Vikan - 24.11.1966, Blaðsíða 15

EFTIR
É7M
Andrés Indriðason
Lávarlirini æDandi
Það eru mörg afbrigðin af vælukjóunum í henni
veröld og hér sjáum við eitt, sem kannski slær öll
met. Hann heitir Screaming Lord Sutch þessi og
er töluvert vinsæll í heimalandi sínu, Bretlandi.
Hann klæðist sundbol úr hlébarðaskinni, en á höfð-
inu ber hann hjálm. Lordinn lýsti því nýlega yfir,
að hann hyggðist hætta að syngja, því að hann
hefur önnur og háleitari markmið í huga. Hann
hyggst sem sé hasla sér völl á stjórnmálasviðinu og
stefnir að því að komast á bekki í brezka þinginu.
Símon of Garfunkel
Paul Simon, 22 ára, lágvaxinn, dökkhærður og sléttgreiddur. Art Gar-
funkel, 22 ára, langur eins og himnastigi með Ijóst, liðað hár. Tvö syngj-
andi skáld frá New York þekktir um heim allan fyrir hljómplötur sínar
en tiltölulega óþekktir sem einstaklingar.
Þetta byrjaði allt fyrir 12 árum. Paul ver gefinn gamall gítar, sem hann
komst fljótt upp á lag með að leika á. Vinur hans, Art, var á sömu
bylgjulengd. Tímunum saman sátu þeir ( kaffihúsum í Greenwich Village
meðal þjóðlagasöngvara og skeggræddu um lífið og músikina — án þess
þó að komast nokkru sinni að nokkurri niðurstöðu. Paul samdi Ijóð og
báðir settu þeir saman lög.
Paul er skáldið, draumóramaðurinn. Art raunsæismaðurinn. Smátt og
smátt hafa þeir náð tökum á lagasmíðinni og þetta hugðarefni þeirra
hefur gert þá óaðskiljanlega.
í dag eru þeir heimsfrægir, en þeir vilja gera litið úr því. Þeir hafa
hugsað sér að halda áfram á námsbrautinni. Art ætlar að verða stærð-
fræðikennari, Simon hyggst leggja stund á bókmenntasögu í því skyni að
verða seinna meir rithöfundur.
Þeir kæra sig kollótta um dýran klæðnað, tízku og aðra skylda fá-
nýta veraldlega hluti. Þeir eru sprottnir úr sama farvegi og Bob Dylan,
The Mamas & The Papas og The Lovin' Spoonfuls. Þetta er fólk, sem lifir
fyrir skáldskap og músik en hatar stjörnudýrkun.
Simon og Garfunkél búa í leiguhúsnæði í New York, en þá langar til að
setjast að í Englandi. Þar er andrúmsloftið öðruvísi, segja þeir. i þeirra
augum er New York fremur ókræsileg borg. Fólkið þar, hefur misst trúna
á hið fagra og þýðingarmikla í lífinu, segja þeir.
Simon og Garfunkel líta á músik sína sem annað og meira en dægur-
músik. A hljómplötum þeirra leikur stór hljómsveit með þeim, en þegar
þeir koma fram á hljómleikum, hafa þeir aðeins gítara sína milli handa.
Ljóð Paul Simons hafa engan boðskap að flytja. Þau lýsa aðeins per-
sónulegi reynslu — á skáldlegan hátt.
Lög þessara heiðursmanna hafa náð nokkrum vinsældum hérlendis en
einkum þó lagið „Sound of Silence".
Fiórar fullar skeiOar. takk
Þegar litlum börnum í Banda-
ríkjunum er gefið meðal, sem
kannski er ekki sérstaklega gott
á bragðið, fylgir oft á eftir ein
matskeið af einhverju góðgæti,
til dæmis hunangi. Þessi skeið
er kölluð „The Loving Spoonful".
Og þar með er komin skýring-
á heiti þessarar vinsælu banda-
rísku hljómsveitar, sem vakti á
sér athygli í sumar leið með lag-
inu Daydream. Hljómsveitarlim-
ir eru Zal Yanovsky, tvítugur og
leikur á sólógítar, John Sebastian
júníor, 21 árs og leikur á rythma-
gítar, munnhörpu og hljóðfæri,
sem nefnist „autoharpa", Steve
Boone, 21 árs og leikur á raf-
bassa — og Joe Butler 22 ára og
lemur húðir.
John Sebastian segir:
— Við byrjuðum að leika sam-
an fyrir tæpum tveimur árum. í
Framhald á bls. 41.
Bifirgum £
Eins og sést af þessari
mynd af The Troggs, vilja
þeir félagarnir gjarna taka
þátt í því, að bjarga brezka
pundinu. Nokkur huggun
má þetta vera fyrir Wilson,
forsætisráðherra, sem ann-
ars hefur ekki notið tiltak-
anlegra vinsælda vegna að-
gerða sinna í efnahagsmál-
um Breta. Troggs hyggjast
á reisu um meginlandið og
um Bandaríkin, og ætla
þeir þá að klæðast „pund-
skyrtunum“ sinum.
47. tbi. VIKAN 15