Vikan - 14.10.1965, Blaðsíða 8

Það er engin furða þótt börnin í sveitinni séu
andstutt þar sem þau standa uppi á hólnum í
það morgunsárið sem veitir fjársafninu ofan
hlíðar yfir hausthemið og alvera fyllist af kliði
þess og skrjáfi í óendanlega marglitu lyngi. Því
þetta er mikill dagur þegar lömbin koma af fjöll-
unum í fjarlægð á ný, gjörbreytt, vaxin og lagð-
prúð með fremd í fullorðinslegum augum. Mað-
ur verður feiminn við þau svona forfrömuð. Ein-
hvern næstu daga verður þeim slátrað og byrj-
að grilla þau út um allan heim.
6, sauðir, mikil eru örlög yðar.
EFTI R
EYVIND ERLENDSSON
TEIKN.:
HALLDÓR PÉTURSSON
Me-me. Þannig byrjar tilveran
frá sjónarhóli sauðkindarinnar.
Líf mannanna grundvallast á
tilveru sauðkindarinnar. AAikil-
leikinn á upphaf sitt í lítillæti.
Fræ risafurunnar eru smá.
Þetta mannlíf sem á upphaf sitt (
smáum jarmi er nú orðið mjög svo
tröllvaxið og skrautlegt að marg-
breytileika enda veitist mörgum erfitt
að átta sig á rökum þess og enginn
lengur fær um að greina lykilhljóð
þess í þeim mikla jarmi. Því síður
að nokkrum renni blóðið til skyldunnar
gagnvart þeim hóglátu verum sem
standa undir voru kölnarvatnsborna
lífi; með því að leyfa oss að rýja sig
og éta. í hita dagsins vilja smáatriðin
gjarna drottna yfir hugarheimi vorum
og þoka eilífðarsannindunum í skugg-
ann, einsog gjálpandi skvettur I duttl-
ungafullum uppáfallandi vindi fela
undirstrauma vatnsins, enda eru þær
hávaðasamari. Je-je.
Það er því af öllum öðrum ástæð-
um en til þess að hlusta á þennan
einfalda grunntón tilveru sinnar að
menn hrannast í réttir á haustin. En
í öllu því meiningarlausa skvaldri,
fylleríi, slagsmálum og dómadags
jitterbúggi sem fram fer ! réttum, get-
ur glöggur maður þó heyrt þennan
örlögmagnaða hljóm sem er bakgrunn-
ur einnar réttasinfoníu.
Me.-Me-me.
Það er engin furða þótt börnin I
sveitinni séu andstutt þar sem þau
standa uppiá hólnum í það morguns-
árið sem veitir fjársafninu ofan hliðar
yfir hausthemið og alveran fyllist af
kliði þess, og skrjáfi í óendanlega
marglitu lyngi. Því þetta er mikill dag-
ur þegar lömbin koma af fjöllunum
í fjarlægð á ný, gjörbreytt, vaxin og
lagðprúð með fremd í fullorðinsleg-
um augum. Maður verður feiminn við
þau svona forfrömuð. Einhvern næstu
daga verður þeim slátrað, og byrjað
að grilla þau út um allan heim.
Ó sauðir, mikil eru örlög yðar.
Fy11ibyttur á drossíum, sem setja þó
mestan svip á réttirnar nú orðið, geta
ekki skilið hvað þarna er að gerast,
né hvað þessi einföldu orð þýða; me-
me-me. Þeir vilja heldur ekki heyra
neitt sentimentalitet. Þeir eru svo sval-
ir. Lifi svartadauðamenningin. Nútíma-
maðurinn hefur ekki efni á að gera
neitt upp í alvöru. Tími er gull. Enda
gæti þá margur uppgötvað að hann
er fyrir löngu kominn í andlegt gjald-
þrot. Þann grun verður að kæfa. Það
liggur lífið á. Hávaði. Skjól frá hugs-
un. Og þar má syngja. Það er gott
að syngja. Æpa undir rós. Je-je.
Það er orðið tiltölulega lítið af
sveitamönnum í réttum. Þetta var einu
sinni. Tízkan breytist: Sá tími kemur
að túristarnir fá auga á réttunum. Þá
verða sveitamenn án efa fjarlægðir
en hestamannafélagið Fákur fengið til
þess að tákna innfædda, ásamt að-
keyptum útstillingsdömum sem sitja
munu upp ú réttavegg í ýmis konar
peysum. Eftir að túristarnir eru svo
farnir til hótela sinna að kvöldi, geta
sveitamennirnir dregið sundur féð við
lukt. Ríkið getur borgað þeim nætur-
vinnuuppbót-fjárdráttarstyrk. Það yrðu
smámunir hjá gróðanum sem slík aug-
g VIKAN 41. tbl.