Vikan - 16.12.1965, Blaðsíða 37

xfSx&í

G-íl lette ?

ÍmwÍ^Í^SSÍvæ’Í
»
SíSíÆiíSííÍí
mmm
f-iÍíiíi^iýýSS:
■m
£«*>::

ISilí
:f- •
M
í leiknum er Katrín, dóttir sölukon-
unnar, og er höfð móllaus, svo
sem til að undirstrika átakanlegt
umkomuleysi hins góða og mann-
lega í öllum djöfladansinum. En
þrátt fyrir það lætur Katrín aldrei
bilbug á sér finna; hún tætir í
sundur fínustu skyrtur móður sinn-
ar í sárabindi, reynir að stelast
frá henni til að verða henni ekki
til byrði og fórnar loks lífi sínu til
að vara íbúa lútherskrar borgar
við morðárás kaþólskra. Þá er nú
heldur betur tekið að saxast á lim-
ina hennar Mutter Courage, en allt
um það þrammar hún á eftir hinni
herdeildinni í leikslok, þótt svo hún
verði nú að draga vagninn sinn
ein.
Svo er það áhorfendanna að
hneykslast á blindu móðurinnar fyr-
ir viðbjóði vígamennskunnar, sem
hún og milljónir á milljónir ofan
af hennar líkum hafa um þúsund-
ir ára nært með kjarkleysi sínu og
smákaupmannlegu viðhorfi, og því
þjóðskipulagi, sem slík ósköp el-
ur, gerir fjöldann að „þolanda
stjórnmálanna, ófæran til dóma um
aðstöðu sfna líkt og kanínu vís-
indamanna". Hinsvegar ber að taka
sér fyrirmyndar dótturina dauf-
dumbu, sem stöðugt gefur af fá-
tækt sinni og svíkur aldrei mann-
eskjuna í sjálfri sér, jafnvel ekki
þótt lífið liggi við. Þetta er að
minnsta kosti það, sem Brecht vildi
segja.
dþ.
Annáll 30 ára stríðsins
Framhald af bls. 13.
1627.
Wallenstein rekur her Kristjáns á
undan sér niður með Saxelfi og
hernemur Slésvfk, Holtsetaland, Jót-
land og Mecklenburg.
1630.
Wallenstein (sem Schiller skrifaði
síðar um klassfska tragedíu, póli-
tíska) er nú orðinn svo voldugur
að húsbændum hans er um og ó.
Hann er því settur af, en Gústaf
Adólf, konungur Svíþjóðar og mót-
mælandi af hugsjón, ræðst inn í
Þýzkaland og mætir engum and-
stæðingi nema hinum aldraða Tillý,
sem hann sigrar við Breitenfeld.
1632.
Svíar sækja inn f Bæjaraland. Ferd-
ínand keisari neyðist til að setja
Wallenstein yfir her sinn á ný. Þeir
Gústaf Adólf berjast við Lutsen.
Gústaf sigrar, en fellur sjálfur.
1634.
Wallenstein deyr. Strfðsgæfan
brosir á ný við mönnum keisarans
er Ferdínand Ungverjakonungur,
fyrirhugaður erfingi keisarakórón-
unnar, tortímir her mótmælenda
við Nördlingen. Menn keisarans
vinna fleiri sigra, og Frakkar sjá
sér ekki annað fært en taka á ný
beinan þátt í strfðinu, sem nú verð-
ur að ættastreitu milli Búrbónanna
frönsku og hinna spænsku og aust-
urrísku Habsborgara.
1637.
Mótmælendur sigra lið keisarans
við Rheinfelder.
1642.
Sænski hershöfðinginn Torstenson
vinnur aðra orrustu við Breitenfeld
og ógnar erfðalöndum keisarans.
1643.
Franskur her undir stjórn d'Enghi-
ens hertoga gersigrar Spánverja við
Rocroi nálægt flæmsku landamær-
unum og losar þannig Niðurlönd
úr hinni spænsku úlfakreppu.
1645.
Svíar hernema Móravíu, ráðast inn
í Bæheim og eiga aðeins tæpar
hundrað mílur ófarnar til Vínar.
Frakkar sækja til Dónár undir stjórn
Turennes marskálks.
1648.
Frakkar hafa hernumið Bæjaraland,
Svfar sitja um Prag og d'Enghien
hertogi hefur þurrkað spænska her-
inn út. Þá er vestfalski friðurinn
saminn og endir bundinn á hið
hræðilega eyðileggingarverk stríðs-
ins.
Silver Gillette-þægðlegur rakstur
með rakblaði, sem endist og endist
VIKAN 50. tbl. 27