Vikan - 06.05.1965, Qupperneq 2

FERÐATRYGGINGAR okkar tryggja
yður fyrir alls konar slysum, greiða yður dag-
peninga verðið þér óvinnufær svo og örorku-
bætur, ennfremur mun fjölskyldu yðar; greiddar
dánarbætur.
FERÐATRYGGINGAR okkar eru mjög
ódýrar, t. d. er iðgjald fyrir 100.000,00 króna
tryggingu, hvernig sem þér ferðist innan lands
eða utan í hálfan mánuð AÐEINS KR. 89.00.
SAMVIIVNUTRYGGINGAR
Ármúla 3 — Sími 38500.
í FULLRI ALVÖRU
Unglíngarnir
geffa vísbendíngu
f þessu blaði er síðari hluti
greinarinnar um lífsskoðanir
ungu kynslóðarinnar, sem byggð
er á skoðanakönnun í fjórum
skólum í Reykjavík. Það er að
sjálfsögðu ekki hægt að halda
því fram, að þær skoðanir, sem
þar koma fram, gefi neina óyggj-
andi mynd af lífsskoðunum unga
fólksins á íslandi í dag, en þær ,
gefa ákveðna vísbendingu. Ég
hygg, að ein athyglisverðasta
niðurstaðan sé fólgin í því mis-
ræmi, sem sýnilega er á trúar-
áhuga og kirkjusókn. Það er svo
að sjá, að þessi trúhneigðu ung-
menni álíti, að þau geti sem bezt
haft sína trú fyrir sig og þurfi
engan veginn á aðstoð kirkjunn-
ar að halda til að rækta hana.
Þetta sýnir að góður grundvöll-
ur er þrátt fyrir allt fyrir kirlcj-
una að byggja á, ef hún aðeins
kemst í takt við fólkið. En það
er líklegra hægara sagt en gert.
Með vaxandi borgarmenningu og
síauknum hraða í daglegu lífi,
verður taugaslit almennur kvilli
og fólk notar allskonar aðferðir
og meðöl til þess að finna þreytt-
um taugum frið. Það flýr til út-
landa eða upp í óbyggðir, en oft
sýnist þessi viðleitni koma fyrir
ekki. Nokkrir unglingar minnt-
ust á það, að þeim fyndist það
hafa góð áhrif á taugarnar að
koma í kirkju. Ekki til að hlusta
á prestinn, heldur til þess að
hlýða á kirkjutónlistina og söng-
inn og njóta þeirrar stemmingar,
sem jafnan er í kirkjum. Ég
hygg, að hér sé atriði, sem kirkj-
unni væri óhætt að leggja á-
herzlu á; að hvetja fólk til þess
að koma í kirkju sér til hvíldar
og hressingar. Margir mundu
fljótlega verða þess varir, að það
slakar á spennunni, að njóta
kirkjulegra áhrifa. Ef til vill er
líka of mikið lagt uppúr ræðum
í íslenzkum kirkjum; hvort-
tveggja er, að prestar geta ekki
allir verið góðir ræðumenn og
svo hitt, að ræður eru almennt
ekki taldar neinn eftirsóknar-
verður hlutur og næstum sama
hver í hlut á. Mér hefur skilizt,
að flestir njóti bezt þeirra kirkju-
legu athafna, þar sem sjálf helgi-
stemmingin og friðurinn í kirkj-
unni nýtur sín bezt: þegar org-
elið hljómar eða söngurinn.
Það ætti ekki aðeins að hvetja
fólk til kirkjuferða sér til sálu-
bótar, heldur líka til heilsubót-
ar og kirkjan ætti í ríkari mæli
að leggja áherzlu á tónlistina og
fegurðina.
GS.