Vikan - 24.11.1966, Qupperneq 2

HEIMSLISTRYGGING
ER BETRI...
Innbúsbrunatrygging er talin sjólfsögð og fóir eru þeir einstaklingar eða heimilisfeður, sem ekki
hafa heimili sitt brunatryggt í dag.
Reynzlan sýnir, að með breyttum lífshóttum, fara vatnstjón, reykskemmdir, innbrot, óbyrgðartjón
o. fl. slík tjón mjög vaxandi.
Hin nýja HEIMILISTRYGGING er sérstaklega sniðin við þessar breytf'q aðstæður. Hún tVýggir
innbúið m.a. fyrir tjónum af völdum bruna, vatns, innbrota og þjófnaðar. Húsmóðirin og börnin
eru slysatryggð gegn varanlegri örorku og óbyrgðartrygging fyrir alla fjölskylduna er innifalin.
HEIMILISTRYGGING ER ÓDÝR, KOSTAR FRÁ KR. 300.00 Á ÁRI.
Með einu samtali er hægt að breyta innbústryggingu í
HEIMILISTRYGGINGU hvenær semerá tryggingarárinu
Umboð okkar um allt land munu breyta tryggingu yðar í HEIMILISTRYGGINGU.
í FULLRI flLVÖRU
SAIVIVI rv INUT RYGGINGAR
Það, sem nefnd
ir skilja ekki
Enn einu sinni hefur alvarleg
nefnd, skipuð alvarlegum mönn-
um af alvarlegum aðilum, skilað
alvarlegri skýrslu með alvarleg-
um niðurstöðum og alvarlegum
tillögum til úrbóta. Og sú alvar-
lega tillaga, sem mest alvara hef-
ur verið á lögð, er að auka áður-
settar hömlur og setja á eitt
bannið enn.
Á afmæli forsetans árið 1964
var á Alþingi íslands kjörin
nefnd til að kanna ástandið í
áfengismálum þjóðarinnar og
gera tillögur til úrbóta. Ekki skal
hér rætt um skýrsluna sem slíka,
ef til vill verður hún síðar tekin
til einhverrar athugunar. En eitt
af því fyrsta, sem lagt var fyrir
Alþingi í haust var sú tillaga
nefndarinnar, að veitingahús
skiftust á um að hafa vínlaus
laugardagskvöld.
Víst er tillagan hógvær. En
er æskilegt að vera með frekari
takmarkanir en orðið er?
Menn geta þráttað endalaust
um, hvort gáfulegra muni að
selja brennivín í pottflöskum eða
meðalaglösum eins og kogara.
Menn geta líka þrasað svo tím-
um skiptir um það, hvort þjóni
nokkrum tilgangi að banna af-
greiðslu áfengis á skemmtistöð-
um á miðvikudögum. Menn geta
líka ergt sig endalaust yfir því,
að stúlkur mega gifta sig átján
ára og það er ekkert sagt við því
þótt þær byrji að ala böm 15
ára og séu sjö barna mæður
tuttugu og eins árs, en þær mega
ekki fá sér létt vín í glas á opin-
berum bar fyrr en þær hafa náð
tuttugu og eins árs aldri.
Allt þetta eru smámunir og
aðeins til að ræða manna á milli,
en hitt er annað mál, hvort
valdboð er ævinlega rétta leið-
in til úrbóta. Venjulega fer svo,
að fólkið fer þá að pukrast og
læðupokast með það sem bann-
að er; í stað þess að sitja eins og
góðu börnin á vínlausu laugar-
dagskvöldi, segjum á Hótel Sögu,
fer fólkið í partý og kannski fleiry-'
en eitt og sumir láta sér jafnvel
ekki flökra við að skutlast á bíl-
um milli þeirra.
Um þetta er aðeins til ein al-
gild regla, og hún er þessi: Um
leið og sett er bann við einhverju
því, sem almenningur sættir sig
ekki við ,eykst pukrið og skefja-
leysið til muna og afleiðingarn- í
ar af því verða iðulega verri og
alvar'.egri, heldur en ef mönnum
er fr'élst að gera það sem þeir
ætla að gera hvort sem er. Bönn,
sem aðeins eru sett til að brjóta
eru til afsiðunar þjóðfélagsins
fremur en hið gagnstæða. S.H.