þér, þó að þeir héldu að
ég væri miðill líka eins og Indriði,
hvort ég hef eitthvað hjálpað til,
með þessum hugsunarhætti! Ha ha
ha, já, þeir stungu saman nefjum
um það, því það hittist svona á,
að á fyrsta fundinum, sem ég var
þarna, þá kom fyrsti líkamningur-
inn, sem sást. Það voru búin að
sjást þarna Ijósgeislabrot veturinn
áður og þótti voðalega merkileg.
En þá kom karlskepnan gangandi
fram, sko. Jahá. Það var anzkoti
skrýtið, það er ekki að tala um
það. A ég að segja þér frá fund-
inum?
— Já, endilega.
— Sko: Það var þarna stór sal-
ur, sem við vorum öll i, um 60
manns í upphækkandi sætum öðr-
um megin, og lokaðar dyrnar út
í aðalganginn. í horninu var kola-
ofn, eins og voru í gamla daga,
heljarhár, og olíulampinn á hon-
um. Svo var svefnherbergið hans
Indriða við eitt hornið á salnum,
engar dyr eða gangur úr því nema
inn í salinn, og portérar rauðir
fyrir dyrunum. Og á móti dyrunum
var kommóða með gylltu skiliríi,
sem Tilraunafélagið gaf honum í
jólagjöf. Við vegginn á móti var
servantur og rúmið hans þeim meg-
in, sko. Og sást bara kommóðan,
ekki rúmið eða servanturinn. Svo
situr Indriði, sko, á stól í salnum
hjá okkur, öðrum megin við dyrn-
ar, við vegginn milli herbergisdyr^
anna og kolaofnsins. Og fólkið hér
allt í kring og Brynjólfur organisti
þarna, hann var forsöngvari á
fundinum. Svo höbbðu þeir svo
mikið við mig, víst af því ég var
bróðir Indriða, að spyrja mig, hvar
ég vildi fá sæti. Og ég var nú ekki
lengi að ákveða það. Ég saggði
þeim, því þeir sátu tveir fremst,
Björn Jónsson og Einar Hjörleifsson,
að ég vildi sitja þarna á milli Ein-
ars og Björns, því það væri næst
Indriða og ég sæi þá betur til.
Ha ha ha, það var Einar, sem ég
var hræddastur við, maður! Og
þess vegna vildi ég vera á milli
þeirra, og fékk það alveg eins og
skot.
Svo byrjar nú fundurinn. Og það
byrjaði með því, vitanlega, að Ein-
ar stendur upp og slekkur lampa-
Ijósið. Ég pota mér frá Birni og
næ svona að hafa veður af Einari,
að hann komi í sætið aítur og fari
ekki til Indriða, svo hann færi ekki
að pikka í hann, hélt kannski hann
myndi dáleiða hann eða einhvern
djöfulinn. Svo setjumst við nú aft-
ur, og þá byrjar organistinn, hann
Brynjólfur, sem þá fór um vorið
til Ameríku, sá heiðursmaður, að
syngja. Og það voru ekki nein
^ Grýlukvæði sungin, byrjað til dæmis
Hrein
frísk
heilbrigð
húð
Það skiptir ekki máli, hvernig húð þér hafiðí
ÞaS er engin húð eins.
En Nivea hæfir sérhverri húð. Því Nivea-creme
eða hiri nýi’a Nivea-milk gefur húðinni allt sem hún
þarfnast: Fitu, raka og hið húðskylda Euzerit.
Og þess vegna getur húð yðar
notið^þeirra efna úr Nivea sem hún þarfnasf helzt.
Hún getur sjálf ákveðið það magn, sem hún
þarfnast af fitu og raka.
Þetta er allur leyndardómurinn við ferska, heilbrigða og
Nlvea-snyrta húð.
VIKAN 45. tbl.
39