Vikan - 21.04.1965, Blaðsíða 7

að hann átti hið örlagaríka sam-
tal við lækninn um hjartveikina,
fannst honum hann vera að
mýkjast upp, eins og yfirgefin
sletta af rjómaís á diski. Hann
hryllti við sjálfum sér og þessum
smávægilegu ábendingum, sem
leiddu í ljós, að hann var, sex-
tugur að aldri, öldungur fyrir
aldur fram.
— Þú verður að skilja mig,
Jeff. Sebang er staðurinn, þar
sem ég eyddi æsku minni. Þar
var ég hamingjusamur. Þar hitti
ég Theresu — hef ég nokkurn
tíma sagt þér frá því? Hún var
dóttir sendiherrans hér, og fyrir-
tækið mitt sendi mig hingað frá
Tanatua til þess að athuga, hvort
hér væri hægt að kaupa land og
planta gúmmíi, sagði hann biðj-
andi.
Jeff kunni þessa sögu; hafði
hlustað á hana tuttugu sinnum.
Theresa var fyrri kona föður
hennar, og Jeff var orðin dauð-
þreytt á henni. Til voru bækur
fullar af máðum myndum: The-
resa á hesti, Theresa á svölunum,
Theresa í hlægilegum, gamal-
dags tennisfötum, Theresa í brúð-
arklæðum, Theresa grímuklædd
sem flakkari — og skuggi The-
resu í hjólastól. Til voru matar-
uppskriftir Theresu, skráðar með
hennar eigin hendi, sendibréf
Theresu, sessur, sem Theresa
saumaði út og jafnvel háir sam-
kvæmishanzkar Theresu og möl-
étinn blævængur hennar, Jeff
fannst allt of mikið af Theresu
í lífi föður hennar, hugsun hans
um hana saug kraft úr Halden
og þrýsti að lífsorku hans með
misslegnum vef innantómra
minninga.
Hann kvæntist móður Jeff
tveimur árum eftir að hann
missti Theresu úr einhverjum
óþekktum hitabeltissjúkdómi,
eftir að hann hætti störfum sín-
um hjá Austur-Indíum. Hann
kynntist móður hennar á skipi,
rétt eins og hún kynntist Anders.
Hjónabandið var mjög óham-
ingjusamt, og Jeff hafði grun um,
að óskýr en stöðugur skuggi hefði
átt sinn þátt í því. Jeff gat ekki
heyrt talað um Theresu eða
minnzt hennar án þess að finna
til gremju, og það ekki að á-
stæðulausu. Eftir að foreldrar
hennar skildu, flutti hún til Caro-
lina með móður sinni, og síðan
var henni deilt milli Carolina og
Haag, en þar dvaldi hún þrjá
mánuði á ári hjá föður sínum.
Hún var á sífelldum þvælingi
milli móður sinnar og föður, og
bæði kröfðust elsku hennar, bæði
rayndu að fá hana í lið með sér
gegn hinu. Það var ekki heppi-
legt uppeldi fyrir barnið, og olli
henni oft öfundar gagnvart öðr-
um börnum, sem áttu foreldra,
sem bjuggu saman, ekki aðeins
á sama meginlandi, heldur á
sama heimili. Á síðasta ári, eftir
að móðir hennar dó, hávaðalaust
og hæversklega, eins og hún
hafði lifað, settist Jeff að fyrir
fullt og allt hjá föður sínum.
Hann syrgði móður hennar á
vissan hátt, en Theresa var áfram
dýrlingur hans. Það var ekki að
undra, þótt Jeff væri fremur ami
að Theresutilbeiðslu föður henn-
ar. En það kom ekki málinu við
nú. Það heyrði til liðinni tíð.
Hún, Jeff, var ung og lifandi, og
hún varð að berjast fyrir síðustu
klukkutímum sínum með And-
ers.
— Fyrirgefðu, pabbi minn,
sagði hún. — En ég ætla í land
með Anders, og ég ætla að vera
með honum hverja einustu mín-
útu, sem skipið verður hér í höfn.
Það verður nógu stuttur tími fyr-
ir því.
Halden þekkti dóttur sína vel.
Þegar hún sagði „pabbi minn“,
gat hann ekki mikið gert. — Þú
ert þverhaus, sagði hann veiklu-
lega.
— Þú líka, svaraði hún.
Hann andaði djúpt, til þess að
stilla óhlýðið hjarta sitt. — Er
hann þér svo mikils virði? spurði
hann. Honum fannst þetta eins
og bergmál frá ógleymanlegri
fortíð, eins og draugur orða, sem
hann sagði fyrir langa löngu við
fyrri konu sína.
— Geðjast þér ekki að honum?
spurði Jeff.
Halden herti sig upp: — Ó,
jú jú. Mér geðjast að honum,
svaraði hann. — Hann er einn
efnilegasti maðurinn á plantekr-
unni, það er meira að segja mjög
sjaldgæft, að menn séu útnefndir
eftirlitsmenn á hans aldri, og
hann verður fljótur í enn hærri
sess. Mér geðjast mjög vel að
honum. En það þýðir ekki, að ég
vilji að þú bindist honum um of.
— Bindist honum! Mein Gott!
sagði hún örvæntingarfull. — Ég
mun aldrei sjá hann framar, eftir
kvöldið í kvöld! Það glitraði á
tár í augum hennar, og hún beit
á jaxlinn til þess að táraflóðið
brytist ekki taumlaust fram.
Halden vorkenndi henni, þótt
hann vissi, að hann gæti ekki
hjálpað henni. Hann lyfti höku
hennar upp með tveim fingrum
ag gaumgæfði andlit hennar. Hún
leit ekki undan, en varir hennar
tóku að titra.
— Er það svo slæmt? spurði
hann blíðlega.
— Verra, svaraði hún og
reyndi að brosa. Og nú var röðin
komin að henni að snúa sér að
kýrauganu og horfa út í seiðandi
kælandi, græðandi rökkrið.
— Ég hef ekki verið mjög
heimtufrekur faðir hingað til,
sagði Halden fyrir aftan hana.
— Ég hef ekki krafizt of mikils
af tíma þínum, eða — eða — af
elsku þinni, Jeff? Mest alla ævi
hef ég verið mjög einmana. Þeg-
ar við lögðum af stað í þessa
ferð, ól ég þá von í brjósti, að
einnig ég gæti fengið ofurlítinn
hlut af gleði — eða hamingju
Framhald á bls. 46.
SBNAMAT
nuddtœkin fró Sanamat-verksm.
Frankfurt/Main sameina alla
beztu kosti slíkra ttekja ( sam-
ræmi viS nýjustu tækni. Stillan-
legur vibrationsstyrkleiki og 7
fylgihlutir auðvelda margskon-
ar notkun — auka velKSan, eySa
þreytu, mýkja og styrkja.
Orugg gæSi. — Mjög hagstætt
verð. — AbyrgS ó hverju tæki.
3 gerðir fyrirligrjjandí.
EINKAUMBOÐ:
VerzliRiR IAMPINN Laugavegi 68
Slmi 18066.
VIKAN 16. tbl. 7