Vikan - 05.11.1964, Blaðsíða 46

ókveðin. Það var einhvernveginn
í sambandi við næturvaktina. Það
virðist, sem hún sé ein ó vakt nokkr-
ar nætur vikunnar og sofi ó bedda
í skrifstofunni. Hún virtist ekki vera
í neir.um vafa um fyrirætlun sína,
þitt henni væri Ijóst að hún yrði
skotin undir eins, ef nokkrum svo
mik'ð sem dytti fyriræt'un hennar
í hug. Hún hafði iafnvel óhyggiur
af því, hvernig Kerim myndi segja
mér þetta allt saman. Lét hann lofa
sér því að setja skeytið inn á dul-
mál sjálfur og senda það á sér-
stakri línu og halda engu afriti.
Auðvitað gerði hann eins og hún
bað. Um leið og hún nefndi Spekt-
orinn vissi Kerim, að þetta gat ver-
ið okkar stærsti vinningur síðan
í stríðinu.
— Hvað gerðizt svo, sir?
— Ferjan var komin á stað sem
heitir Ortakoy. Hún sagðist ætla
að fara af þar. Kerim lofaði að
senda skeytið sömu nóttina. Hún
neitaði að gera nokkrar ráðstaf-
anir til þess að standa í sambandi
við hann. Sagði aðeins, að hún
myndi halda sín orð, ef við tækj-
um að okkur hinn hluta samnings-
ins. Svo bauð hún góða nótt og
hvarf í hópinn, sem var á leið nið-
ur landgöngubrúna, og það var
það síðasta sem Kerim sá af henni.
M hallaði sér fram í stólnum
og horfði fast á Bond. — En auð-
vitað gat hann ekki ábyrgzt, að
við myndum semja við hana.
Bond sagði ekkert. Hann hélt
að hann vissi hvað var í vændum.
— En stúlkan vill aðeins gera
þetta með einu skilyrði. Augu M
minnkuðu þar til þau voru orðin
herskáar, hvassar rifur. — Skilyrð-
ið er, að þú farir til Istanbul og
flytjir hana og vélina heim til Eng-
lands.
Bond yppti öxlum. Það virtist
ekki vera svo erfitt. En . . . Hann
leit varfærnislega á M. — Það ætti
að geta gengið, sir. Eg sé aðeins
eitt athugavert við það. Hún hef-
ur aðeins séð myndir af mér og
lesið mikið af spennandi sögum.
Látum okkur nú detta í hug, að
þegar hún sér mig í eigin persónu,
standist ég ekki hugmyndir hennar.
— Þar kemur til þinna kasta,
sagði M harðlega. — Þess vegna
spurði ég þig þessarrar spurningar
um ungfrú Case. Það er þitt að
sjá um, að þú valdir henni ekki
vonbrigðum.
13. KAFLI.
B.E.A. flytur yður . . .
Fjórir, stuttir og snubbóttir hreyfils-
spaðarnir snerust hægt, fyrst einn,
síðan annar og urðu að fjórum
iðandi hringjum. Lágt suð hverfi-
hreyflanna varð að skerandi, jöfn-
um hvin. Gæði hávaðans, hið al-
gjöra titringsleysi, var öðruvísi en
gróft hakkið og erfiðið í öllum
þeim flugvélahreyflum, sem Bond
hafði trúað fyrir lífi sínu. Þegar
Viscount-vélin rann léttilega út á
flugbrautina á flugvelilnum í Lond-
on, fannst Bond hann sitja í dýru
tæknileikfangi.
Það var stanzað stutta stund,
meðan flugstjórinn reyndi alla
fjóra hreyflana með æðisgengn-
um dyn og svo varð rykkur, þeg-
ar bremsurnar voru losaðar og
B.E.A. flug 130 til Rómar, 'Aþenu
og Istanbul þaut eftir flugbraut-
inni og hóf sig á loft með mjúkri
fallegri sveigju. A tíu mínútum
voru þau komin f tuttugu þúsund
feta hæð og stefndu suður. Oskrið
í hverfihreyflunum varð að lágu,
svæfandi blístri. Bond losaði ör-
yggisbeltið og kveikti sér í sígar-
ettu. Hann teygði sig í þunna og
ríkmannlega skjalatöskuna, sem
lá á gólfinu við hliðina á honum.
