Vikan - 24.11.1966, Blaðsíða 10

1.1 m 4i‘ j ■
\ 1
!; 1
\ em
Vinir mínir á unga aldri eru til
með að segja, að þrítugt fólk sé
orðið miðaldra. Vinir mínir af eldri
kynslóðinni setja mörkin við fimm-
tugsaldur. Ég held, að aldurs-
skeiðið milli fjörtíu og fimm ára
og sextugs sé það tímabil, sem
flestir kalla miðjan aldur eða
þroskaárin (sbr. unglingsárin 15—
25 ára, manndómsárin 25—45
ára). Ef við hins vegar lítum á
málið frá líffræðilegu sjónarmiði,
er líklegt blómaskeið okkar kring-
um 25 ára aldur. Eftir það hnignar
líkamsorku okkar smám saman, þó
að við verðum ekki tilfinnanlega
vör við það fyrr en um fjörutíu og
fimm til fimmtíu ára aldur. Á hinn
bóginn éru andfsgir kraftar okkar
enn alveg óskertir á miðjum aldri,
og sum okkar halda fullum and-
legum kröftum fram á elliár.
Það að eldast er að miklu leyti
fólgið í því að missa sveigjanleika,
10 VIKAN 47 tbl-
bæði líkama og hugar. Þegar þú
ert orðinn fjörutíu og fimm ára,
stekkur þú með gætni niður tvær
tröppur, þar sem þú hefðir áður
hiklaust tekið þrjár í skrefi. Og ef
þú klípur saman húðina á handar-
baki þínu, þannig að húðfelling
myndast, er hún nokkra stund að
hverfa, eftir að þú hefur sleppt
takinu. Börnin eru fljótari að læra
nýjan leik en þú. Ofnæmisviðbrögð
minnka, eins og þú tekur kannski
eftir, þegar þú losnar við rykofnæm-
ið, sem þú hafðir. Ofsakátína æsk-
unnar þróast smátt og smátt ( nota-
lega ánægju.
Góð skilgreining á andlegum
ellimörkum er sú, „að vera hættur
að hlakka til". Hinn eirðarlausi
ákafi, sem einkennir æskuna, á
sér þrengri takmörk og er ekki
eins ósjálfráður. En sá maður eða
sú kona er Mmælalaust ung í anda,
sem gerir áætlun um, hvernig næsta
MiðaEdra maður « þú sem enn
erl á bezta aldri, eff vel er á halti-
iö ertu kannske þegar eins og
teikningin sýnir, þreyttur og
taugaveíklaður ffitukeppur,
magaveikur aff offáti, slappur af
lióglíffi, pollaus af reykingum og
áreynsluleysi.
Hlakka ótal púkar yffir hrörnun
þlnní, eöa ertu
MIÐALDRA