Vikan - 01.07.1965, Blaðsíða 9

HVAÐ BERA ÞEIR í LAND?
Heiðraði Póstur!
Það var einn morguninn að ég
var dálítið hátt uppi, en þó ekki
hærra uppi en á þriðju hæð í
Austurstræti 16. Þarna hafði ég
skamma viðdvöl, en fór að virða
fyrir mér umhverfið í gegnum
gljáfægðan glugga, Pósthússtræt-
ismegin, og þó varð mér litið á
gaflinn á húsinu Austurstræti 14,
er var gegnt mér, og sá þar í
fyrsta sinni höggmynd, sem ég
hafði þó aldrei veitt athygli. Það
varð úr að ég fór að brjóta heil-
ann um hvað þetta ætti nú að
tákna, þarna voru tveir náungar
að takast í hendur, bak við ann
an er kyfjaður hestur en við bak
annars er bátur og 2 menn að
bera eitthvað á land, ég er nú
ekki viss hverju þetta líkist er
þeir báru. Nú langar mig að vita,
hvaða menn þetta eru? (Líklegast
er að sá með hestana sé að bjóða
hinn velkominn). Og hvað er ver-
ið að bera á land?
Kær kveðja, K. K.
Þetta er stærsta veggskreyting
utanliúss í Reykjavlk, sem samt
virðast ótrúiega fáir hafa tekið
eftir henni og enn færri vita ein-
hver deili á henni. Vikan spurði
kaupmenn í þessu sama húsi og
þeir fræddu okkur á því, að Rík-
harður Jónsson væri höfundur
lágmyndarinnar og þetta væri
eitthvað í sambandi við landnám-
ið. Ríkharður var ekki alveg viss,
en hét þó fremur að Guðmundur
frá Miðdal væri höfundur verks-
ins en hann sjálfur. Hann
mundi ekki, hvað var í myndinni.
Sigurður Benediktsson, upp-
boðshaldari, staðfesti, að lág-
myndin væri eftir Guðmund
heitinn frá Miðdal, en taldi frá-
leitt að Ingólfur hefði verið með
klyfjahesta að leita að súlunum,
né að myndin ætti að tákna fund
þeirra. Senniega á myndin að
tákna verzlunarferðir hér fyrr
meir. Einhver sagði, að burðar-
mennirnir væru auðvitað að bera
smyglið í land.
FRIÐLAUSIR FUGLAR
Kæri póstur.
Þannig er mál með vexti, að
hér í Vestmannaeyjum hefur ver-
ið ákveðið að útrýma öllum dúf-
um vegna vatnsins, en við drekk-
um rigningarvatn.
Hér eru um 15 eða 20 dúfur
villtar, ekki eru það nein ósköp
eða finnst þér? Auðvitað eru
dúfur hér í byrgjum og ég er
einn af þeim, sem hafa dúfur í
haldi.
Nú er mér spurn, hvað gera
þessar dúfur, sem eru lokaðar
inni í byrgjum, gera þær þessum
vesalingum mein? Mér finnst
ekki, hvað finnst þér. Viltu gefa
mér ráðleggingu?
Með kærri kveðju.
Töffi.
Þetta er meiri sorgarsagan.
Voðalega eru þetta vondir menn
þarna í Vestmannaeyjum. En það
tjáir ekki að deila við dómar-
ann, þú verður líklega að bíta
í það súra epli að sjá af dúfunum
þínum. En geturðu ekki fengið
þér einhver önnur dýr til að
hugsa um? Það eru til fuglar sem
er leyfilegt að hafa í búrum, svo
sem páfagaukar. Þú gætir líka
byrjað að rækta ketti, ef það er
þá leyfilegt í Vestmannaeyjum.
SKILTI
Kæri póstur.
Ég er einn þeirra, sem nota
strætisvagna mikið og vildi
ógjarnan án þeirra vera. En það
er eitt atriði, sem mér finnst vera
mjög ábótavant við rekstur
þeirra og er oft búið að ræða áð-
ur. Ókunnugir vita oft og einatt
ekki hvar þeir eiga að fara úr
vanginum. Bílstjórinn kallar ekki
upp nöfn viðkomustöðvanna og
ef hann gerir það, þá er rödd
hans oft svo óskýr, að ekki heyr-
ist, hvað hann segir.
Ég hef töluvert verið erendis,
og þar er alls staðar hafður sá
háttur á að nafn stöðvarinnar
stendur á stóru skilti á áberandi
stað, svo að allir geta séð um
hvaða stöð er að ræða. Væri ekki
hægt að koma þessu á hér? Ég
held, að það yrði til stórra bóta.
Sveinn.
Jú Sveinn, þetta er sannarlega
athyglisverð tillaga og þess virði
að gefa henni gaum. Þetta myndi
spara raddböndin í vagnstjórun-
um og allt umstang og viðbúnað
farþega. En hvernig yrði þetta
á okkar aurvegum, þegar ekkert
sést út um gluggana fyrir leðju?
Ætli það væri ekki vissara að
hafa hátalarakerfið í lagi líka?
L
Ronson
HÁRÞURRKA
HEIMILANNA
EINKAUMBOÐ:
I. GUÐMUNDSSON & C0. H.F. REYKJAVÍK
VIKAN 2«. tbl. 0