Tók þar upp bókina The Mask of
Dimitros, eftir Eric Ambler og setti
töskuna, sem var þyngri en stærð-
in gaf til kynna, í sætið við hlið
sér. Hann velti því fyrir sér, hvort
afgreiðslumaðurinn á flugvellinum
í London hefði ekki verið undrandi,
ef hann hefði vegið töskuna, I
stað þess að láta hana fara í gegn
sem einskisverða. Og þá ekki síð-
ur, hvort tollurinn hefði ekki orðið
undrandi, ef hann hefði vegna
þyngdar töskunnar, sett hana í
gegnumlýsingu.
Q-deildin hafði unnið gott verk,
þegar hún setti saman þessa litlu
tösku. Þeir höfðu rifið burt vand-
aða handavinnu Swaine and Adeny
til að koma fimmtíu pökkum af
.25 skotum í tvær flatar raðir, milli
leðursins og fóuðrsins efst. í
hvorri sakleysislegri hlið töskunn-
ar var flatur kasthnífur, gerður hjá
Wilkinsons sverðasmiðunum og
efsta hluta skaftanna var listilega
leynt í saumunum á hornunum.
Þrátt fyrir mótmæli Bonds, höfðu
starfsmenn Q haldið því til streitu,
að gera leynihólf í handfangi tösk-
unnar, þannig gert, að með þrýst-
ingi á ákveðinn stað rann cyanide
pilla í lófa þess, sem hélt á tösk-
unni (um leið og Bond fékk tösk-
una i hendur, skolaði hann þess-
arri pillu niður í salerninu). Mikil-
vægari var stór túpa af Palmolive
rakkremi, í sakleysislegum snyrti-
pokanum. Hægt var að skrúfa efri
hlutann alveg af túbunni, og þá
kom i Ijós hljóðdeyfirinn fyrir Ber-
ettuna, vafinn inn í bómull. Og
ef þyrfti á peningum að halda,
voru fimmtiu gullkrónur [ loki tösk-
unnar. Þeim var hægt að hella úr
með því að þrýsta hluta saumsins
til hliðar.
Bond hafði gaman af þessarri
hugvitsamlega gerðu tösku og
hann varð að viðurkenna, að þrátt
fyrir þyngdina var taskan þægilegt
ílát fyrir nauðsynleg tæki í hans
starfi, sem hann hefði annars orð-
ið að fela hér og þar á líkama
sínum. Aðeins tólf aðrir farþegar
voru í vélinni, sundurleitur hópur.
Bond brosti, þegar hann hugsaði
til skelfingar Loeliu Ponsonby,
hefði hún vitað, að hann var þrett-
ándi maður í flugvélinni. Daginn
áður, þegar hann yfirgaf M og
sneri aftur til skrifstofunnar, til
að sjá sér fyrir flugfari hafði einka-
SunfiesK
APPELSÍN
SfTRÓN
L I M E
Svalandi - ómissandi
á hverju heimili
i
B
Þúsundir kvenna um heim allan nota
nú C. D. INDICATOR, svissneskt reikn-
ingstæki, sem reiknar nákvæmlega út
þá fáu daga í hverjum mánuði, sem
frjóvgun getur átt sér stað. Lækna-
vísindi 56 landa ráðleggja C. D. IND-
ICATOR fyrir heilbrigt og farsælt
hjónaband, jafnt ef barneigna er ósk-
að sem við takmarkanir þeirra.
C. D, INDICATOR
Pósthólf 1238 — Reykjavík.
Sendið eftirfarandi afklippu ásamt
svarfrímerki til C. D. INDICATOR,
Pósthólf 1238, Rvík, og vér sendum
yður allar upplýsingar.
Nafn .................................
Heimili
Já? Nei?
Hvenær?
Fjórða haftið nýkomið með öll-
um nýjustu íslenzku og erlendu
textunum. — Litprentuð forsiðu-
mynd af BEATLES.
Sendið kr. 25,00 og þið fóið
heftið sent um hæl burðargjalds-
frítt.
NÝIR DANSLAGATEXTAR
Box 1208 — Reykjavík.
SunffesK
— VIKAN 45. tbl.